consecratae eminuit haud mediocri desiderio sanctitatis. Anno MDCCLXI vota
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale772
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale774
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale776
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale778
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale780
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale782
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale784
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale786
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale788
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale790
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale792
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale794
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale796
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale798
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale800
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale802
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale804
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale806
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale808
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale810
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale812
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale814
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale816
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale818
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale820
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale822
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale824
Congregatio pro Gentium Evangelizatione 825
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale826
Congregatio pro Gentium Evangelizatione 827
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale828
die 28 Augusti. - Exc.mum R.P. Fridericum Rubwejanga, Episcopum
Acta Benedicti Pp. XVI 779
nem typicam Missalis Romani recognovit. Sic Romani Pontifices operati sunt
ut « hoc quasi aedificium liturgicum [...] rursus, dignitate splendidum et con-
cinnitate » appareret.4
Aliquibus autem in regionibus haud pauci fideles antecedentibus formis
liturgicis, quae eorum culturam et spiritum tam profunde imbuerant, tanto
amore et affectu adhaeserunt et adhaerere pergunt, ut Summus Pontifex
Ioannes Paulus II, horum fidelium pastorali cura motus, anno 1984 speciali
Indulto « Quattuor abhinc annos », a Congregatione pro Cultu Divino exarato,
facultatem concesserit utendi Missali Romano a beato Ioanne XXIII anno
1962 edito; anno autem 1988 Ioannes Paulus II iterum, litteris Apostolicis
« Ecclesia Dei » Motu proprio datis, Episcopos exhortatus est ut talem facul-
tatem late et generose in favorem omnium fidelium id petentium adhiberent.
Instantibus precibus horum fidelium iam a Praedecessore Nostro Ioanne
Paulo II diu perpensis, auditis etiam a Nobis Patribus Cardinalibus in Consi-
storio die XXIII mensis Martii anni 2006 habito, omnibus mature perpensis,
invocato Spiritu Sancto et Dei freti auxilio, praesentibus Litteris Apostolicis
DECERNIMUS quae sequuntur:
Art. 1. Missale Romanum a Paulo VI promulgatum ordinaria expressio
« Legis orandi » Ecclesiae catholicae ritus Latini est. Missale autem Romanum
a S. Pio V promulgatum et a beato Ioanne XXIII denuo editum habeatur uti
extraordinaria expressio eiusdem « Legis orandi » Ecclesiae et ob venerabilem
et antiquum eius usum debito gaudeat honore. Hae duae expressiones « legis
orandi » Ecclesiae, minime vero inducent in divisionem « legis credendi » Ec-
clesiae; sunt enim duo usus unici ritus Romani.
Proinde Missae Sacrificium, iuxta editionem typicam Missalis Romani a
beato Ioanne XXIII anno 1962 promulgatam et numquam abrogatam, uti
formam extraordinariam Liturgiae Ecclesiae, celebrare licet. Condiciones ve-
ro a documentis antecedentibus « Quattuor abhinc annos » et « Ecclesia Dei »
pro usu huius Missalis statutae, substituuntur ut sequitur:
Art. 2. In Missis sine populo celebratis, quilibet sacerdos catholicus ritus
Latini, sive saecularis sive religiosus, uti potest aut Missali Romano a beato
Papa Ioanne XXIII anno 1962 edito, aut Missali Romano a Summo Pontifice
Paulo VI anno 1970 promulgato, et quidem qualibet die, excepto Triduo
4 S. Pius PP. X, Litt. Ap. Motu proprio datae Abhinc duos annos (23 Octobris 1913): AAS 5
(1913), 449-450; cfr Ioannes Paulus II, Litt. ap. Vicesimus quintus annus (4 Decembris 1988), 3:
AAS 81 (1989), 899.