Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale720
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale722
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale724
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale726
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale728
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale730
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale732
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale734
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale736
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale738
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale740
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale742
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale744
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale746
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale748
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale750
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale752
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale754
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale758
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale760
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale762
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale764
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale766
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale768
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale770
Congregatio de Causis Sanctorum 771
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale772
Congregatio de Causis Sanctorum 773
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale774
Congregatio de Causis Sanctorum 775
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale776
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale778
Acta Benedicti Pp. XVI 723
LITTERAE APOSTOLICAE MOTU PROPRIO DATAE
QUIBUS ANNUS FIDEI INCOHATUR
BENEDICTUS PP. XVI
1. Porta fidei (cfr Act 14, 27) semper nobis patet, quae in communionem
cum Deo nos infert datque copiam eius Ecclesiam ingrediendi. Limen illud
transiri potest, cum Dei Verbum nuntiatur atque cor informante gratia fin-
gitur. Quidquid est, illam portam transire idem est ac iter facere, quod tota
vita producitur. Idem Baptismi gratia incohatur (cfr Rom 6, 4), per quem
Deum Patris nomine vocare possumus, et, per transitum ex morte ad vitam
aeternam, ad finem perducitur, quae ex Domini Iesu resurrectione oritur,
qui, Spiritus Sancti dono, sua in gloria quotquot in ipsum credunt implicare
voluit (cfr Io 17, 22). Fidem profiteri erga Trinitatem - Patrem, Filium et
Spiritum Sanctum - idem est atque in unum, qui Amor est, Deum credere
(cfr 1 Io 4, 8): Patrem qui plenitudine temporum pro nostra salute Filium
suum misit; Iesum Christum, qui in suae mortis et resurrectionis mysterio
mundum redemit; Spiritum Sanctum qui procedentibus saeculis in exspecta-
tione Domini reditus Ecclesiam dirigit.
2. Inde a Nostro incohato ministerio veluti Petri Successor necessitatem
memoravimus fidei iter denuo detegendi ut in lucem laetitia et renovatum
studium Christum conveniendi liquidius usque proferantur. In homilia in
sancta Missa habita, cum initium faceremus Nostri pontificatus, diximus:
« Ecclesia tota, et in ea Pastores, sicut Christus iter suscipere debent, ut
homines ex solitudine traherent ducerentque ad locum vitae, ad amicitiam
cum Dei Filio, ad Eum qui dat vitam, vitam in plenitudine ».1 Iam non raro
fit ut christiani de socialibus, culturalibus politicisque consectariis sui mune-
ris magis sollicitentur, fidem putantes in communi convictu manifesto esse
praesumendam. Sed reapse haec praesumptio non modo iam non est talis,
verum etiam saepe vel negatur.2 Cum actis temporibus agnosci potuerit una
1 Homilia in sancta Missa habita in sollemni initio ministerii summi Ecclesiae Pastoris
(24 Aprilis 2005): AAS 97 (2005), 710. 2 Cfr Benedictus XVI, Homilia in sancta Missa in Terreiro do Paço, Olisipone (11 Maii 2010:
Insegnamenti VI, 1 (2010), 673.