320 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
322 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
324 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
326 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
328 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
330 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
332 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
334 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
336 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
338 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
340 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
342 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
344 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
346 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
348 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
350 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
352 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
354 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
356 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
358 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
360 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
362 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
364 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
366 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
368 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
370 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
372 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 373
374 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 375
376 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 377
378 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 379
380 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 381
382 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 383
384 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 385
386 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 387
388 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 389
390 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
392 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
394 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
322 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
II
Venerabili Servae Dei Mariae Bolognesi Beatorum honores decernuntur.
FRANCISCUS PP.
Ad perpetuam rei memoriam. - « Sed, quemadmodum communicatis Christi passionibus, gaudete, ut et in revelatione gloriae eius gaudeatis
exsultantes » ( 1 Pe 4, 13).
Tota vita Venerabilis Servae Dei Mariae Bolognesi constans et mirabile
exercitatio fuit ad dolorem passionemque, cui ipsa sereno animo amoreque
obveniebat, se aliis offerens omnino seipsam oblita. Passionibus Christi com-
municatio omnibus momentis replevit cor eius tali amore et solacio, quod
divina gratia tantummodo infundere valet.
In oppido Bosaro apud Rhodigium, proximum Venetiis, die XXI mensis
Octobris anno MCMXXIV nata est. Uti puella et iuvenis extremam pauper-
tatem est experta, quae ob nativitatem septem aliorum fratrum gravior
facta est, quaeque familiae condiciones oeconomicas magis instabiles red-
didit. Praeter inopiam ipsa gravibus ex morbis laboravit, quibus per totam
vitam affecta est. Rudimenta tantum elementaria frequentare potuit. Avia
materna simplicis et verae fidei exemplis ei magnos religiosos et morales
valores communicavit: amorem in Iesum, proximum et naturam. Devotionis
nexus, quem Serva Dei a pueritia cum Christo instauravit, omne eius spiri-
tuale iter distinguit. Altus officii sensus amorisque erga familiam compulit
iuvenem puellam ad magnum responsalitatis pondus mature sumendum,
inducens eam ut sive campos coleret sive fratres educaret. Ad quos agmen
aliorum puerorum mox adiunctum est ipsi a matribus concreditorum, quae
duro opere in campis detinebantur. Nam eam, etiamsi iuvenilis aetatis, ob
indolem eius fortem et magnanimam, unicum certum, fidum et amans auxi-
lium considerabant. Haec eius naturalis inclinatio ad amorem in proximum,
potissimum indigentiorem, cito in ea vera voluntas facta est pauperiorum
aegrotantium et derelictorum ministerio sese dicandi. A iuventute quidem
ipsa admodum conscia fuit maximi esse momenti nexum cum Ecclesia,
quapropter ab Episcopo postulavit sibi patrem spiritualem, ad quem ipsa
humiliter posset vertere ac oboedienter illi parere in christianae perfectio-