960 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sed infirma valetudo coëgit eam in familiam revertere. Attamen firma vo-

luntate se plane dicandi Sanctissimi Sacramenti cultui anno MDCCCLXXX cum

quibusdam sociis Neapoli perpetuam incohavit adorationem. Beata sensit

suum locum esse iuxta tabernaculum, ut se offerret cum Iesu Hostia, victima

reparationis expiationisque perennis. Validum auxilium et solacium invenit

in sancto Ludovico a Casaurea et in Venerabili Servo Dei Michaële Angelo

Longo de Marigliano. Propter suam magnam humilitatem conabatur ante

mundi oculos se abscondere, sed celeriter quaedam iuvenes, eius virtutibus

haud communibus attractae, in parvam eius communitatem accipi postula-

verunt. Anno MDCCCLXXXIV sedes nascentis Congregationis in Casauream est

translata, approbante Eminentissimo Cardinale Guglielmo Sanfelice d'Ac-

quavella, O.S.B., Archiepiscopo Neapolitano. Etiamsi communitas in extrema

paupertate viveret atque Fundatrix semper infirmae esset valetudinis, so-

ciarum eius numerus auctus est ideoque aliae domus sunt constitutae. Anno

MCMIII data est approbatio pontificia Congregationis sub nomine officioso

« Victimae Expiatrices Iesu Sacramentati » atque Fundatrix una cum viginti

sociis vota perpetua nuncupavit. Propositum operae desideratum a Beata

erat adoratio perpetua atque divini cultus erga Sanctissimum Sacramentum

promotio. Ex Domini amore desiderium ortum est humanae christianae-

que iuvenum de humilioribus coetibus institutionis, amplectentis spiritalia

exercitia pro adulescentibus et catecheticum scholasticumve munus docendi.

Cum autem amor sit « diffusivum sui », nec assistentia erga pauperiores

iuvenes, potissimum pupillas deficere poterat. Corporis infirmitas Beatae

sustinebatur fide heroica et continua oratione. Noctem transigebat in sella

unde tabernaculum videre potuit atque e dialogo amabili suo cum Sponso

vim traxit non solum ad offerendum se ipsam uti victimam expiationis pro

hominum peccatis, sed etiam ut Congregationem suam prudenter sapien-

terque regeret. Christi amori fìdelis, beata Maria Christina vixit in perfecta

castitate a iuvenili aetate ut plene et exclusive ad suum Sponsum caelestem

pertineret. Divinae Providentiae fisa, paupertatem et oboedientiam exercuit,

ita manifestans voluntatem Christum artius sequendi. Docebat novitias: « In

mente iugiter habetote, filiae meae, humilitatem esse fundamentum super

quod spiritale ponitur aedificium; sanctitas in qualibet anima sine humilitate

non potest haberi. Animae humiles constituunt Dei delectamentum ». Dives

in virtutibus et meritis, sanctitatis fama circumdata die XX mensis Ianuarii

anno MCMVI pie in Domino obdormivit.