23

ὁ ἔχων αὐτήν θέσει Θεός ὑπάρχει, ψυχάς φωτίζων τάς αὐτόν ἐκζητούσας˙ αὗται μόναι ζήσονται, μηδείς πλανάσθω! Ὧ θεοποιός ἀγάπη, Θεός οὖσα! Ἔκπληξις τοῦτο καί δυσεύρετον πρᾶγμα.

Στ'.

Τετράστιχα τοῦ αὐτοῦ τόν πρός Θεόν αὐτοῦ ἐντεῦθεν δεικνύοντα ἔρωτα. (57) Πῶς καί πῦρ ὑπάρχεις βλύζον, πῶς καί ὕδωρ εἶς δροσίζον, πῶς καί καίεις καί γλυκαίνεις, πῶς φθοράν ἐξαφανίζεις; Πῶς θεούς ποιεῖς ἀνθρώπους, πῶς τό σκότος φῶς ἐργάζῃ, πῶς ἀνάγεις ἐκ τοῦ ᾅδου, πῶς θνητούς ἐξαφθαρτίζεις; Πῶς πρός φῶς τό σκότος ἕλκεις, πῶς τήν νύκτα περιδράσσῃ, πῶς καρδίαν περιλάμπεις, πῶς με ὅλον μεταβάλλεις; Πῶς ἑνοῦσαι τοῖς ἀνθρώποις, πῶς υἱούς Θεοῦ ἐργάζῃ, πῶς ἐκκαίεις σου τῷ πόθῳ, πῶς τιτρώσκεις ἄνευ ξίφους; Πῶς ἀνέχῃ, πῶς βαστάζεις, πῶς εὐθύς οὐκ ἀποδίδως, πῶς ὑπάρχων ἔξω πάντων βλέπεις πάντων τά πρακτέα; (58) Πῶς μακράν ἡμῶν τυγχάνων καθορᾷς ἑκάστου πρᾶξιν; ∆ός ὑπομονήν σοῖς δούλοις, μή καλύψῃ τούτους θλῖψις!

Ζ'.

Ἔντευξις τοῦ αὐτοῦ εἰς Θεόν˙ καί ὅπως Θεῷ συναπτόμενος καί δόξαν Θεοῦ ὁρῶν ἐν ἑαυτῷ ἐνεργοῦσαν ἐξεπλήττετο. (59)

Πῶς σε ἐντός μου προσκυνῶ, πῶς δέ μακράν σε βλέπω,