nata matrimonio cum Iosepho Borzęcki se coniunxit. Uxor fuit perdiligens et

lectissima, quae cum viro responsalitatem de agrorum administratione par-

ticipabat atque curam de pauperibus largiter ostendebat. Quattuor habuit

filios, ex quibus duo adhuc infantes sunt mortui. Caelina duas quae manse-

runt filias veluti donum Dei considerabat suae curae concreditum. Aequam

illis humanam christianamque educationem tradere voluit, utramque unico

et singulari modo tractans. Ab auctoritatibus Caesaris Russorum ob adiu-

mentum seditiosis Polonis oblatum est comprehensa, exemplum firmi fortis-

que amoris erga patriam relinquens. Quoniam maritus eius ictum subiit atque

paralysi correptus mansit, Caelina simul cum familia Vindobonam se contulit

quo aptioribus curis eum medicaret. Marito morbo quinque per annos labo-

ranti, illa spiritale exstitit adiumentum et morale eique sensibili teneroque

animo adfuit. Eodem tempore diligentem adhibuit curam de filiarum educa-

tione. Spiritalem vim ex fervidis firmisque precibus ac praesertim cotidiana

ex Eucharistia hauriebat.

Vidua manens Romam cum filiabus adiit, Dei voluntatem quaerens de se

ipsa suisque filiabus. Hic patri Petro Semenenko occurrit, conditori coniunc-

to Congregationis videlicet a Resurrectione Domini Nostri Iesu Christi, qui

eam in spiritalem Mysterii Paschalis Iesu vitam introduxit. Maiore filia natu

in munere constituta, Caelina simul cum filia minore Hedvige, aliisque mu-

lieribus, communem vitam Romae incepit, atque die VI mensis Ianuarii anno

MDCCCXCI religiosa nuncupavit vota, et ita ex iure initium dedit Congregationi

Sororum a Resurrectione Domini Nostri Iesu Christi. Dum numerus cresceret

sororum, Caelina inceptum suum ad finem adducere coepit, nempe condendi

Congregationem renovandae societati idoneam, praesertim per educationem.

Communitates fundavit Instituti in Polonia, Bulgaria atque in Foederatis

Civitatibus Americae Septentrionalis. Vitam suam frequentibus dicavit visi-

tationibus religiosarum communitatum atque copiosum cum consororibus

suscepit epistularum commercium, eas in spiritu fundationis instituens. Ins-

tante morte, Caelina sororibus scribebat: « In Deo adest felicitas in aeter-

num ». Die XXVI mensis Octobris anno MCMXIII Cracoviae pie obdormivit.

Fama sanctimoniae quae eam in vita comitabatur, post mortem est pro-

secuta, quamobrem, iuxta adhortationem Papae Pii XII, Praedecessoris Nos-

tri, rec. mem., causa Beatificationis Canonizationisque Romae anno MCMXLIV

est incohata. Omnibus de iure impletis, die XI mensis Februarii anno

MCMLXXXII, coram Decessore Nostro Ioanne Paulo II, Servo Dei, Decretum

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale682