854 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

omnium in mundo rerum conexione; critica ratio erga novum paradigma novasque potestatis formas quae a technologia manant; invitatio ad alios quaerendos modos intellegendae oeconomiae et progressionis; uniuscuiusque creaturae bonum proprium; humanus oecologiae sensus; necessitas sincera- rum et honestarum disputationum; gravis politicae internationalis et localis responsalitas; cultura detractionis atque propositum novae vitae rationis. Haec argumenta numquam clauduntur vel relinquuntur, immo constanter suscipiuntur et locupletantur.

CaPut Primum DE HODIERNO DOMUS NOSTRAE STATU

17. Considerationes theologicae vel philosophicae de condicione hu- mani generis et mundi haberi possunt sicut nuntium repetitum et vacuum, si non iterantur, initio sumpto a comparatione cum circumstantiis aetatis nostrae, in hoc quod nondum pro historia humani generis editum est. Quam ob rem, antequam agnoscamus quomodo fides novas rationes et postulata coram mundo afferat cuius nos sumus participes, constituimus breviter id considerare quod communi domui nostrae evenit.

18. Continuata mutationum humani generis orbisque celeritas hodie coniungitur cum augmento modulationum vitae et laboris, in illa quam in Hispanico sermone quidam « rapidación » appellant. Quamvis mutatio pars sit progressionis rationum multiplicium, velocitas quam actiones humanae ei hodie imponunt, naturali obsistit evolutionis biologicae lenitati. Cui ad- ditur quod proposita huius celeris et constantis mutationis non necessario ad commune bonum diriguntur adque humanam progressionem, tolerabilem integramque. Mutatio quiddam est optabile, sed inquietat cum peiorem red- dit mundum et vitae qualitatem maioris partis humani generis.

19. Post tempus irrationalis fiduciae in progressionem humanasque capacitates, quaedam societatis pars in aetatem ingreditur maioris cons- cientiae. Crescens animadvertitur ambitus naturaeque curandae sensus, et sincera adulescit dolensque sollicitudo rerum quae nostro in orbe accidunt. Iter faciamus quod procul dubio imperfectum erit, per illas quaestiones quae hodie nos inquietant quasque iam non possumus sub tapete, ut aiunt, abscondere. Haud proponitur ut notitiae colligantur vel nostra satietur cu- riositas, sed ut dolens conscientia habeatur, in dolorem personalem trans- formetur id quod in mundo accidit, et ita agnoscatur quale sit opus quod

unusquisque conferre possit.