OPUSCULA AD ORDINEM SPECTANTIA
opusculum XII. EPISTOLA DE TRIBUS QUAESTIONIBUS
opusculum XIII. DETERMINATIONES QUAESTIONUM CIRCA REGULAM FRATRUM MINORUM
Quaestio III. Cur Fratres intendant studio litterarum.
Quaestio XI. Cur Fratres non laborent pro victu.
OPUSCULUM XIV. QUARE FRATRES MINORES PRAEDICENT ET CONFESSIONES AUDIANT
OPUSCULUM XV. EPISTOLA DE SANDALIIS APOSTOLORUM
OPUSCULUM XVI. EXPOSITIO SUPER REGULAM FR. MINORUM .
In nomine Domini incipit Vita Minorum Fratrum.
OPUSCULUM XVII. SERMO SUPER REGULAM FRATRUM MINORUM .
OPUSCULUM XVIII.CONSTITUTIONES GENERALES NARBONENSES .
De religionis ingressu. Rubrica I.
De qualitate habitus. Rubrica II.
De observantia paupertatis. Rubrica III.
De FORMA INTERIUS CONVERSANDI. Rubrica IV.
De modo exterius exeundi. Rubrica V.
De occupationibus Fratrum. Rubrica VI.
De correctionibus delinquentium. Rubrica VII.
De visitationibus provinciarum. Rubrica VIII.
De electionibus Ministrorum. Rubrica IX.
De Capitulo provinciali. Rubrica X.
De Capitulo generali. Rubrica XI.
De suffragiis defunctorum. Rubrica XII.
OPUSCULUM XIX. EPISTOLAE OFFICIALES
OPUSCULUM XX. REGULA NOVITIORUM.
OPUSCULUM XXI. EPISTOLA CONTINENS VIGINTI QUINQUE MEMORIALIA.
OPUSCULUM XXII. EPISTOLA DE IMITATIONE CHRISTI.
OPUSCULUM XXIII. LEGENDA SANCTI FRANCISCI.
Capitulum II. De perfecta conversione eius ad Deum et de reparatione trium ecclesiarum .
Capitulum III. De institutione Religionis et approbatione Regulae .
Capitulum IV. De profectu Ordinis sub manu ipsius et confirmatione Regulae prius approbatae .
Capitulum V. De austeritate vitae, et quomodo creaturae praebebant ei solatium .
Capitulum VI. De humilitate et obedientia et de condescensionibus divinis sibi factis ad nutum .
Capitulum VII. De amore paupertatis et mira suppktione defectuum .
Capitulum VIII. De pietatis affectu, et quomodo ratione carentia videbantur ad ipsum affici .
Capitulum IX. De fervore caritatis et desiderio martyrii .
Capitulum X. De studio et virtute orationis .
Capitulum XI. De intelligentia Scripturarum et spiritu prophetiae .
Capitulum XII. De efficacia praedicandi et gratia sanitatum .
Capitulum XIII. De stigmatibus sacris .
Capitulum XIV. De patientia ipsius et transitu mortis .
Capitulum XV. De canonizatione et translatione ipsius .
opusculum XIII. DETERMINATIONES QUAESTIONUM CIRCA REGULAM FRATRUM MINORUM
PARS I .
PROLOGUS.
Cum inter alios Ordines Religiosorum Ordo Fratrum Minorum datus sit Ecclesiae ad aedificationem fidelium in fide et moribus per verba doctrinae et exempla bonae conversationis, quibus et fideles erudiantur ad imitandum, et fides muniatur contra pravitatem haereticam, sicut lucerna fugans in domo tenebras et operationes promovens ; ut eadem aedificatio afferat fructum ampliorem, necesse est, Ordinem ipsum quatuor ornamentis esse praeditum, sine quibus minus proficeret in aliis, licet forte quoad se aliquo illorum posset carere.
Primum est vita irreprehensibilis, quae maxime sibimet prodest et alios aedificat. Secundum est scientia sacrae Scripturae, sine qua nec secure nec utiliter posset alios docere. Tertium est auctoritas praedicandi et confessiones audiendi, in quibus maxime prosunt fidelibus Fratres. Quartum est ratio satisfactoria super quibusdam dubiis apud alios
qui non intelligunt, qualiter fiant et rationabiliter et licite, immo necessario et meritorie in Ordine, super quibus aut mirantur, aut scandalizantur
ut sciant, quare et quomodo ista fiant rationabiliter.
Cum ad hoc teneamur, ut coram caeco offendiculum non ponamus, opera nostra lux debent esse coram hominibus, iuxta illud Matthaei quinto : Vos estis lux mundi.
Et ideo expedit in lucem ponere et rationem, ut luceat, ostendere de his quae non intellecta possent putari tenebrae, et per consequens possent aliorum aedificationem de nobis aliquatenus impedire. Sicut enim artis alicuius ignarus videt, aliqua ab illius artis opificibus instrumenta haberi, quae non intelligit ad quid valeant; ita plerumque saeculares et rudes mirantur, quare spirituales haec et haec faciant, ita ut etiam expediat aliqua ab eis abscondere, non ex simulationis palliatione, sed pro cautela, ut non ponatur offendiculum infirmis, et pusilli intelligentia materiam scandali inde sumant. Nam, aufer rubiginem de argento, et egredietur purissimum vas , hoc est, tolle de bono, quod facis, suspicionem rationem reddendo, et apparebit purum et bonum quod putabatur vitiosum: prima Petri: Parati semper ad satisfactionem omni poscenti vos rationem etc. Ipsa enim opera Dei purissima in se saepe sunt in rudibus et in infidelibus occasio scandali, cum non intelligunt et sinistre ac perverse interpretantur ; Matthaei undecimo : Beatus, qui non fuerit scandalizatus in me, ait Dominus: et Propheta: Cum sancto sanctus eris et cum perverso perverteris. Ut ergo lucerna clarius luceat, offendiculum auferas ei, et limpidius lumen effundet.