736 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Sic pater Richardus opera caritatis pro pauperibus Valentiae explere coepit,

in difficultatibus perseverans et cum multis sacrificiis, sacerdotes loci in

eorum ministerio iuvans. Vexatio Marxistarum in Ecclesiam semper acrior

fiebat, tamen Servus Dei, quem iuvenis laicus Antonius Arrué Peiró iuva-

bat, semper ianuam domus apertam habuit, omnes cibo vel domo egentes

accipiens, spiritali modo illos qui patiebantur consolans.

Venerabilis Servus Dei Antonius Arrué Peiró, die IV mensis Aprilis anno

MCMVIII in oppido Bilbilitano apud Caesaraugustam natus, alumnus fuit in col-

legio Maristarum in schola primaria, ubi congruam necessariamque obtinuit

doctrinam; deinde patrem iuvit carpentarium atque in officina funeraria.

Anno MCMXXVIII mortuus est pater Antonii qui in perdifficilem condicionem

psychologicam cecidit, etiamsi iuvenis humilis mansit, bonus et in opera di-

ligens. Anno MCMXXXI Valentiae a patre Richardo receptus est cui desiderium

manifestavit se consecrandi Domino in Parvo Opere Divinae Providentiae.

Propositum eius vera vocatio fuisse videbatur, constanti confirmata studio

in vita christiana et caritativa communitatis. Dispositum est pro eo iter in

Italiam ut inciperet congruam institutionem religiosam: iter tamen numquam

perfectum est ob invexationes semper asperiores in Ecclesiam.

Licet hostilitates in religionem semper fortiores fierent, Venerabiles

Servi Dei, in operibus caritatis coniuncti, sua in apostolatus navitate per-

severabant, conantes, quantum fieri potuit, prudentiam in opera demons-

trare, numquam renuntiantes propositis Christi asseclarum. Milites com-

munistae bis domum Servorum Dei venerunt, sed eos detinere ob populi

oppositionem non potuerunt. Tertium postremo die III mensis Augusti anno

MCMXXXVI venerunt. Domi tantummodo patrem Richardum invenerunt qui

ab illis captus est et, considerata eius magna paupertate, conabantur eum

in propriam aciem amplecti. Rogaverunt igitur eum ut clamaret Vivat res-

publica, sed Servus Dei, renuens, vocavit: Vivat Christus Rex. Antonius,

cum comprehensionem patris Richardi novisset, statim ad milites venit ut

eandem sustineret sortem. Sequenti die, e custodia in locum appellatum El

Saler educti sunt, ubi, post adhortationem ut clamarent Vivat F.A.I. (scilicet

Foederatio Anarchista Internationalis), illi, sine haesitatione, responderunt:

Vivat Christus Rex, dum pater Richardus in manibus crucem amplectebatur.

Postquam crudeliter sunt occisi.