3 IITTERAE Sanctissimi D. N. Leonis XIII ad Emum. Cardinalem Vicarium ut exci-
EX S. G. E P I S C . ET REGUL. 57
EX S . C . EPISC. ET REGUL. 59
E X S . C . EPISC. E T REGUL. 61
193 LITTERAE SSmi. Patris Leonis XIII ad Episcopum Assisiensem, occasione quinqua-
2 0 6 EX S . G. E P I S C . ET RECUL.
220 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
224 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
2 2 6 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EPISTOLA ENCYCLICA Sanctissimi Domini Nostri LEONIS PAPAE XIII.
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 303
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 505
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 307
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 509
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 311
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 513
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 315
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 517
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 519
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 521
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 323
AD COMMENTARIUM ADDITIONES o25
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 327
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 529
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 334
AU COMMENTARIUM ADDITIONES 553
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 555
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 537
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 359
340 IOSEPHI PENNACCHI, AD COMPENDIUM ADDITIONES
572 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
574 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 375
3 7 6 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 401 Cathedrales Ecclesias Aquinaten., Soran. ac Pontis Curvi invicem per-
m EX SEGRETARIA BREVIUM BREVE, quo indulgentia tercentum dierum conceditur recitantibus subiectam in
420 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. POENITENTIA RIA APOSTOLICA 421
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 457
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 459
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 461
C A E S E N A T E N . S E U RAVENNATEN. 465
512 EX S. C. NEG. ECCL. EXTRAORD. PRAEPOSITA
518 E X A C T I S CONSISTORIALIBUS
548 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 549
550 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 551
552 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 553
554 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
i E X S. POENITENTIARIA APOSTOLICA 5St>
556 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. POENITENTIARIA. APOSTOLICA 537
6 2 6 EX S. G. EPISC. ET REGUL.
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 757
758 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 759
84 EX S. G. CONCILII
in casu liquido apparet. Siquidem Ioanna huic coniugio per- petuo abhorruit, quamdiu cum marito vixit, dissensiones acerrimas, obloquutiones, ac iurgia cum eadem indesinenter habuit, ipsamque copulam nedum raro et sine ullo maritali affectu, sed invito animo, immo vero coacte perfecit. « C'est absolument par violence qu'il a consommé le mariage ». Nunc autem ex Causa XXVII , q. 2, c. I. Matrimonium non coitus facit, sed voluntas, Cf. Gonzales, Comm. super C. XXI , n. 4, De Spons. et Matr. Rursus, nec hic obstat praesumptio liberi Ioannae consensus in matrimonium, orta ex diuturna cohabitatione, de qua loquitur C. X X I ad id De Spons et Matr., quoniam ibi, ut notat Glossa, agitur de cohabitatione pacifica, per patientiam; dicit enim eo ipso quod in domum viri traducta patienter perfecit aetatem et am- plius praesumitur consensisse. Cf. Gonzales, loco citato, et Covar uv vi as De Matr. Pars 2, c. V, § -6, num. 1.
Hactenus testimoniis Actricis matrimonii nullitatem ex capite vis et metus demonstravimus; superest nunc, ut vi- deamus, an hoc ipsum comprobari queat ex septimae manus testimonio. Et ita plane. Nam vel ipsemet Alexander de Guillebon et Paulus d'Anville consanguinei Viri, ac Rmus A. Débette, quos, notorium est, ut superius vidimus, mariti partes tueri, nullum solidum argumentum in medium pro- ferunt, ex quo liceat inferri, quod Ioanna consenserit in nuptias. Testantur enim: Io se nihil scire de minis a Ma- tre Sponsae illatis. 2° in actu celebrationis matrimonii, nil insoliti in eadem animadvertisse. 3° eius consensum « non suffisamment libre ». 4° demum matrimonii dissolutionem tri- buunt discrepantiae characterum coniugum et aestuanti Ioan- nae desiderio alteri nubendi. Porro ex his argumentis pror- sus negativis, nefas est inferre Ioannam libere consensisse. Ceterum notatu digna sunt verba illa, ab utroque parente viri in iudicio prolata, scilicet : « le consentement a été suffisamment libre ». Ergo, iuxta ipsos, consensus ex parte Ioannae non fuit undequaque liber.
Reliqui testes rogati, facta omnia a Ioanna allegata ?