15
μεμόρφωσαι καί γάρ αὐτῶν ἐν τῇ εὐθεῖ καρδίᾳ καί κατοικοῦσι σύν τῇ σῇ μορφῇ ἐν σοί, Χριστέ μου. Ὤ θαῦμα, ὤ παράδοξον ἀγαθωσύνης δῶρον! Ἐν τῇ μορφῇ τῇ τοῦ Θεοῦ τούς ἀνθρώπους γενέσθαι 170 καί μορφωθῆναι ἐν αὐτοῖς τόν ἀχώρητον πᾶσι, τόν ἀναλλοίωτον Θεόν, τόν ἄτρεπτον τῇ φύσει, τόν εἰς πάντας βουλόμενον ἐνοικειν τούς ἀξίους, (43) ὡς ὅλον ἔχειν ἕκαστον ἐντός τόν βασιλέα, τήν βασιλείαν τε αὐτήν καί τά τῆς βασιλείας 175 καί λάμπειν, ὥσπερ ἔλαμψεν ἀναστάς ὁ Θεός μου, ὑπέρ ἡλίου τάς βολάς τοῦ ὁρωμένου τούτου καί οὕτως τῷ δοξάσαντι αὐτούς παρεστηκότες ἔκθαμβοι διαμείνουσιν ὑπερβολῇ τῆς δόξης καί προσθήκῃ διηνεκεῖ λαμπρότητος τῆς θείας˙ 180 οὐδέ γάρ τέλος ἔσεται προκοπῆς εἰς αἰῶνας, ἡ στάσις τῆς προσθήκης γάρ τοῦ ἀτελέστου τέλους ποιήσει καί κατάληψιν πάντως ἀκαταλήπτου, καί προσκορής γενήσεται ὁ ἀκόρεστος πᾶσιν. Ἀλλά τό πλήρωμα αὐτοῦ καί τοῦ φωτός ἡ δόξα 185 ἄβυσσος ἔσται προκοπῆς, ἀτέλεστος ἀρχή δέ˙ καί ὥσπερ ἔχοντες Χριστόν ἔνδον μεμορφωμένον τούτῳ αὐτῷ παρίστανται λάμποντι ἀπροσίτως˙ οὕτω τό τέλος ἐν αὐτοῖς ἀρχή τυγχάνει δόξης, καί ἵνα σοι σαφέστερον τό νόημα ποιήσω - 190 ἐν τέλει ἕξουσιν ἀρχήν καί ἐν ἀρχῇ τό τέλος. Τόν ὑπερπλήρη νόει μοι ἀνενδεῆ προσθήκης, τοῦ ἀτελοῦς τό τέλος δέ τούς τρέχοντα μή φθάνειν. Εἰ γάρ παρέλθῃ οὐρανός ὁ ὁρώμενος οὗτος καί γῆ καί πάντα τά ἐν γῇ, στοχάσθητι, τί εἶπον˙ 195 ἔσται τόπου κατάληψις, ἔνθα τέλος εὑρήσεις˙ οὐ λέγω σοι σωματικόν, ἀλλά νοΐ ἰσχύσεις καταλαβεῖν τό πλήρωμα τοῦ ἀσωμάτου κόσμου˙ οὐ κόσμος δέ, ἀλλά ἀήρ ὑπάρχει ὥσπερ πρῴην˙ οὐδέ ἀήρ, ἀλλ᾿ ἄφθεγκτος χῶρος, ὅνπερ τό πᾶν καλοῦσι, 200 καί ἔστιν ἄβυσσος ἀτέλεστος εἰς ἅπαν, ἐξ ἴσης ὅλον πάντοθεν, μερῶν ἐξ ἑκατέρων˙ τοῦτο τό πᾶν πεπλήρωται θεότητος τῆς θείας. Οἱ οὖν αὐτοῦ μετέχοντες, ἐν αὐτῷ τε οἰκοῦντες, (44) πῶς ὅλον περιλάβωσιν, ἵνα καί κορεσθῶσιν; 205 Ἤ πῶς τοῦ τέλους δράξωνται τοῦ ἀτελοῦς, εἰπέ μοι; Ἀδύνατον καί πάντῃ δέ ἀμήχανον ὑπάρχει˙ οὔτε γάρ ὧδε πέλουσιν ἐν σαρκί τοῖς ἁγίοις, οὔτε ἐκεῖ ἐν τῷ Θεῷ μεταστᾶσι τοιαύτη ἔννοια ὅλως ἐν αὐτοῖς ὑπεισελθεῖν ἰσχύει˙ 210 καί γάρ κατακαλύπτονται φωτί τῆς θείας δόξης, ἐλλάμπονται καί λάμπουσι καί τρυφῶσιν ἐν τούτοις καί ἴσασιν ὡς ἀληθῶς πᾶσῃ πληροφορίᾳ, ὡς ἔσεται ἀτέλεστος ἡ τούτων τελειότης καί ἡ τῆς δόξης προκοπή ἀέναος ὑπάρξει.