Acta Benedicti Pp. XVI 695

versum « libro » aequare possumus - sic etiam Galilaeus Galilaei asserere

solebat - cum consideraret « opus alicuius Auctoris, qui creati ''symphonia''

se exprimit. Hanc intra symphoniam aliquo momento id invenitur quod

musicae loquela ''sincinium'' vocatur, pars scilicet quaedam singulo instru-

mento vel uni voci demandata; id tale habet pondus, ut ex eo totius operis

pendeat significatio. Hoc ''absolutum'' est Iesus... Filius hominis in se terram

caelumque, creatum Creatoremque, carnem Spiritumque complectitur.

Centrum est ipse universi et historiae, quandoquidem in Eo coniunguntur

sine confusione Auctor eiusque opus ».40

Dei Verbi eschatologica ratio

14. His rebus conscientiam patefacit Ecclesia cum Christo Iesu se coram

definitivo Dei Verbo esse; ipse est « Primus et Novissimus » (Apc 1, 17). Ipse

definitivum creationi et historiae sensum praebuit; hac de re ad tempus

vivendum vocamur necnon ad Dei creationem habitandam intra hunc Verbi

eschatologicum numerum; « oeconomia ergo christiana, utpote foedus novum

et definitivum numquam praeteribit, et nulla iam nova Revelatio publica

exspectanda est ante gloriosam manifestationem Domini nostri Iesu Christi

(cfr. 1 Tim 6, 14 et Tit 2, 13) ».41 Etenim, ut Synodi tempore memoraverunt

Patres, « christianae religionis peculiare quiddam se manifestum exhibet in

Iesu Christo, qui simul est eventus, revelationis culmen, promissionum Dei

impletio, mediator hominis cum Deo in congressum venientis. Ille, qui nobis

Deum enarravit (cfr. Io 1, 18), Verbum est unicum et definitivum hominibus

traditum ».42 Sanctus Ioannes a Cruce mirabiliter hanc veritatem ostendit:

« Dando quippe nobis, sicut dedit, Filium suum, qui est unicum solumque

ipsius Verbum, omnia nobis simul unaque vice hoc suo unico Verbo locutus

est et revelavit, neque illi quidquam dicendum manet ... Id enim quod antea

per partes loquebatur prophetis, iam nobis totum in ipso dixit, ipsum nobis

totum dando, id est, Filium suum. Quamobrem ille qui nunc vellet aliquid a

Deo sciscitari, vel visionem aliquam aut revelationem ab eo postulare, non

modo stultitiam faceret, iniuriam Deo inferret, non defigendo omnino suos

oculos in Christum, vel aliam rem aut novitatem extra illum requirendo ».43

40 Id. Homilia in sollemnitate Epiphaniae Domini (6 Ianuarii 2009): L'Osservatore Romano,

7-8 Ianuarii 2009, p. 8. 41 Conc. Oecum. Vat. II, Const. dogm. de divina Revelatione Dei Verbum, 4. 42 Propositio 4. 43 S. Ioannes a Cruce, De Ascensu Montis Carmeli, II, 22.