26. De sancta Genovefa.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.
1. Gaudia festivae

praecurrunt ora diei
Christicolae plebis

celebrant qua laeta puellam,

Virgineum decus ad
laudem Domini Genovefam.

2. Quanto te jubilo

referant, piissima virgo,
Christicolae, sponso
coelesti quae placuisti

Subdita dum sanctis

pareres legibus ejus !
3. Ardens in Christi

jugiter flagrabat amore,
Per quem cuncta sui

molimina spreverat hostis,
Aetbere perpetuo

jam perfruitura trophaeo.
4. Haec Christo Domino

servivit virginitate
Corporis et mentis,

pernox et pervigil ipsa
Perfectae vitae

studio flagrante valenter.
5. Ante Deum, pia virgo, preces

effundere certa
Crimine pro nostro

nobis et posce medelam
Infirmis, quae luce poli

perfungere civis.

Ad Magnificat
A. Sponsa Dei, Genovefa, tuae
memor esto catervae,
Quae tua gesta canens
a te petit auxiliari,
Natalis cum grata tui

solemnia pollent
Et te quaerentes

scelerum fac peste carere.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Praecelso regi,

cui machina subjacet orbis,
Qui sibi sacravit

Genovefam dote beatam,
En labiis hujus memores
et corde canamus.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Speciosa

virgo Genovefa.
Dum carnales

sprevit illecebras,
Summi regis gratissimos
Promeruit amplexus.

2. Hanc sibi coelestis

dicavit sponsus amicam

Praesule Germano,

qui pacti conscius arrham

Virginis ad pectus

nummum praefixerat hujus.

3. Mater adhuc ejus

sapiens carnalia tantum,
Dum faciem tereret,
privata est lumine vultus.

Responsoria.

2. Hujus enim Domini

venerandae exordia sponsae
Coelicolas etiam

celeberrime laetificarunt
Germano promente sacro

spiramine pleno ;
V. Nam vero percara Deo,

persplendida mundo
Atque ipsis imitanda viris

erat illa futura.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Artifices operum

sitiebant caumate quondam
Vexati nimium,

potum quibus inclita virgo
Traxit ab arce poli

precibus Genovefa novellum.

2. Pervigil haec nocte

summe celebrare solebat,
Quando resurrexit

calcata morte redemptor
Laudibus et hymnis
magno memorabilis orbi.

3. Forte, gerebatur

manibus qui virginis hujus,
Cereus exstinctus

vehementis turbine venti
Coelitus admisso

rursum rutilaverat igne.

Responsoria.

2. Inciderat quidam

puteum parvissimus infans,
Mortuus hic matris

Genovefae allatus in ulnis,
Mox ejus meritis

vita remeante resurgit.
V. Quem sacra respectans

oratum virgo recurrit,
Ut flenti Dominus

genitrici compateretur.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Filia jam memorata Dei

compassa puellae
Cuidam membrorum

tota virtute carenti
Subvenit sanamque viae

mox reddidit illam.
2. Torpebat quidam

Meldorum debilis urbe,
Cui tulerat vires

manus arida, sed pia virgo
Confestim reparat

eam virtute reversa.

3. Multorum dulci

medicamine vulnera curans,
Aula Dei radians

domus et deitatis amica,
Fer curam nostri

nobisque benigua faveto,

Responsoria.

1. Caecatum quendam

puerum audituque carentem
Ac linguae officio,

pedibus quoque debilitatum,
Exhibitum sibimet
vitiis cedentibus omni
V. Restituit statim

sanctissima virgo saluti.

2. Sponsa Dei, Genovefa, tuae
memor esto catervae,
Quae tua gesta canens
a te petit auxiliari,

Natalis dum grata tui

solemnia pollent,
Et te quaerentes

Scelerum fac peste carere ;
V. Jam sponsi thalamos

ingressa tui immaculatos,
Lampadibus nostris

oleum, pia, suffice merum.

3. Extremum peragens

felix Genovefa laborem
Virgo beatorum

merito perrexit in arcem,
Qua divina videns

diademate virginitatis
Fulgebit semper ;

tua nunc solatia praebens
Sidereum regem

nobis deposce favere.
V. Implora veniam,

circa nos cuncta secunda,
Ore jugi mala nostra fuga,

pete commoda sollers.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Venerabilis virgo et prudens
Genovefa spretis mundi floribus
Regis aeterni promeruit
Gratissima fieri famula.

2. Ecclesiam sancti

Martini virgo beata

Introgressa crucis.

signo precibusque saluti

Restituit plures

obsessos daemone saevo.

3. Haec est virgo nitens,

quae clara lampade sponso

Obvia processit
latura perenniter illi

Obsequii pensum
divis sociata choreis.

4. Aula capax lucis

verique domus pia solis,

Quae medicante manu
miseros compassa fovebas,

Nunc petimus, nostris

occurre per omnia morbis.

5. O felix ancilla Dei,
nos pondere pressos

Exonera et fessos

mordacibus erue culpis,

Aetheris ut pateat

te supplice janua nobis.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Gloriosam Christi sponsam

nobilemque virginem
Debitis glorificemus

Genovefam laudibus,
Postulantes, ut eadem

supplicante perfrui
Paradisi mereamur

gloria per saecula.