Post militiam, studiis absolutis, postulavit ut illam Congregationem ingredi
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale212
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale214
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale216
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale218
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale220
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale222
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale224
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale226
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale228
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale230
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale232
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale234
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale236
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale238
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale240
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale242
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale244
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale246
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale248
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale250
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale252
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale254
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale256
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale258
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale260
Acta Benedicti Pp. XVI 211
commoratus est; aeque fortiterque ibidem suetum apostolatum egit, intra et
extra Recessum a catholicis et non catholicis usque pertitus.
Dublinum anno MDCCCLXXIV rediit, usque ad mortem inibi mansurus. Sub
annum MDCCCLXXX eius valetudo severas etiam propter vitae consuetudines
paenitentiasque vacillare coepit, at in Deo prorsus ponens spem, numquam
de malis est conquestus. Die XII mensis Aprilis anno MDCCCLXXXI currus, quo
vehebatur, casum habuit atque ipse dexterum pedem et coxam fregit. Num-
quam plene sanatus est; gangraena intervenit. Ex die IX mensis Decembris
subsequentis anni lectulo detinebatur atque maximis cruciatibus vexabatur,
quos ille silens toleravit quosque Crucifixo obtulit. Albescente caelo diei
V mensis Ianuarii anno MDCCCXCIII obiit.
Cum sollemnissime efferretur, concurrente ex tota Hibernia populo, lucide
manifestata popularis devotio est, qua vivus est affectus. Acta illius temporis
diurna scripserunt: « numquam antea ad hominum memoriam religiosus sen-
sus altaque veneratio tam largiter erupit, quam patris Caroli ad exuvias
evenit ». Recessus superior ad familiares scripsit: « Populus eum iam sanctum
appellavit ».
Sanctitatis fama, quam pater Carolus in vita habuit, effecit ut Congrega-
tio Passionis Iesu Christi Causam beatificationis incoharet.
His peractis iure statutis rebus, veneratus Decessor Noster Ioannes Pau-
lus II die XVI mensis Octobris anno MCMLXXXVIII eum in Beatorum album
rettulit.
Die XXI mensis Decembris anno MMVII facultatem de miraculo edendi De-
cretum fecimus. Faventibus Patribus Cardinalibus Episcopisque, in consisto-
rio die XXIII mensis Februarii huius anni MMVII coadunatis, statuimus ut Ca-
nonizationis ritus Romae die III subsequentis mensis Iunii celebraretur.
Hodie igitur in foro Petriano inter sacra hanc pronuntiavimus formulam:
Ad honorem sanctae et individuae Trinitatis, ad exaltationem fidei catholicae
et vitae christianae incrementum, auctoritate Domini nostri Iesu Christi,
beatorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra, matura deliberatione prae-
habita et divina ope saepius implorata, ac de plurimorum Fratrum Nostro-
rum consilio, Beatos Georgium Preca, Simonem de Lipnica, Carolum a Sanc-
to Andrea Houben et Mariam Eugeniam a Iesu Milleret Sanctos esse
decernimus et definimus, ac Sanctorum Catalogo adscribimus, statuentes
eos in universa Ecclesia inter Sanctos pia devotione recoli debere. In nomine
Patris et Filii et Spiritus Sancti.