LIBER DE OPERE ET ELEEMOSYNIS.

 0601D I. MULTA et magna sunt, fratres charissimi beneficia divina quibus in salutem nostram Dei Patris et Christi larga et copiosa clementia et operat

 II. Loquitur in Scripturis divinis Spiritus sanctus et dicit: Eleemosynis et fide delicta purgantur (Prov. XV, 27). Non utique illa delicta quae fuera

 0604B III. Agnoscamus itaque, fratres charissimi, divinae indulgentiae munus salubre , et emundandis purgandisque peccatis nostris, qui sine aliquo co

 0605A IV. Numquam denique, fratres dilectissimi, admonitio divina cessavit et tacuit quominus in Scripturis sanctis tam veteribus quam novis semper et

 V. Remedia propitiando Deo ipsius Dei verbis data sunt, quid deberent facere peccantes magisteria divina docuerunt, operationibus justis Deo satisfier

 VI. Nec sic, fratres charissimi, ista proferimus ut non quod Raphael angelus dixit veritatis testimonio comprobemus: in Actibus Apostolorum facti fide

 VII. Itaque in Evangelio Dominus, doctor vitae nostrae et magister salutis aeternae, vivificans credentium populum et vivificatis consulens in aeternu

 VIII. Eos denique et Abrahae filios dicit quos in juvandis alendisque pauperibus operarios cernit. Nam, cum Zachaeus dixisset: Ecce dimidium ex substa

 IX. Si vereris et metuis ne, si operari plurimum coeperis, patrimonio tuo larga operatione finito ad penuriam forte redigaris, esto in hac parte intre

 X. Metuis ne patrimonium tuum forte deficiat si operari ex eo largiter coeperis, et nescis, miser, quia, dum times ne res familiaris deficiat, vita ip

 XI. Metuis ne patrimonium tuum forte deficiat, si operari ex eo largiter coeperis. Quando enim factum est ut justo possent deesse subsidia vitae , cum

 XII. Nisi si putas quia qui Christum pascit, a Christo ipse non pascitur, aut eis terrena deerunt quibus coelestia et divina tribuuntur. Unde haec inc

 XIII. Quid tibi in istis ineptis et stultis cogitationibus 0610C plaudis, quasi metu et sollicitudine futurorum ab operibus retarderis? Quid umbras et

 XIV. Erras et falleris, quisquis te in saeculo divitem credis. Audi in Apocalypsi Domini tui vocem ejusmodi homines justis objurgationibus increpantem

 XV. Caeterum, quae talis es, nec operari in Ecclesia potes. Egentem enim et pauperem non vident oculi tui superfusi nigroris tenebris et nocte contect

 XVI. Sed nec illa res, fratres charissimi, a bonis operibus et justis refraenet et revocet Christianum, quod excusari se posse aliquis existimet benef

 XVII. Sic vidua illa, in tertio Regnorum libro, cum, in siccitate et fame consumptis omnibus, de modico farre et oleo quod superfuerat fecisset subcin

 XVIII. Sed enim multi sunt in domo liberi, et retardat te numerositas filiorum quominus largiter bonis operibus insistas. Atqui hoc ipso operari ampli

 XIX. Nec eum liberis tuis cogites patrem qui et temporarius et infirmus est , sed illum pares qui aeternus et firmus filiorum spiritalium pater est. I

 XX. Esto potius liberis tuis pater talis qualis Tobias exstitit. Da utilia et salutaria praecepta pignoribus qualia ille filio dedit manda filiis tui

 XXI. Quale munus est, fratres charissimi, cujus editio Deo spectante celebratur! Si in gentilium munere grande et gloriosum videtur proconsules vel im

 XXII. Atque, ut pigros et steriles et cupiditate nummaria nihil circa fructum salutis operantes magis pudeat, ut plus conscientiam sordidam dedecoris

 0619A XXIII. Quid ad haec respondemus, fratres charissimi? Sacrilega sterilitate et quadam tenebrarum nocte coopertas divitum mentes qua ratione defen

 XXIV. Et idcirco, fratres charissimi, quibus metus in Deum pronus est, et, spreto calcatoque jam mundo, ad superna et divina animus erectus est, fide

 XXV. Cogitemus, fratres dilectissimi, quid sub Apostolis fecerit credentium populus, quando inter ipsa primordia majoribus virtutibus mens vigebat, qu

 XXVI. Quae illa erit, fratres charissimi, operantium gloria, quam grandis est summa laetitia, cum populum suum Dominus coeperit recensere, et meritis

20. Be rather such a father to your children as was Tobias. Give useful and saving precepts to your pledges, such as he gave to his son; command your children what he also commanded his son, saying: “And now, my son, I command thee, serve God in truth, and do before Him that which pleaseth Him; and command thy sons, that they exercise righteousness and alms, and be mindful of God, and bless His name always.”57    Tob. xiv. 10, 11. And again: “All the days of thy life, most dear son, have God in your mind, and be not willing to transgress His commandments. Do righteousness all the days of thy life, and be not willing to walk in the way of iniquity; because if thou deal truly, there will be respect of thy works.  Give alms of thy substance, and turn not away thy face from any poor man. So shall it be, that neither shall the face of God be turned away from thee.  As thou hast, my son, so do. If thy substance is abundant, give alms of it the more. If thou hast little, communicate of that little. And fear not when thou doest alms; for thou layest up a good reward for thyself against the day of necessity, because that alms do deliver from death, and suffereth not to come into Gehenna.  Alms is a good gift to all that give it, in the sight of the most high God.”58    Tob. iv. 5–11.

XX. Esto potius liberis tuis pater talis qualis Tobias exstitit. Da utilia et salutaria praecepta pignoribus qualia ille filio dedit; manda filiis tuis quod et ille filio mandavit dicens: Et nunc, fili, mando tibi, servi 0617B Deo in veritate, et fac coram illo quod illi placet; et filiis tuis manda ut faciant justitiam et eleemosynas, et sint memores Dei, et benedicant nomen ejus omni tempore (Tob. XIV, 10, 11). Et iterum: Omnibus diebus vitae tuae, fili dilectissime, Deum in mente habe, et noli praeterire praecepta ejus. Justitiam fac omnibus diebus vitae tuae, et noli ambulare viam iniquitatis; quoniam agente te ex veritate, erit respectus operum tuorum. Ex substantia tua fac eleemosynam, et noli avertere faciem tuam ab ullo paupere. Ita fiet ut nec a te avertatur facies Dei. Prout habueris, fili, sic fac. Si tibi fuerit copiosa substantia, plus ex illa fac eleemosynam: si exiguum habueris, ex hoc ipso exiguo communica. Et ne timueris cum facis eleemosynam; praemium enim bonum reponis tibi in diem necessitatis, quia eleemosyna 0617C a morte liberat, et non patitur ire in gehennam . Munus bonum est eleemosyna omnibus qui faciunt eam coram summo Deo (Tob. IV, 2-16).