48. De sancto Marcellino.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Marcellinus episcopus
Et totus apostolicus

Reduxit ab errore
Populum Vallanensium
Dans salubre remedium,

Fultum divino rore.

2. Hic praesul in Vallauia
Fulsit forma, vita pia,

Micans Dei virtute,
Christus, rex noster, primitus
In ejus mente coelitus

Quievit sine lite.

3. Corde securo Dominum,
Qui redemptor est hominum,
Secutus incessanter,

Se macerans et abstinens,
A vitiis [se continens]
Ob Dominum signanter.

4. Marcellinus sanctissimus,
Vir Deo devotissima,
Servivit fine fraude,
Mutus qui per triennium
Fuit, reddit officium
Loquendi Dei laude.

5. Imitatus altissimum,
In gravi benignissimum,
Qui lumen caeco nato
Dedit, linivit oculos
Et temnit auri loculos

Ad Magnificat.

A. Gaude, Monastrolium,

Spiritali gaudio,
Servans sanctuarium

Gratum Dei filio,
Sacrum secretarium
Marcellinum proprium,
Templum dat auxilium

Potenti remedio
Languidis et praemium,

Fides et oratio

Fervensque devotio
Fieri deposcunt.

Ad Matutinum.
Invitatorimn.
Venite, cleri, jugiter

Laudemus Christum Domi-
num
In Marcellini fortiter
Natali, lucis praesulum.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Iste vir non abiit
In via pravorum,
Legem Dei subiit,
Tramitem justorum.

2, In monte Sion Domini
Praedicavit verbum,
Vinclum rupit homini
Criminis acerbum.

3. Domine, quid daemones
Sunt multiplicati,
Qui tribulant homines?
Quis hoc potest pati?

Responsoria.

1. Marcellinus episcopus
Sprevit oblectamenta
Mundi, carnis angelicus,

Virtutum ornamenta
Tenens ecclesiastica
Per sancta documenta ;
V. Christum dilexit humilem
Sibique favorabilem
Per temporum momenta.

2. Hostis humani generis
Marcellini virtutem
Non ferens norat operis

Rugitibus, salutem

Tollit pravis et miseris

Per suam virtutem,

V. Ipsos ponit in inferis

Et in locis miserrimis

Luentem feritatem.

3. Laudemus venerabilem
Marcellinum gratanter,
Hunc praedicemus humilem

Sublevatum laetanter,
In coelis exsultabilem,
Decoratum potenter ;
V. O virum ineffabilem
Nec labore vincibilem,
Excelsum excellenter.

In 2. No cturno.

Antiplionae.

1. Cum invocarem Dominum,
Exaudivit me Deus,
Qui salvator est hominum,
Justitiae rex meus.

2. Antistes Marcellinus,
Nobilis, castus, pius,
Vir justus et humilis,
Dicebat Domino: verba
Mea percipe, Domine.
3. O Domine Adonai,

Nomen multum mirabile
Coelo terraeque, portae
Baratri destructibile.
R esponsoria.
1. Quinque talenta tradita
Reddidit duplicata
Vita coelibe placita,
Moribus adornata,
Marcellinus, in gloria
Per gaudia beatus ;
V. Servus fidelis Domino
Sic praesul semper exstitit
Meritis adornatus.
2. Haec lux fulsit in nubilo
Fulgore radiata,
Corporis, cordis jubilo
Super coelos locata,
Jubilat semper Domino
Clara voce beata ;
V. Antistes Marcellinus,
Nobilis conspicuus,
Humilis vir et pius
Virtutibus ornatus.

3. Per bunc pater luminum

Semper glorificatur,
Procreator criminum

Satan interpretatur,
In meritis hominum

Et agminum supernorum;
V. Eximie dolet Satan
De gaudiis Marcellini,
Quem tenens praecipitat

In ignem aeternorum.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.
1. Hic innocens

et mundus animo
Non accepit

in vano animam,

Habitavit

in tabernaculo
Jesu Christi

contemplans gloriam.

2. O Domine,

in virtute tua
Lactabitur

hic praesul nobilis,
Salutare

per saecla omnia
Ei donans

tu Deus humilis.

3. Attollite

portas, o superi,
Vos principes,

cives angelici,
Marcellino

sacro antistiti.

Responsoria.

1. Hic sanctus in infantia

Ut Jacob patriarcha

Deo placens per omnia

. . . data optima
Non captus auri marca,
V. Sprevit mundana gaudia
Et luculenta praedia,
Ovans tenet coelestia.

2. Hic in prima vigilia

Vigilavit aetatis,
Scilicet pueritia,

Virtute caritatis
Inductus falsa gaudia

Sprevit vanitatis ;
V. Ob id Christum in gloria
Virtutum inundantia
Plenum videt in patria

Sanctae tranquillitatis.

3. Hic praesul exspectavit
Ad nuptias eundo
Agni Dei, qui lavit

Hominem moriendo,
Lumbos carnis edomavit
Carnem suam frenando,

V. Corpus suum vigiliis,
Jejuniis, angariis
Attrivit in hoc mundo.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Hic nitorem induit
In terra decoris,
Sanctam sedem meruit
In regno dulcoris.
2. Jubilate Domino,
Qui sic sublimavit
Marcellinum, termino
Sanctorum ditavit.

3. Deus, Deus meus,
Ad te vigilavi
Et ad tuam gloriam
Semper adspiravi.
4. Omnes sancti Dominum
Benedicant verum,
Et patrem et filium,
Creatorem rerum.

5. Deum laudent angeli,
Qui in coelis habitat,
Et vos, cives superi,
Qui vos sic nobilitat.

Ad Benedictus.
A. Fulget ut sol radians
Marcellinus nobilis,
Languidis auxilians,

Gratus Christo, humilis,
Vir pius, illuminans

His, qui in tenebris
Sedens, ipsos dirigens
Angelorum gaudiis.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Magnificemus Dominum,
Qui salvator est hominum,

Marcellini meritis,
Quia erexit humilem
Dedit et favorabilem

Sublimans in superis.