16 EX S. G. CONCILII

tat futuri et incerti successoris iura labefactari, quae non- dum iura sunt, ac nemo sibi quaesita dicere potest.

Quod ita obvium Concilii Tridentini Patribus visum est, ut decernendi facultatem ordinario iure Episcopis adscribe- rent iis verbis: « liceat Episcopis cum consensu capituli praebendas ad pauciorem numerum reducere, ita tamen ut tot supersint, quae divino cultui celebrando, ac digni- tati ecclesiae commode valeant respondere» cap. 15, sess. 24 de Ref. Hoc ius, ait orator expertum est Senense Capitu- lum, anno 1783, Burghesio Archiepiscopo iubente « nunc pro quando per casum vel decessum primi duo canonicatus in posterum vacaverint ex praedictis de cumulo nuncupatis, iidem ex nunc pro tunc suppressi sint et intelligantur ». Quae cum ita sint communia in beneficio 'supprimendo, pro- inde insanae ab advocato appellantur motae querelae de sola fructuum parte, non perpetuo sed quousque necessitas postulet detrahenda.

Unum iure ac bona fide investigari poterit, num haec fructuum suspensio sine gravi causa processerit, an potius necessitate cogente. Sed hanc ne adversarius quidem infi- ciatur, advertit patronus. Plura ille diffugia molitur, de nimia festinatione, de forma, de patrono irrequisita, sed quod impar substantia fuerit ad nobilissimae ecclesiae ca- nonicos alendos nunquam hactenus negavit. Neque negare poterat, prosequitur orator, si Capituli paupertas a saecu- lis in probatis existit. Testis de sua aetate muriificus ipse Pontifex Alexander VII, scribens fructus et distributiones esse « adeo tenues ut ad substinendum decenter decani, prae- positi et archipresbyteri et singulorum canonicorum gra- dum... nullo modo sufficiant ». De hodierna rerum condi- tione scripsit episcopus Pierallini, quod ex summa taxa- rum subtrahitur dimidia redituum capitularium pars.

In hac angustia rei capitularis advertit patronus, an- no 1880 alterutrum Capitulo et Archiepiscopo eligendum omnino proponebatur: aut canonicorum numerum imminue- re, aut fructuum cumulum augere, suspensa praebendarum