Lectio 3

Glossa. Praetermissis aliis filiis Iacob, evangelista Iudae prosequitur generationem dicens Iudas autem genuit Phares et zaram de thamar. Augustinus de Civit. Dei. Nec Iudas primogenitus, nec istorum geminorum aliquis fuit primogenitus Iudae; sed ante illos iam tres genuerat. Eos itaque tenuit in ordine generationum per quos ad David, atque inde quo intenderet, perveniret. Hieronymus.

Notandum autem in genealogia salvatoris nullam sanctarum assumi mulierum, sed eas quas Scriptura reprehendit, ut qui propter peccatores venerat, de peccatoribus nascens, omnium peccata deleret, unde et in sequentibus Ruth Moabitis ponitur. Ambrosius super Lucam. Lucas autem has declinavit, ut immaculatam sacerdotalis generis seriem declararet. Sed sancti matthaei consilium a rationis iustitia non abhorret, nam cum evangelizaret secundum carnem generatum esse qui omnium peccata susciperet, subiectum iniuriis, subditum passioni. Nec hoc quidem putavit exortem asserendum esse pietatis, ut maculatae quoque originis non recusaret iniuriam; simul ne puderet ecclesiam de peccatoribus congregari, cum dominus de peccatoribus nasceretur; postremo ut beneficium redemptionis etiam a suis maioribus inchoaret, ne quis putaret originis maculam impedimento posse esse virtuti, nec se insolens de sui nobilitate iactaret.

Chrysostomus in Matth.. Post hoc monstratur omnes obnoxios fuisse peccatis: instat enim thamar fornicatio Iudam accusans, et David a fornicaria muliere genuit Salomonem. Si autem a magnis lex non est impleta, nec a minoribus; et sic omnes peccaverunt, et necessaria facta est christi praesentia. Ambrosius super Lucam.

Vide autem quia non otiose matthaeus utrumque significavit, cum Phares tantummodo commemorationem causa deposceret, quia hic in utroque mysterium est. Per geminos enim gemina describitur vita populorum: una secundum legem, altera secundum fidem. Chrysostomus super Matth.. Per zaram enim significatur Iudaicus populus, qui primus apparuit in luce fidei, quasi de vulva tenebrosa mundi procedens. Et ideo significatus est cocco circumcisionis, putantibus omnibus, quia ipse populus dei erat futurus, sed posita est ante faciem eius lex, quasi sepes vel maceria. Sic ergo impeditus est populus Iudaicus per legem, sed temporibus christi rupta est sepes legis, quae erat inter Iudaeos et gentes, sicut ait apostolus: medium parietem maceriae solvens. Sic factum est ut gentilis per Phares significatus, postquam rupta est lex per christi mandata, primus ad fidem procedat; et postea sequitur Iudaicus populus.

Sequitur Phares autem genuit esron.

Glossa. Iudas genuit Phares et zaram antequam intraret Aegyptum, in quam ambo postea cum patre transierunt. In Aegypto vero Phares genuit esron. Esron autem genuit aram. Aram autem genuit Aminadab, Aminadab autem genuit Naasson; et tunc Moyses eduxit eos de Aegypto. Naasson autem fuit dux sub Moyse in tribu Iuda per desertum, in quo genuit Salmon.

Iste Salmon fuit princeps de tribu Iuda, qui cum iosue terram promissionis intravit.

Chrysostomus super Matth..

Quoniam autem ex aliqua causa, secundum providentiam dei, posita horum patrum nomina credimus.

Sequitur Naasson autem genuit Salmon.

Iste Salmon mortuo patre fuit princeps in tribu Iuda, qui cum iosue terram promissionis intravit. Chrysostomus super Matth.. Accepit autem uxorem nomine Rahab. Haec autem Rahab dicitur fuisse Rahab meretrix de iericho, quae suscepit exploratores filiorum Israel, abscondit eos, et servavit incolumes. Cum autem Salmon nobilis esset inter filios Israel, quia de tribu erat Iuda et quia filius principis erat, vidit Rahab sic fidelem quasi magnam aliquam constitutam, meruit accipere in uxorem.

Forsitan autem et ideo interpretatur Salmon, quasi per ipsum nomen invitaretur a providentia dei ut acciperet vas electionis Rahab. Interpretatur enim Salmon accipe vas.

Sequitur Salmon autem genuit booz de Rahab. Glossa. Iste Salmon in terra promissionis genuit de illa Rahab booz. Booz autem genuit Obed ex Ruth. Chrysostomus super Matth..

Quomodo autem booz accepit uxorem Moabitidem nomine Ruth, exponere aestimavi superfluum, cum de his Scriptura sit omnibus manifesta. Hoc autem dicimus solum, quoniam Ruth, pro merito fidei suae nupsit booz, quia deos patrum suorum repulit et deum viventem elegit. Et booz pro merito fidei suae illam accepit uxorem, ut ex coniugio tali sanctificato genus nasceretur regale. Ambrosius super Luc..

Quomodo autem Ruth, cum esset alienigena, Iudaeo nupsit, et qua ratione in christi generatione eius putaverit evangelista copulae commemorationem esse faciendam, quae legis serie moechabatur? quia ergo non de legitima salvator generatione manavit, videtur esse deforme, nisi ad apostolicam sententiam revertatis, quia non est lex posita iustis, sed iniustis.

Haec enim cum esset alienigena et Moabitis, praesertim cum lex Moysi prohiberet has nuptias, Moabitasque excluderet ab ecclesia, quomodo introivit in ecclesiam nisi quia sancta et immaculata moribus supra legem facta est? destinationem ergo legis excessit et meruit inter maiores dominici generis computari, propter cognationem mentis electam, non corporis. Magnum autem nobis exemplum est quod in illa nostrum omnium, qui ex gentibus collecti sumus, ingrediendi in ecclesiam domini figura praecessit. Hieronymus in epistola ad Paulinum.

Ruth etiam Moabitis Isaiae explet vaticinium dicentis: emitte agnum, domine, dominatorem terrae, de petra deserti ad montem filiae sion.

Sequitur Obed autem genuit iesse. Glossa.

Iesse pater David binomius est, quia frequentius vocatus est Isai. Sed quia propheta vocat eum non Isai, sed iesse, dicens: egredietur virga de radice iesse ut ostenderet illam prophetiam completam in maria et in christo, evangelista posuit iesse.

Sequitur iesse autem genuit David regem. Remigius. Sed quaerendum est quare sanctus evangelista solum David nominaverit regem, quod ideo dixit ut ostenderet eum primum fuisse regem in tribu Iuda. Ipse autem christus est Phares divisor, ut est illud: dividet agnos ab haedis. Est et zaram oriens, ut est illud: ecce vir, oriens nomen eius. Est esron sagitta, ut est illud: posuit me sicut sagittam electam. Rabanus. Vel atrium, propter abundantiam gratiae et latitudinem caritatis. Aram electus, secundum illud: ecce puer meus electus: vel excelsus, secundum illud: excelsus super omnes gentes dominus. Ipse est Aminadab, idest voluntarius, qui dicit: voluntarie sacrificabo tibi.

Idem est et Naasson, idest augurium, qui novit praeterita, praesentia et futura. Vel serpentinus, secundum illud: Moyses exaltavit serpentem in deserto: est et Salmon, id est sensibilis, qui dicit: ego sensi de me virtutem exisse.

Glossa. Ipse accipit Rahab, id est ecclesiam de gentibus. Rahab enim fames, vel latitudo, vel impetus, quia ecclesia gentium esurit et sitit iustitiam et impetu doctrinae philosophos et reges convertit.

Ruth etiam interpretatur videns vel festinans, et significat ecclesiam, quae puro corde videt deum et festinat ad bravium supernae vocationis. Remigius. Est et booz in quo robur, ut est illud: cum exaltatus fuero a terra, omnia traham ad me.

Est et Obed serviens, ut est illud.

Filius hominis non venit ministrari, sed ministrare. Est et iesse incensum, secundum illud: ignem veni mittere in terram. Ipse est David manu fortis, secundum illud: dominus fortis et potens; desiderabilis, secundum illud: veniet desideratus cunctis gentibus; pulcher aspectu, secundum illud: speciosus forma prae filiis hominum.

Glossa. Interim videamus quas virtutes isti patres in nobis aedificent, quia fides, spes et caritas omnium virtutum sunt fundamentum.

Sequentes virtutes sunt quasi superadditiones. Iudas interpretatur confessio.

Duplex est autem confessio: est altera fidei, altera peccatorum. Si ergo post tres supradictas virtutes peccatur, necessaria est non solum fidei, sed peccatorum confessio. Post Iudam sequitur Phares et zaram. Phares divisio, zaram oriens interpretatur, et thamar amaritudo. Confessio enim generat divisionem a vitiis, et ortum virtutum, et amaritudinem poenitentiae. Post Phares sequitur esron, qui sagitta interpretatur, postquam enim aliquis divisus est a vitiis et saecularibus debet fieri sagitta, ut in aliis vitia praedicando perimat. Sequitur aram, qui interpretatur electus, vel excelsus, quia postquam aliquis a mundo remotus est, et aliis proficit, necesse est ut deo electus, hominibus celebris, excelsus in virtutibus habeatur. Naasson interpretatur augurium, hoc autem augurium non est saeculare, sed caeleste. De hoc gloriabatur ioseph, fratribus mandans: vos detulistis scyphum domini mei, in quo augurari solebat. Scyphus est divina Scriptura, ubi est potus sapientiae, in hac auguratur sapiens, quia ibi videt futura, id est caelestia. Sequitur Salmon, idest sensibilis.

Postquam enim aliquis studet in divina Scriptura, fit sensibilis, idest discernens gustu rationis, quid bonum, quid malum, quid dulce, quid amarum. Sequitur booz, idest fortis. Instructus enim in Scripturis, fit ad omnia adversa toleranda fortis.

Chrysostomus super Matth..

Iste autem fortis est filius Rahab, id est ecclesiae. Rahab enim interpretatur latitudo vel dilatata, quia enim ex omnibus finibus terrae vocata est ecclesia gentium, latitudo appellatur. Rabanus. Sequitur Obed, id est servitus. Non enim idoneus est ad servitutem nisi qui fortis est; quae servitus generatur ex Ruth, idest festinantia.

Oportet enim promptum esse servum, non pigrum. Chrysostomus super Matth.. Nunc autem qui divitias et non mores, pulchritudinem et non fidem, et quod in meretricibus quaeri solet, hoc in coniugibus optant, non generant subditos filios vel sibi vel deo, sed contumaces et contra se et contra deum, ut filii eorum sint poena irreligiositatis eorum.

Iste Obed genuit iesse, id est refrigerium, nam quicumque est subditus deo et parentibus suis, tales filios generat, deo praestante, a quibus refrigeratur. Glossa.

Vel iesse, id est incensum. Si enim servimus ex amore et timore, erit devotio in corde, quae ex igne et desiderio cordis suavissimum incensum offert deo. Postquam autem aliquis idoneus est servus et sacrificium deo factus, sequitur ut sit David, id est manu fortis qui contra hostes fortiter dimicavit et idumaeos tributarios fecit. Similiter ipse debet carnales, id est homines, verbo et exemplo deo subiugare.