SERMO XVIII.

DE TERTIO GENERE

INDIGNE COMMUNICANTIUM, SCILICET, DE PRAE-SUMPTUOSIS.

Venite, comedite panem meum, etc. Prov. IX, 5. Ut supra. Item, Quicumque manducaverit panem hunc, etc. I ad Corinth. XI, 27.

iii.

De (citio genere malorum indigne communicatium est hic dicendam, id est, de praesumpluosis, qui scilicet non timent communicare vel celebrare in magnis criminibus, et manifestis. De his, I ad Corinth. XI, 29 : Qui manducat et bibit indigne, judicium tibi manducat, et bibit, id est, valde malum est illi. Unde sciendum, quod duplex est effectus corporis Domini. scilicet bonitatis quoad bonos, et severitatis quoad malos : et tamen ipsum semper immutabile et bonum in se manet, sed justo iudicio effe-

ctus ejus mutatur in his qui eo male utuntur. Augustinus : " Sancti malis " possunt obesse : quia qui manducat c corpus Christi indigne, judicium sibi c manducat et bibit, non quod res illa " mala sit : sed quia malus, quod bo-" num est, male accipit.

Hujus rei exemplum evidens est in sole, et in vino. Nam eamdem solis lucem, quam sanus oculus ad delectationem, a?$rer suscipit ad pertubationem : et vinum quod sanus homo ad jucunditatem et confortationem, febricitans accipit ad majorem infirmitatem, vel forte ad mortem. Hinc est quod indigne communicantes tria mala sequuntur, scilicet.

I. Magna culpa. II. Dei offensa. III. Et multiplex plaga.

I. Primum malum praesumptuose communicantium est magna culpa. Jerem. XI, 15 : Numquid carnes sanctae auferent a te malitias tuas, in quibus gloriata es ? Isidorus : " Qui scelerate vivunt in Ec-" clesia, et communicare non desinunt, " putantes tali communione mundari : " discant nihil ad emundationem profice-" re sibi, dicente Propheta : Quid est " quod dilectus meus in domo mea facit " scelera multa ? numquid carnes sanctas " auferent a te malitias tuas ? Quasi dice-" ret : Non auferunt, sed augmentant. " Hujus culpas triplex est ratio, scilicet, 1. Perversa intentio, 2. Divini praecepti transgressio, 3. Maxima ingratitudo.

1. Prima ratio culpas praesumptuose communicantiuni, est perversa intentio. Actionis enim voluntarias triplex est radix sive principium, vel natura, vel virtus, vel libido mala est : sed ejus qui est in peccato mortali scienter, et sumit corpus Christi, non potest esse radix, natura, vel virtus : quia neque natura, neque virtus aliquo modo dictaret, quod aliquis rem tam pretiosam, tam venerandam in loco vel vase immundo poneret. Unde peccator qui corpus Christi sumens ponit in ore suo polluto et corpore, radix non est, nec natura, vel virtus : sed libido, id est, prava intentio vel lucri temporalis, vel vanae laudis, vel alicujus deceptionis.

2. Secunda ratio culpae istorum, est divini praecepti transgressio. Sicut enim Dominus in statu innocentiae lignum vitae ad edendum concessit, et in statu culpae prohibuit : sic nobis in statu bono corpus Christi conceditur, et in malo prohibetur. Matth. VII, 6 : Nolite dare sanctum canibus, id est, immundis peccatoribus. Lev. XXI, 17 et 18 : Homo qui habuerit maculam, scilicet peccati, non offerat panes Deo suo, nec accedat ad ministerium ejus.

3. Tertia ration culpae istorum, est maxima ingratitudo. Quae enim potest esse major, quam si quis habens Dominum a quo accepisset quidquid boni haberet, et ipsum insuper morte sua de suspendio aeterno liberasset : eumdem Dominum in stabulum immundissimum inimici sui traditorie duceret, et ibi conculcaret, et rursum occideret ? Tanta ingratitudine peccant, qui corpus Domini sumunt in peccato mortali. Psal. XXXIV, 12 et cviii, 5 et lv, 3 : Retribuebant mihi mala pro bonis,... et odium pro dilectione mea,... et conculcaverunt me inimici mei tota die. Ad Heb. x, 29 : Quan-to magis putatis deteriora mereri supplicia qui Filium Dei conculcaverit, et sanguinem testamenti pollutum duxerit, in quo sanctificatus est ? scilicet in morte Christi. Ambrosius : " Christum ille con-" culcat, qui libere peccat absque timore " et penitentia, et qui ei indigne partici-"pat. " Idem : " Qui indigne Christum "sumit, idem est, ac si interficiat. " Augustinus : " Quam temerarium, quamque " nefarium est cruentis manibus intemera-"tas Virginis tractare Filium! quis auditus " sustineret aurium ? quis oculus non con-" funderetur ad intuitum ? quas mens non " raperetur in excessum, ubi mundi preli tium mittitur in sterquilinium ? non enim ii minus est detestabile in os pullutum, " quam in lutum mittere Dei Filium. "

II. Secundum malum istorum, est magna offensa Dei. Zach. I, 15 : Ira magna ego irascor super gentes opulentas : quia ego iratus sum parum, ipsi vero adjuverunt in malum. Quasi diceret Dominus : Quasi parum irascor hominibus propter peccata quae committunt in proximum, sed maxime pro eo quod peccant in Dominum. I Reg. II, 25 : Si peccaverit vir in virum, placari ei potest Deus : si autem in Dominum peccaverit vir, quis orabit pro eo ? Glossa : " Quanto major gloria "tua, tanto gravior offensa. " Mal. I, 6 et 7 : Ad vos, o Sacerdotes, qui despicitis nomen meum, et offertis super altare meum panem pollutum. Glossa: " Corri-" pit sermo divinus Episcopos et mini-" stros Ecclesias negligentes, et omnes qui " Christi nomine censentur, cur nomen " ejus despiciant. " Quibus aperit causas offensas, quod panem pollutum offerunt. Polluit enim panem, idest, corpus Christi, qui indignus accedit ad altare, et mensam Domini, si non scelerata voce, scelerato opere despicit : et dum sacramentum violatur, ipse cujus est sacramentum, violatur.

III. Tertium malum istorum, est multiplex plaga et gravis ex justa Dei vindi- cta. Sicut enim ab antiquo filiis Israel maximum erat peccatum, et pessimarum causa maledictionum, quod per idololatriam Deum projecerunt: et postea Judasis impiis, quod Christum non susceperunt : sic modo Christianis maximum est peccatum, et causa plagarum, quod corpus Salvatoris indigne suscipiunt. Gregorius super Deut. xxviii, 15 et seq.: " Creator omnium per Incarnationis suas " mysterium Judaeam visitare dignatus " est, sed quia non cognovit tempus vi-" sitationis suas, ideo Gentibus frequenter " in prasdam data novissime Romanis " tradita est: et venerunt super eam ornis nia genera maledictionum, quas in li-"bro legis scripta sunt. Similiter his " qui gratiam Dei ingrati accipiunt, cerni ta est damnatio. Si enim irritam quis " faciens legem Moysi, sine ulla miserati tione moritur : quanto deteriora mere" tur supplicia, qui Filium Dei concidit caverit, et sanguinem testamenti polli lutum duxerit ? "

Hasc supplicia dici possunt triplices plagae. Prima, multa damna bonorum spiritualium. Secunda, sterilitas terras seu caristia temporalium. Tertia, pestes corporum et strages hominum.

1. De prima plaga, Thren. i, 10 : Manum suam misit hostis ad omnia desiderabilia ejus : quia vidit gentes ingressas sanctuarium suum, de quibus prxceperas, ne intrarent in ecclesiam tuam. G dossa : " Hostis antiquus ad desidera"bilia Ecclesias manum mittit, et spiri"tualem ornatum aufert, in membris "suis fidem contaminans, baptisma re"scindens, idest, gratiam in baptismo "datam, doctrinam corrumpens, corpus "et sanguinem Domini indigne contre"ctans, et vasa pretiosa, id est, oves "Christi quasi lupus devastans. " Et causa tanti mali redditur : quia Gentes, id est, carnem amantes, et Christi circumcisionem non habentes, ministri altaiis efficiuntur.

2. De secunda plaga, Deut, xxviii, 15, 18 et 20 : Si audire nolueris vocem Domi-ni Dei tui, ut custodias, et facias omnia mandata ejus, venient super te omnes maledictiones istae... Maledictus fructus terris tuas, armenta boum tuorum, et greges ovium tuarum... Mittet Dominus super te famem et esuriem, et increpationem in omnia opera tua. Has plagas venient si audire nolueris mandata Dei, scilicet precipue de corpore Domini non indigne tractando, secundum illud Lev. XXI, 17 et 18 : Homo qui habuerit maculam peccati, non offerat panem Deo suo, nec accedat ad ministerium ejus. Gen. m, 17 et 18 : Quia comedisti de ligno, ex quo praeceperam tibi ne comederes, maledicta terra in opere tuo. Spinas et tribulos germinabit tibi.

3. De tertia plaga, I ad Corinth. XI, 28 et 29 : Probet seipsum homo : et sic de pane illo edat... Qui enim manducat indigne, judicium sibi manducat, et bibit, id est, ad judicium mortis se obligat, et multi alii propter scelera unius saepe feriuntur, unde sequitur : Ideo inter vos multi infirmi, et imbecilles, et dormiunt multi, scilicet somno mortis, vel Dei verbere, vel praeliorum adversitate. Num. XI, 33 : Adhuc carnes in dentibus eorum : et ecce furor Domini concitatus in populum, percussit eum plaga magna nimis.

Sed ecce, contra has plagas et omnia jam dicta mala, triplex remedium ostendit Scriptura. Primum est emendatio vitas per poenitentiam voluntariam. Secundum, correctio malitias per superiorum disciplinam. Tertium, mutatio incorrigibilis personas per justitias districtionem,

1. De primo, Joel. I, 10,11 et 13 : Depopulata est regio, luxit humus, id est, habitatores humi : quia periit messis agri, id est, bona temporalia et spiritualia. Accingite vos, et plangite Sacerdotes, ululate ministri altaris : ingredimini : cubate in sacco. Glossa: " Sancti Sacerdo-" tes, qui comedunt digne Pascha, accin-

" guntur balteo castitatis : peccatores " quos remordet conscientia doloris, " ut plangant sua, et populi peccata. " Accingite ergo vos sacerdotes et ministri altaris cingulo poenitentiae, et plangite puro corde : ululate in confessione et oratione, ingredimini Ecclesiam per paenitentiam, unde existis per culpam : cubate in sacco, id est, delicias quibus offendistis, per vitas austeritatem compensate, ut iram Dei possitis mitigare.

2. De secundo, Mal. III, 2 et 3 : Ecce venit Dominus quasi ignis constans, sci-_ licet per justos Praelatos, et purgabit filios Levi, id est, ministros altaris : et erunt Domino offerentes sacrificia in justitia. Et sic utique placatus mitigabitur ira ejus. Ezech. vii, 3 et 4 : Judicabo* te juxta vias tuas : et ponam contra te omnes abominationes tuas. Et non parcet oculus meus super te, et non miserebor. Sicut medicus incidit et urit : non parcit, ut parcat : ita Dominus. Unde : Ego percutiam, et ego sanabo . Et, Flagellat omnem filium quem recipit . Luc. XIV, 23 : Compelle intrare. ''Et sic Dominus per justos Praelatos non parcit vitia corrigendo, ut parcat iram suam mitigando.

3. De tertio, Ezech. xx, 36 et seq. : Judicabo vos, dicit Dominus Deus. Et subjiciam vos sceptro meo. Eligam de vobis transgressores, et impios, scilicet, ad abjiciendum, qui in malo perseverant, id est, " incorrigibiles, " dicit Glossa : ut scilicet loco eorum justi restituantur. Isa. I, 25 et 26 : Convertam manum-, meam ad te, et excoquam ad purum scoriam tuam, et auferam omne stannum tuum. Et restituam judices tuos uti fuerunt prius, et consiliarios tuos sicut antiquitus : sicut tempore Moysi et Machabaeorum : Post haec vocaberis civitas justi, urbs fidelis. I Machabae. IV, 44 et seq. : Et cogitavit Judas de altari holo- caustorum, quod profanatum erat, quid

de eo faceret. Et incidit illis consilium bonum, ut destruerent illud : ne forte illis esset in opprobrium, quia contaminaverunt illud Gentes, et demoliti sunt illud. Et reposuerunt lapides in monte domus in loco apto, quousque veniret Propheta, et responderet de eis. Et acceperunt lapides integros secundum legem, et aedificaverunt altare novum secundum illud, quod fuit prius. Glossa ibidem : " Altare holocaustorum est fides " pura, doctrina recta, et conversatio " bona Christi ministrorum. " Sed hoc altare si profanatum fuerit haeretica pravitate, ut simonia, vel alia scelerum immanitate : jam destruendum erit, id est, a sacerdotii dignitate deponendum : ne forte opprobrium sit sanctae Ecclesias ; quod habeat pravos et facinorosos rectores, qui diabolica astutia seducti sunt, unde Dominus suis discipulis ait : Vos estis sal terrae. Quod si sal evanuerit, in quo salietur ? ad ni-hilum valet ultra, nisi ut projiciatur foras, et conculcetur ab hominibus . Deposito ergo profanato altari mystico, reponi debent lapides illi in monte domus in loco apto, donec veniens Propheta respondeat de eis : quia peccatores redigi debent sub poenitentia, donec per sanctos Doctores dijudicetur pro commisso crimine satisfactio perpetranda. In locum autem eorum lapides integri, secundum legem substitui debent : ut fiat altare novum secundum illud quod fuit prius. Homines fide Catholica sani, scientia sanctarum Scripturarum imbuti, bonis moribus religiosi in locum regiminis, unde deciderunt praevaricatores, subrogari debent, secundum auctoritates divinas legis, ut sine reprehensione in novitate vitas, et norma justitias exhibeatur ministerium Deo in Ecclesia, quam sibi acquisivit Christus pretio sanguinis sui sponsam non habentem maculam neque rugam . Amen.