864 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

44. Conspicimus hodie, exempli gratia, immoderate inordinateque cre- visse multas urbes, ubi salubriter homines vivere non possunt, non modo

propter contaminationem, emissionibus venenatis effectam, verum etiam

ob urbanas perturbationes, commeatus difficultates atque visus auditusque

inquinationem. Multae urbes magnae sunt structurae quae suo non funguntur

munere, quaeque immoderate aquam vimque insumunt. Sunt suburbia quae,

licet sint nuper aedificata, sunt referta et inordinata, sufficientibus locis

viridibus carentia. Non est incolarum huius terrarum orbis vivere, litho- colla, bitumine, vitro et metallis opprimentibus, sine coniunctione physica

cum natura.

45. Quibusdam in agrestibus urbanisque locis, quaedam spatia ad pri- vatam administrationem translata effecerunt ut cives difficulter ad regiones

singularis pulchritudinis accedere possent; alibi regiones urbis habitabiles creatae sunt « oecologicae », paucis solummodo addictae, ubi cavetur ne alii intrent facticiam quietem perturbaturi. Saepe venusta urbs reperitur, viridi- tate praeter modum vestita quibusdam in locis « securis », at non aequabiliter aliis in locis minus conspicuis, ubi incolunt ex societate depulsi.

46. Inter socialia elementa mundi commutationis annumerantur effec- tus artis agendae nonnullorum technologicorum inventorum, socialis in- terdictio, iniqua copia ususque virium aliarumque commoditatum, socialis concisio, aucta violentia et novae formae socialis aggressionis, narcoticus mercatus atque creber usus inter iuniores medicamentorum stupefactivorum, identitatis amissio. Signa sunt inter cetera quae ostendunt incrementum in superioribus duobus saeculis verum integrumque progressum melioremque vitae qualitatem omnibus ex partibus minime induxisse. Quaedam ex his signis eodem tempore veri socialis detrimenti, silentis fracturae vinculorum

compositionis socialisque communionis sunt indicia. 47. Huic adduntur communicationis socialis instrumentorum digitalis

provinciae vires, quae cum ubique adsunt, progressioni non favent facul- tatis prudenter vivendi, alte cogitandi, studiose amandi. Insignes pristi- ni sapientes, hac in re, in periculum venirent ne dissipanti ex strepitu notitiarum eorum sapientia exstingueretur. Hoc a nobis conatum postulat

ut talia instrumenta in novam culturae humanitatis progressionem et non

in detrimentum eius altiorum divitiarum demutentur. Germana sapientia,

cogitationis, dialogi liberalisque personarum conventionis fructus, per me- ram elementorum acervationem non obtinetur, unde saturatio eveniat et confusio, in quadam mentis contaminatione. Eadem opera realium cum