316 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

"ad frontem" - ab oculis ad oculos - remittit, per dialogum etiam tacitum,

quia in amore silentia saepe eloquentiora sunt verbis. Vultus nempe conve-

nitur, "tu" quidem, ubi divinus amor resilit atque « incohat possessionem,

adiutorium secundum illum est et columna requiei » ( Eccli 36, 26), quemad-

modum ait biblicus sapiens. Aut sicut Cantici Canticorum clamabit sponsa

in mirabili quadam amoris declaratione mutuaque donatione: « Dilectus meus

mihi, et ego illi […] Ego dilecto meo, et dilectus meus mihi » (2, 16; 6, 3).

13. Ex hoc occursu qui solitudinem sanat generatio oritur et familia.

Haec altera est particula quam collustrare possumus: Adam, qui vir est

quoque omnium temporum omniumque orbis terrarum regionum, una cum

uxore novam familiam generat, sicut afferens Genesim effatur Iesus: « Ad-

haerebit uxori suae, et erunt duo in carne una » ( Mt 19, 5; cfr Gn 2, 24).

Verbum "adhaerebit" apud primigeniam Hebraicam loquelam artam sibi

vult coniunctionem, corporis animique adhaesionem, ita ut cum Deo ad

coniunctionem significandam adhibeatur: « Adhaesit anima mea post te »

( Ps 63, 9), orans canit. Coniugale sic vinculum evocatur non modo quod

ad sexus corporisque rationem attinet, verum etiam ad voluntariam amo-

ris donationem. Huius coniunctionis fructus est "unam carnem fieri", sive

corporis complexu, sive duorum cordium vitarumque coniunctione atque,

fortasse, filio qui a duobus orietur, qui secum feret duas "carnes", easdem

genetice nectens ac spiritaliter.

filii tui Sicut noVEllaE oliVarum

14. Psalmistae cantum repetamus. In eo exstant domi ubi vir eiusque uxor

ad mensam sedent, filii qui utrumque comitantur « sicut novellae olivarum »

( Ps 128, 3), scilicet vigore vique vitali repleti. Si parentes veluti fundamenta

sunt domus, filii sicut "vivi lapides" sunt familiae (cfr 1Pe 2, 5). Conspi-

cuum quidem est in Vetere Testamento verbum post illud divinum ( Yhwh,

Dominus) frequentius exstare "filium" ( ben), quod vocabulum Hebraicum

verbum revocat "aedificandi" ( banah). Quapropter Psalmus CXXVII filiorum

donum extollit per imagines, tum domum aedificandam respicientes, tum

socialem mercatoriamque vitam, quae apud urbis portam agebatur: « Nisi

Dominus aedificaverit domum, in vanum laborant, qui aedificant eam. […]

Ecce hereditas Domini filii, merces fructus ventris. Sicut sagittae in manu

potentis, ita filii iuventutis. Beatus vir, qui implevit pharetram suam ex

ipsis: non confundetur, cum loquetur inimicis suis in porta » (vv. 1.3-5).