PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo: Talis est beatus vir, sed " non sic impii, " ut careant dictis malis. Quia, Proverb. v, 22 : Iniquitates suae capiunt impium. " Non sic " ut participantes dictis bonis, meditentur in lege. Eccli. XXI, 18 : Audivit luxuriosus, et displicebit ei. Gregorius : " Qui vi- ci tium resecat, auditum malorum gra-" vat . " Proverb. XVIII, 2 : Non recipit stultus verba prudentiae : nisi ea dixeris quae versantur in corde ejus. Eccli. XIII, 3 : Quid communicabit cacabus ad ollam ? Infra, yy 21 et 22 : Si communicabit lupus agno aliquando, sic peccator justo. Quae communicatio sancto homini ad cariem? II ad Corinth, VI, 14 et 15: Quae participatio justitiae cum iniquitate ? aut quae societas luci ad tenebras ? quae autem conventio Christi ad Belial? Nulla prorsus. Isa. LIV, 9 : Sicut exaltantur caeli a terra, sic exaltatae sunt viae meae a viis vestris. Et nota, quod loquens de beatitudine justorum, in singulari loquitur : loquens autem de infidelitate impiorum, in plurali : boni enim sunt in paucitate et unitate : mali autem multi sunt et divisi. Matth. XXII, 14 : Multi enim sunt vocali, pauci vero electi, etc. Eccle. I, 15 : Stultorum infinitus est numerus.
" Sed tamquam pulvis. " Hi scilicet, qui praedicta non habent. Sed quid ipsi sunt ? Tamquam pulvis, pulvis, inquam, malus. Est enim pulvis indifferens. Genes.III, 19 : Pulvis es, et in pulverem reverteris. Hic est pulvis humanae fragilitatis, de qua Eccli. x, 9 : Quid superbit terra ? Est enim pulvis bonus humilitatis, de qua Genes, xviii, 27 : Loquar ad Dominum meum, cum sim pulvis et cinis. Et est pulvis malus, scilicet peccatum. Matth. x, 14 : Exeuntes foras de domo vel civitate, excutite pulverem de pedibus vestris : et hoc peccatum veniale est. Quandoque etiam peccatum mortale dicitur pulvis : excaecat enim oculum rationis. Isa. xli, 2 : Dabit quasi pulverem gladio ejus. Gladius enim est verbum Dei. Huic gladio pulvis datur, quando peccatum mortale verbo Dei destruitur. Pulvis peccator ipse dicitur. Isa. lxv, 25 : Leo et bos comedent paleas : etserpenti pulvis panis ejus. Et vere pulvis peccator dicitur : sunt enim peccatores incompacti, carentes glutino charitatis. Exodi, v, 12 : Dispersus est populus per omnem terram aegypti ad colligendas paleas. Proverb. xv, 7 : Cor stultorum dissimile erit. Contra quod justus dictus est " lignum ", mali sunt et instabiles et leves. Eccli. XXVII, 12 : Stultus sic ut luna mutatur. II ad Thess. II, 2 : Non cito moveamini a vestro sensu. Contra hoc quod dictum est, " plantatum est, " peccatores sunt aridi. Psalm. XXI, 16 : Aruit tamquam testa virtus mea. Ezechiel. XXXVII, 4: Ossa arida, audite verbum Domini. Contra hoc quod dictum est, " secus decursus aquarum, " sunt et steriles. Job. xl, 17 : Circumdabunt eum salices torrentis. Contra hoc quod dictum est, " et fructum suum dabit, " sunt et " pulvis, quem projicit ventus. " Ventus, inquam, superbiae, de quo Job, I, 19 : Repente ventus vehemens irruit a regione deserti, etc. Et Matth. VII, 23 : Venerunt flumina, et flaverunt venti. Et XI, 7 : Arundinem vento agitatam. Hic ventus quo pascuntur divites hujus mundi. Osee, xii, 1 : Ephraim pascit ventum. Projicitur autem " a facie lerraen, scilicet libertatis propriae, de qua Genes. III, 17 : Maledicta terra in opere tuo, etc. Unde ad hanc terram revocatur. Isa. xlvi, 8 : Redite, pr;vicatores ad cor. Projicitur et a facie terrae viventium, Ecclesiae scilicet triumphantis, de qua Genesis, xlix, 15 : Vidit requiem quod esset bona : et terram quod optima.
Terra autem dicitur ipsum caelum empyreum ratione stabilitatis. Eccli.I, 4 : Generatio praeterit, et generatio advenit : terra autem in aeternum stat. Ratione fructificationis : dat enim frumentum, vinum, et oleum. Deuteron. xxxiii, 28 : Oculus Jacob in terra vini, frumenti, et olei. Item, ratione nutritivae habitationis hominis interioris, sicut materialis terra exterioris. Ad Philip. III, 20 : Nostra conversatio in caelis est. Item, ratione receptionis mortuorum : recipit enim eos qui saeculo moriuntur. Matth. v, 3 : Beati pauperes spiritu : quoniam ipsorum est regnum caelorum. Ab hac ergo terra peccator vento superbiae ejicitur, sicut caput ejus ejectum est. Ezechiel, xxviii, 16 : Peccasti: et ejeci te demonte Dei, et perdidi te, o Cherub protegens. Psal. xxxv, 13 : Expulsi sunt, nec potuerunt stare.
"Ideo non resurgent. " Hic agit de reproborum separatione a corpore, quae recte sequitur : eo enim quod vento superbiae projecti sunt a capite, recte separantur a corpore. Et est duplex separatio a corpore. Corporalis, quae primo tangitur, et erit in futuro : spiritualis quae secundo, et est in praesenti, ibi, " Quoniam novit, etc." Item, reprobi dupliciter sunt infideles, qui proprie dicuntur impii, corrupti in moribus, sed finem tenentes, qui proprie dicti sunt peccatores. Tangitur ergo separatio impiorum, postea peccatorum, ibi, " Neque peccatores. "
Ait ergo : Sicut separati sunt a capite reprobi, " Ideo impii " inter illos, scilicet infideles, " non resurgent injudi- " cio ". Contra, 1 ad Corinth. xv, 51 : Omnes quidem resurgemus. Responsio. Resurgent quidem impii corpora resumendo, sed non resurgent in judicio ut judicent, vel ut tunc etiam judicentur, quia jam judicati sunt. Joan. iii, 18 : Qui non credit, jam judicatus, est. Ad Rom. ii, 12 : Quicumque sine lege peccaverunt, sine lege peribunt.
Quod si adhuc opponitur, Joel. III, 2 : Congregabo omnes gentes, et deducam eas in valle Josaphat, et disceptabo cumi eis. Responsio. Intelligitur congregalio omnium gentium quantum ad genera singulorum non quantum ad singula generum. Non est enim gens vel lingua de qua non sint aliqui reprobi Christiani. Justum enim est ut sive judicio tunc damnentur, qui toties Dei percussiones et judicia advertere noluerunt. De quo
judicio dicitur, I Petri IV, 17 : Tempus est ut incipiat judicium a domo Dei.
" Neque peccatores, " fidem habentes, sed eam moribus deformantes, " in concilio justorum " cum Christo judicantium, " resurgent, " ut supra, quamvis resurgant cum multitudine judicanda ordinandi. Ad hujus autem intelligentiam notandum, quod Dominus ad judicium veniet in fine mundi judicaturus eos qui fidem ejus professi fuerint. Michaeae, VI, 2: Audiant montes judicium Domini, et fortia fundamenta terrae : quia judicium Domini cum populo suo, et cum Israel dijudicabitur, etc. Tunc tamquam illius judicii assessores cum eo accedent perfecti. Isa. iii, 14 : Dominus ad judicium venietcum senatoribus populi sui. Et implebitur promissio eis facta, Matth. XIX, 28 : Amen dico vobis, quod vos. qui seculi estis me, in regeneratione, etc, et illud Job, xxxvi, 6 : Judicium pauperibus tribuit.
Quod si aliquis dicat, quod hoc etiam omnibus bonis competit : omnes enim Dei judicium approbabunt, quod est officium assessoris. Respondeo, quod assessores proprie judicium approbant, ut fiat: boni autem approbabunt jam factum : peccatores autem nec erunt in concilio assessorum ut fiat judicium, nec in concilio bonorum ut approbent factum, sed erunt in judicio pro omnibus erratis praemia recepturi secundum illud Eccle. xii, 1 i : Adducet Deus in judicium pro omni errato. Praemium autem erit, ut separentur a capite Christo et corpore ejus, perpetuo cruciandi. Isa. XIV, 19 et 20 : Quasi cadaver putridum, non habebis consortium. Apocalyp. xxii, 15 : Foris canes, et venefici, et impudici, et homicidae, et idolis servientes, et omnis qui amat et facit mendacium. Matth. xxv, 41 : Discedite a me maledicti in ignem aeternum, etc. Ab hoc autem judicio liberi essent, si in praesenti dijudicantes conscientias suas, a morte peccati resurrexissent, secundum consilium Apostoli ad Ephes. v, 14 : Surge qui dor-mis, et exsurge a mortuis, etc. Apocalyp. xx, 6 : Beatus, et sanctus, qui habet partem in resurrectione prima. Propter hoc dicit Apostolus, I ad Corinth. XIX, 31 : Si nosmetipsos dijudicaremus, non utique judicaremur. Et nota, quod quamvis vilius sit praesentari Christo in judicio, quod erit in impiis : tamen durius erit ab eo objurgarj, quod erit in peccatoribus. Matth. xxv, 42: Esurivi, et non dedistis mihi manducare, etc. Et hoc justum est: magis enim puniendi sunt, qui magis peccaverunt.II Pet. II,21: Melius erat illis non cognoscere viam justitiae, quam post agnitionem retrorsum, converti ab eo, quod illis traditum est, sancto mandato. Ex dictis potest colligi, quod in fine mundi erit judicium auctoritatis, quo judicabit tota Trinitas. I Reg.II, 10 : Dominus judicabit fines terrae. Judicium ministerii et promulgationis sententiae. Sic Christus homo, Joan. v, 22: Pater omne judicium dedit Filio. Judicium assessionis, quo judicabunt perfecti. Sap. III, 8 : Judicabunt nationes, scilicet justi : et illud Matth. XIX, 28 : Sedebitis et vos super sedes duodecim, judicantes, etc. Judicium comparationis melioris facti, Matth. XII, 42 : Regina Austri surget in judicio cum generatione ista, et condemnabit eam. Et judicium disceptationis, quo judicabuntur omnes fideles sive boni, sive mali, et non infideles, de quo hic dicitur, " Non resurgent impii in judicio. " Judicium retributionis, secundum merita singulorum, quo judicabuntur omnes tam fideles, quam infideles : tam boni fideles, quam mali: tam boni perfecti, quam imperfecti. Daniel. VII, 10: Judicium sedit, et libri aperti sunt. II ad Corinth. v, 10 : Omnes nos manifestari oportet ante tribunal Christi, ut referat unusquisque propria corporis, prout gessit, sive bonum, sive malum.
" Quoniam novit Dominus. " Hic agitur de separatione reproborum spirituali a corpore, quae etiam causa est corpora- lis. Haec autem separatio est, quia hi approbata a Deo fecerunt, illi reprobanda. Et secundum hoc duo dicuntur in hoc versu. Primo operum justorum approbatio, secundo reprobatio operum impiorum, ibi, " Et iter. "
Ait ergo : Sic separabuntur corporaliter, " Quoniam novit Dominus viam justorum. " " Novit, " quia nihil ignorat, Ad Hebrae. IV, 13 : Omnia nuda sunt et aperta oculis ejus. Novit etiam vias, Proverb. XVI, 2: Omnes viae hominis patent oculis ejus. Eccli. xxiii, 28 : Oculi Domini multo plus lucidiores sunt super solem, circumspicientes omnes vias hominum. Jerem. xxxii, 19 : Cujus oculi aperti sunt super omnes vias filiorum Adam. Sed justorum novit notitia approbationis. Proverb. IV, 27 : Vias quae a dextris sunt, novit Dominus. Quae autem sint istae viae, ostenditur in Psal. lxxxiii, 8 : Benedictionem, inquit, dabit legislator, ibunt de virtute in virtutem : videbitur Deus deorum in Sion. Vere approbanda est via, quae a bono inchoans per melius ducit in optimum. Bona enim gratia quae animam mundam reddit a macula peccati : quare dicit, Benedictionem. Melior est virtus quae animam meritis et operibus bonis cumulans, defendit a vitiis : quare adhuc dicit, Ibunt de virtute in virtutem. Sed optima est gloria, quae ipsam consummat, et beatam facit : quod notatur cum dicitur, Videbitur Deus deorum in Sion.
Ecce recta via in qua medium non exit ab extremis. Isa. XXVI, 7 : Semita justi recta est, rectus callis justi ad ambulandum. Item, viae justorum mundae sunt per donum timoris qui expellit peccatum. Eccli. I, 27 : Timor Domini expellit peccatum. Planae sunt et aequae per donum pietatis, quae nullum offendit, nullum laedit. Super Matth. v, 4, Glossa, " Mitis est, quem non rancor vel ira affi" cit, sed omnia aequanimiter sustinet. " Lucidae ger donum scientiae. Psal. cxviii, 66 : Bonitatem, et disciplinam, et scien-tiam doce me. Securae per donum fortitudinis. Proverb. xxviii, 1 : Justus quasi leo confidens,absque tenore erit. Sed ex-, peditae per donum consilii, quod omnia abjicere facit. Matth. XIX, 27 : Ecce nos reliquimus omnia, et secuti sumus te, etc. Bernardus : " Recte Petre et non ad in-" sipientiam tibi : quia sequi non poteras " oneratus. " Rectae per donum intellectus, qui seipsum gubernare docet, et omnia in Deum dirigit. Proverb. I, 5 : Et intelligens, gubernacula possidebit. Delectabiles per donum sapientiae, quae aeterna bona praegustare facit. Psal. xxxiii, 9 : Gustate, et videte, etc.
" Et iter impiorum. " Ecce secundum, scilicet reprobatio operum malorum. Quasi sic diceret: Justorum viae approbantur a Deo : sed iter impiorum tamquam ignotum Deo notitia approbationis, " peribit. " Et nota in principio, quod opera bonorum dicit vias. Via enim ducit ad terminum : opera autem justorum ad finem tantum respiciunt. Ad Philip. III, 13 : Quae quidem retro sunt oblivisceris, ad ea vero, quae sunt priora, extendens meipsum.Item, respicit terminum a quo : mali enim a vero esse recedentes tendunt in exterminium. Sap. III, 10: Qui neglexerunt justum, et a Domino recesserunt. Et iterum,ibidem,III, 3 : Quod a nobis est iter, exterminium. Perire autem dicitur via impiorum, quia ipsos perire facit, et de esse, quasi in non esse tendere, et ut male sint malo culpae et paenae. Gregorius : " Pereunt non ita ut non sit, sed " ut male sit." Job, xviii, 15 : Habitent in tabernaculo illius socii ejus, qui non est.
Et vere non est approbandum iter impiorum a Deo : quia immundum per luxuriam. Joel. I, 17 : Computruerunt jumenta in stercore suo. Asperum per aviritiam, quae dura est. Eccli. III, 27 : Cor durum habebit male in novissimo. Obscurum per iracundiam:ira enim excaecat animum, ne possit cernere verum. Psal. VI, 8: Turbatus est a furore oculus meus. Timidum per acediam. Job, xv, 21 : Sonitus terroris semper in auribus illius 3et cum pax sit, ille, etc. Impeditum per invidiam, quae ubique cespitat. Sap. v, 7 : Ambulavimus vias difficiles. Interminabile per gulam, quae semper ad diem redit. Proverb. xxx, 16: Ignis numquam
dicit, Sufficit. Sed insipidum et faetidum per superbiam. Zachar. v, 11 : Iniquitati, id est, superbiae, aedificatur domus in terra Sennaar, quae interpretatur faetor dentium .