PARISIEN. 25

praeter quod licentia Ordinarii in matrimonio vagorum prae- scripta haud est sub poena nullitatis matrimonii, ceu videre est apud Sánchez De matrim, lib. 3. disput. 2~), n. 17, otiosa est, quando nupturientes non sunt vere vagantes et incertas habentes sedes, sed noti in civitate; uti idem Sánchez docet loc. cit. n. 8.

Concludit tandem vinculi propugnator, Parisien. Iudi- cem supposuisse sponsum coniugii tempore adhuc subiectum fuisse parocho de La Cornuaille: ait enim: « Attendentes tempore matrimonii in ecclesia S. Petri de Chaillot contracti, Franciscum in parochia de Cornuaille domicilium habere ». Ast Franciscus amplius mense, antequam iugale foedus ini- ret, domicilium in paroecia de Cornuaille amisit.

Quibus animadversis, propositum fuit diluendum

Dubium

An sententia Curiae Parisien, sit confirmanda vel infir- manda in casu.

R E S O L U T I O Sacra C. C. re disceptata sub die 25 Ianuarii 1896, censuit respondere : Sententiam esse confirmandam.

E X P U L S U S C O L L I G E S : I. Domicilium liberorum, pro matri- moniis ineundis, censeri, ex lege, in eo loco, in quo pater- familias lares habet.

II. Patremfamilias, domicilium semel quaesitum haud amittere, etsi ex loco saepe discedat, etiam ad longum tem- pus, nisi discedat cum animo amplius non revertendi.

III. Vagis accensendus esse illos tantum, qui relicto suo domicilio, incertis utuntur sedibus, quaerentes quo se con- ferant atque ubi consistant.

IV. Sponsos in themate habuisse proprium domicilium in quo lares et summam fortunarum suarum habebant, cum animo ibi perpetuo manendi.

V. Quasi domicilium acquiri eadem ratione, qua domi- cilium ; nempe voluntate et animo ; qua de re si quis ali- quem petierit locum, litis aut negotii expediendi gratia, quam-