Quaestio X.

Cur non omnes indifferenter recipiantur ad Ordinem.

Item quaero: cum omnibus debeatis cupere, ut salventur vobiscum, quare indifferenter non omnes recipitis, qui desiderant, cum non arctet vos praediorum paucitas, sed aperta sit omnibus via mendicandi ?

Respondeo. Omnes quidem cupimus salvari et nulli prohibere possumus mendicitatis licentiam; sed omnes passim recipere, non expedit nobis nec Ecclesiae Dei. Nobis non, quia, cum variae sint conditiones hominum, qualitates et mores; multos saepe reciperemus imbecilles, qui non possent rigorem Ordinis sustinere: mullos pauperes, qui non pro Deo, sed pro sustentatione vitae vivere desiderarent ; multos incompositos moribus, quos vix corrigere ab inolita consuetudine possemus: et per tales dissolveretur Ordinis disciplina, et impediretur profectus aliorum, et non sufficerent eos alii pascere nec eis servire. Nec invenirentur tandem qui possent eis praeesse, et omnes simul in corpore et spiritu quasi confusa multitudo perirent, quae nec regi valet nec congrue sustentari.

Ecclesiae similiter non expedit, quia, cum sit Ordo ad aedificationem Ecclesiae constitutus, multitudo receptoruni magis confusionem induceret, nec de conversione multorum exemplum aedificationis acciperet, sed scandalum, ubi, excepto religiositatis solo habitu, nihil inveniret. Minus enim malum est, ibi non esse Religiosos vel nomine vel habitu, ubi non vivunt, sicut Religionis eorum forma requirit, quam ut sint et per vitam eorum perversam alios scandalizent: sicut melius est, lucernam non esse in domo quam esse ibi tantum foetidam et non lucentem. Nimis etiam foret onerosum fidelibus tot mendicos unius Ordinis pascere, a quibus nullum vel modicum haberent aedificationis praesidium; sed tot et tales solum recipi expedit, qui sine onere Ecclesiae pasci possint et qui valeant Ecclesiae in spiritualibus respondere quod ab ea in carnalibus recipiunt pro corporis sustentatione.