28

ˉα εἰς ˉη ἀκηχέδαται. ̓Ακινητίζω. ἐπιθυμῶ μὴ κινεῖσθαι. ̓Ακκίζεται. ετι τῆς υβρεως εχεται· η ἐπαίρεται, γυναικίζεται, θρύπτεται, μωραίνει. ειρηται δὲ ἀπὸ Σαμίας τινὸς γυναικὸς μωρᾶς, ης ονομα ̓Ακκώ. ̓Ακμάζει. νεάζει, τὰ νέων πράττει. ουτως ̔Υπερίδης καὶ Λυσίας. ̓Ακληρεῖ. οὐ μετέχει, οὐ κεκλήρωται. ̓Ακληρούντων. δυστυχούντων. συμπάσχοντες τῇ τῶν ἀκληρούντων ὑπερωδυνίᾳ. ̓Ακολασταίνω. τὸ μωραίνω. λέγεται καὶ ἐπὶ τοῦ ἀκρατοῦς καὶ ὑβριστοῦ καὶ ἐπὶ τοῦ ἀξίου κολάσεως. ̓Ακουάζεσθε. παρ' ̔Ομήρῳ· ἀντὶ τοῦ αἰσθάνεσθε, ἐπεὶ ἡ ἀκοὴ ὁδὸς ἐστὶ τῆς αἰσθήσεως. ̓Ακουτίσαι. διδάξαι. ̓Ακοστήσασ. κριθιάσας, σταυλίσας. ̓Ακρατίζω. τὸ ακρατον πίνω. καὶ ἀκρατισαμένη ἡσυχίαν ηγεν, ἀκράτου σπάσασα. ̓Ακούμβω. τὸ ἀναπίπτω παρὰ ̔Ρωμαίοις· οθεν καὶ ἀκούμβιτα. ̓Ακριβωθήσεται. ἀκριβῶς μελετηθήσεται. ̓Αριστοφάνης· οὐδ' αν προβαίη τὸν πόδα τὸν ετερον, εἰ μὴ ταῦτ' ἀκριβωθήσεται. alpha.115 ̓Ακριτομυθεῖν. πολυλογεῖν. ̓Ακροβολίζειν. τοξεύειν, ἀκοντίζειν. ̓Ακροᾶσθαι. ὑπακούειν. ουτως ̓Αντιφῶν. ̓Ακολουθεῖ. παρὰ τὸ κόλλη καὶ τὸ θέω τὸ τρέχω· η ἐκ τοῦ ἐλεύθω, ελευθα, ἐξ αὐτοῦ ἀκολουθεῖ. ̓Ακροκελαινιόων. τὸ ακρον τοῦ κύματος μελαίνων. ̓Ακρωτηριάζω. τὰ ακρα τέμνω. ̓Ακτάζων. ἐξανιστάμενος. ̓Ακταίνειν. γαυριᾷν, ἀκολασταίνειν καὶ ἀτάκτως πηδᾷν. ̓Ακροῶ. παρὰ τὸ ἀκούω. ωσπερ κύρω, κυρῶ, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ˉρ ἀκροῶ. ̓Ακαχίζω. ἀπὸ τοῦ αχος, ἀχῶ, ἀχίζω καὶ ἀκαχίζω. παρὰ τὸ τὴν αγην, ο σημαίνει τὴν εκπληξιν. ἡ γὰρ εκπληξις ἀφωνίας οιδε ποιεῖν. κατὰ τροπὴν τοῦ ˉγ εἰς ˉκ. ( ̓Επίῤῥημα.) ̓Ακάματα. ἀντὶ τοῦ ἀκαμάτως καὶ ἀδιαλείπτως, η οὐ κεκμηκότως. Σοφοκλῆς· -ον ἐγώγ' ἀκάματα προσμένουσ' ατεκνος τάλαινα-. ̓Ακαρῶς· ἀκαρεῖ. ἐν βραχείᾳ ωρᾳ, ἐν ἀτόμῳ, ἐν ῥιπῇ ὀφθαλμοῦ, ἐν στιγμῇ. ̓Ακαταλλήλωσ. ἀναρμοδίως. ̓Ακαταλήκτωσ. ἀκαταπαύστως. Ακαρ. ἀντὶ τοῦ μικρὸν η οὐδέν. ̓Ακηδῶσ. ἀντὶ τοῦ ἀτάφως. ἐριμμένον ἀκηδῶς καὶ ὀλιγώρως τὸν τεθνεῶτα παρελθεῖν οὐκ ἐτόλμησεν, ἀλλ' εθαψεν. alpha.116 ̓Ακῆν. ἐπὶ ακρας ἡσυχίας. ̓Ακινδυνί. καὶ ἀκινδυνότατα. χωρὶς κινδύνου. ̓Ακηράτωσ. αἰωνίως, ἀφθάρτως. ̓Ακλαυστί. χωρὶς κλαυθμοῦ. ̓Ακληρεί. χωρὶς κλήρου. ̓Ακλητί. χωρὶς κλήσεως. ̓Ακμητί. ἀκόπως. ̓Ακοντί. ἀντὶ τοῦ ἀκουσίως. ̓Ακονιτί. ανευ ἀγῶνος καὶ μάχης. ἀπὸ τοῦ κόνης, κόνιτος καὶ ἀκονιτί. ̓Ακριτί. ανευ κρίσεως. ̓Ακροποδιτί. ακροις ποσίν. Ακρυ. ἀληθῶς. ̓Ακυμάντωσ. ἀταράχως. καὶ γίνεται ἀπὸ τοῦ ˉα στερητικοῦ μορίου καὶ τοῦ κυμαίνω τὸ ταράσσω. Τὸ Α μετὰ τοῦ Λ. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Αλαόσ. ὁ τυφλὸς η ὁ πλανώμενος. Ομηρος· ἀσπαίροντα λάων. ἀντὶ τοῦ βλέπων. η παρὰ τὸ ἀλῶ, τὸ πλανῶ, ἀλαὸς ὁ πλανώμενος. Αλαστε. ἀνεπίληστε. τέκνον ἐμὸν αλαστον---. ̓Αλαπαδνόσ. ὁ ἀσθενής· παρὰ τὸ ἀλαπάζω, ο σημαίνει τὸ ἐκκενῶ. ̓Αλάστωρ. ὁ πικρὸς καὶ φονικὸς δαίμων. ὁ δὲ ἀνέγραψε πικρῶς καὶ παραστατικῶς, ἀλάστορας ἀποκαλῶν καὶ παλαιμναίους διὰ τῆς ἐπιalpha.117 στολῆς. η ἀλάστωρ ὁ αξιος ἐλαύνεσθαι διὰ φόνον. η ἀπὸ τοῦ ἀλᾶσθαι, τοῦ πλανᾶσθαι. ̓Αλαλαγμόσ. υμνος ἐπινίκιος. η ἀλαλαγμός ἐστι φωνή τις αναρθρος σύμφωνος, ἀλλήλοις τῶν ἐν πολέμοις συνασπιζόντων καὶ συνυπηχούντων. παρὰ τὸ τὴν ἀλαλὰν, ο σημαίνει τὸν θόρυβον, γίνεται ἀλαλάζω, καὶ ἐξ αὐτοῦ ἀλαλαγμὸς καὶ ἀλάλαγμα. Αλα. ἡ θάλασσα. ἡ εὐθεῖα ὁ αλς, τοῦ ἁλὸς, τῷ ἁλὶ, τὸν αλα. ̓Αλαζών. ὁ ἀπατεὼν, η κομπαστής· παρὰ τὸ ἐν αλῃ καὶ πλάνῃ ζῇν. η ὁ ἐκ τοῦ ἀλᾷν ζῶν, οὐκ ἐξ ἐπιτηδευμάτων, ἀλλ' ἐξ ἀπάτης. ̓Αλαλητόσ. ὁ θόρυβος. Ἀλλάντοσ. ειδος ἐντέρου ἐσκευασμένου. καὶ ἀλλαντοπώλης ὁ ἐντεροπράτης. ἡ εὐθεῖα ὁ ἀλὰς, τοῦ ἀλαντός. ̓Αλβανοί. ονομα εθνους Γαλατῶν. τούτων φασὶ τὴν γῆν εὐδαίμονα καὶ καρποὺς ἐνεγκεῖν ουσαν ἀγαθὴν, οινον πολὺν καὶ ἡδὺν εχουσαν. ̓Αλγεινόσ. ὁ ἀλγεινόεις, ὁ λυπηρός. ̓Αλαιεύσ. ονομα δήμου. ̓Αλαινήσ. ὁ μαινόμενος. ̓Αλεεινόσ. θερινὸς, θερμός. ουτως Ξενοφῶν. ̓Αλεκινόσ. δυνατός. Αλεκτροσ. ἀκοίμητος. ̓Αλεξιτῆρα. βοηθὸν, σωτῆρα. ̓Αλεξιβέλεμνον. τὸν τὰ βέλη ἀπερύκοντα. ἐν ἐπιγραφῇ· alpha.118 καὶ τὸν ἀλεξιβέλεμνον ἀπὸ στέρνοιο χιτῶνα. ̓Αλεξίκακε. καθαρτικὲ τῆς κακίας, η