LIBER DE HABITU VIRGINUM.

 0439A I. Disciplina custos spei, retinaculum fidei, dux 0441A Continete disciplinam, ne forte irascatur Dominus, et pereatis a via recta, cum exarseri

 II. Quod si in Scripturis sanctis frequenter et ubique disciplina praecipitur, et fundamentum omne religionis ac fidei de observatione ac timore profi

 III. Nunc nobis ad virgines sermo est quarum quo sublimior gloria est, major et cura est. Flos est ille ecclesiastici germinis, decus atque ornamentu

 IV. Neque enim inanis haec cautio est et vana formido quae ad salutis viam consulit, quae Dominica et vitalia praecepta custodit, ut quae se Christo d

 V. Quod si Christum continentia sequitur, et regno Dei virginitas destinatur, quid est illis cum terreno cultu et cum ornamentis, quibus dum hominibus

 VI. Paulus forti ac sublimi voce proclamat: Mihi autem absit gloriari nisi in cruce Domini nostri Jesu Christi, per quem mihi mundus crucifixus est, e

 VII. Sed sunt aliquae divites et facultatum ubertate locupletes, quae opes suas praeferant et se bonis suis 0446B uti debere contendant. Sciant primo

 VIII. Locupletem te dicis et divitem. Sed divitiis tuis Paulus occurrit, et ad cultum atque ornatum tuum justo fine moderandum sua voce praescribit: S

 IX. Locupletem te dicis et divitem. Sed non omne quod potest debet et fieri, nec desideria prolixa et de saeculi ambitione nascentia ultra honorem ac

 X. Locupletem te dicis et divitem. Sed jactare divitias suas virginem non decet, cum dicat Scriptura divina: Quid nobis profuit superbia, aut quid div

 XI. Locupletem te dicis et divitem, et utendum putas iis quae possidere te Deus voluit. Utere, sed ad res salutares utere, sed ad bonas artes utere

 XII. Ornamentorum ac vestium insignia et lenocinia formarum non nisi prostitutis et impudicis feminis congruunt, et nullarum fere pretiosior cultus es

 0451A XIII. Clamat etiam Spiritu sancto plenus Esaias, et filias Sion auro et argento ac veste corruptas increpat et objurgat perniciosis opibus afflu

 XIV. Neque enim Deus coccineas aut purpureas 0452B oves fecit, aut herbarum succis et conchyliis tingere et colorare Ianas docuit, nec distinctis auro

 XV. Et quidem isto in loco, pro timore quem nobis fides suggerit, pro dilectione quam fraternitas exigit, non virgines tantum aut viduas, sed et nupta

 XVI. Monentis Apostoli vox est: Expurgate vetus fermentum, ut sitis nova conspersio, sicut estis azymi . Nam et pascha nostrum immolatus est Christus.

 XVII. Non metuis, oro, quae talis es, ne cum resurrectionis dies venerit, artifex tuus te non recognoscat, ad sua praemia et promissa venientem remove

 XVIII. Et quoniam continentiae bonum quaerimus, perniciosa quaeque et infesta vitemus . Nec illa praetereo quae, dum negligentia in usum veniunt, cont

 XIX. Quid vero quae promiscuas balneas adeunt, quae oculis ad libidinem curiosis pudori ac pudicitiae corpora dicata prostituunt? quae cum viros atque

 XX. Sic ergo frequenter Ecclesia virgines suas plangit, sic ad infames earum ac detestabiles fabulas ingemiscit, sic flos virginum extinguitur, honor

 XXI. Audite itaque me , virgines, ut parentem audite, quaeso, vos timentem pariter ac monentem audite utilitatibus et commodis vestris fideliter con

 XXII. Servate , virgines, servate quod esse coepistis, servate quod eritis. Magna vos merces manet, praemium grande virtutis, munus maximum castitatis

 0463A XXXIII. Prima sententia crescere et generare praecepit, secunda continentiam suasit. Cum adhuc rudis mundus et inanis est , copiam foecunditate

 XXIV. Quae vos singula, o bonae virgines, observare, diligere, implere debetis quae Deo et Christo vacantes, ad Dominum, cui vos dicastis, et majore

16. The voice of the warning apostle is, “Purge out the old leaven, that ye may be a new lump, as ye are unleavened; for even Christ our passover is sacrificed. Therefore let us keep the feast, not with old leaven, neither with the leaven of malice and wickedness, but with the unleavened bread of sincerity and truth.”31    1 Cor. v. 7. But are sincerity and truth preserved, when what is sincere is polluted by adulterous colours, and what is true is changed into a lie by the deceitful dyes of medicaments? Your Lord says, “Thou canst not make one hair white or black;”32    Matt. v. 36. and you, in order to overcome the word of your Lord, will be more mighty than He, and stain your hair with a daring endeavour and with profane contempt. With evil presage of the future, you make a beginning to yourself already of flame-coloured hair; and sin (oh, wickedness!) with your head—that is, with the nobler part of your body! And although it is written of the Lord, “His head and His hair were white like wool or snow,”33    Apoc. i. 14. you curse that whiteness and hate that hoariness which is like to the Lord’s head.

XVI. Monentis Apostoli vox est: Expurgate vetus fermentum, ut sitis nova conspersio, sicut estis azymi . Nam et pascha nostrum immolatus est Christus. Itaque festa celebremus , non in fermento vetere, neque in fermento malitiae et nequitiae, sed in azymis sinceritatis et veritatis (I Cor. V, 7). Num sinceritas perseverat et veritas quando quae sincera sunt polluuntur colorum adulteriis , et adulterinis medicaminum fucis in mendacium vera mutantur? Dominus tuus dicit: Non potes facere capillum unum album aut nigrum (Matth. V, 0455C 36): et tu ad vincendam Domini tui vocem vis te esse 0456A potiorem? Audaci conatu et sacrilego contemptu crines tuos inficis, malo praesagio futurorum capillos jam tibi flammeos auspicaris, et peccas, proh nefas! capite , id est corporis parte meliore. Et cum scriptum sit de Domino: Caput autem ejus et capilli erant albi velat lana aut nix (Apoc. I, 14), tu execraris canitiem, detestaris alborem qui sit ad Domini caput similis.