32 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 33
34 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 30
204 EPISTOLA ENCYCLICA SSmi D. N. Leonis Papae XIII.
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 247
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 2 7 5
328 S . F I D E I N E O G R A N A T E N .
S. FIDEI NEOGRAN A T E N . 341
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 401
402 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRIGTINORIEN. 405
404 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN» 405
406 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 407
4-08 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 409
410 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 411
458 E X S . G . D E P R O P A G A N D A F I D E
KS. S. C. DI-: PROPAGANDA FÍDE 439
440 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
P A R I S I E N . SEU AURELIANEN. 459
PARISIEN. SEU AURELIANEN. 4 6 1
504 EX s. c. Nel foglio qui annesso V. S.
V A R S A V I E N . SEU PARISIEN. 519
522 V A R S A V I E N . SEU PARISIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 537
538 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 539
540 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 5 4 1
542 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 543
E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S 561
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 635
E P I S T O L A E N C Y C L I C A 649
690 GADITANA SEU S ANT AND ARIEN.
GADITANA SEU SANT AND ARIEN. 691
692 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
G A D I T A N A S E U S A N T A N D A R I E N . 693
694 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
496 VENETIARUM
sacris operaturo adsisteret Sacerdos. - Reposi tum fuit, oratorem subiciendum esse examini Medici. - Hic, ex delegatione Ordinarii, explorato iuvene Antonio, retulit: Haud sibi esse animum concinnandi dissertationem in sub- iecta materia, sed prae oculis tantum ponendi differentiam inter incommodum, quo afficitur iuvenis ad sacros ordines promovendus, et veram epilepsiam. Epilepsia morbus comi- tialis et sonticus, quo totius corporis constitutio convellitur, homo crebro et subito conduit, ex ore spwmae moventur, deinde interposito tempore ad se redit, per seipsum consurgit. Qua de re olim ut patet adiuncta extraordinaria gravem con- stituebant epilepsiam et pro nihilo habebantur phenomena levia, quae nunc accensentur epilepsiae, sed minus recte: et facili modo posthaberi possunt, quin sacri canones laedantur.
Nunc vero ad casum nostrum descendendo, videtur iuve- nem Antonium Saccardo signa gravis epilepsiae numquam exhibuisse , dum phoenomena, quibus comitatur eius incom- modum , fuerunt ab infantia levioris momenti, breviora, et decrescentis intensitatis in dies.
Iuvenis enim praesentit morbum : et tunc opus incoeptum relinquit, iter suspendit, fulcrum etiam leve quaerit, et ei sufficit, quin unquam decidat in terram. Breve post temporis momentum, dominium sui tranquillus recuperat. His in si- gnis nunc a scientia aspicitur absentia epiléptica. Quapropter concludebat Medicus, sese in sententiam ire quod supplex libellus Antonii excipi possit, et ille promoveri valeat ad sacros ordines.
Suis litteris Cardinalis Patriarcha comitatus hanc peri- tiam, etiam atque etiam instat ut exoptata venia iuveni Ora- tori eadem dignissimo concedatur.
Disceptatio Synoptica
G R A T I A , D E N E G A N D A V I D E T U R . Dispensationi concedendae obstat generalis Canonum praescriptio, quae summatur in can. 1 caus. 7 quaest. 2, in Decreto ubi statuitur « Con- sulimus itaque, ut si frequenter hoc morbo (caduco) tangi-