Utrum imperare sit actus voluntatis, vel rationis.
Ad secundum sic proceditur: videtur quod imperare sit actus rationis.
Quia philosophus dicit I ethic.: ratio recte et ad optima deprecatur, et obedit ei quod est continentis. Ergo imperare et deprecari, et huiusmodi, videntur ad rationem pertinere.
Sed contra, imperare ad dominium pertinet.
Sed nos sumus domini nostrorum actuum per voluntatem. Ergo imperare est actus voluntatis.
Respondeo. Dicendum, quod in imperio duo concurrunt, quorum unum est rationis, aliud voluntatis. Qui enim imperat aliquid, inclinat ad faciendum, quod voluntatis est: ipsius enim est movere per modum agentis; et iterum ordinat eum cui imperat, ad exequendum illud quod imperatur: et hoc ad rationem pertinet, cuius est ordinare. Et si duorum horum ordo consideretur, videtur primum esse inclinatio voluntatis in aliquid per electionem; et postea in principio executionis ordinatur per quos fieri debeat quod electum est. Et sic imperium erit immediate actus rationis, sed voluntatis quasi primo moventis.
Et per hoc patet solutio ad obiecta.