28 P R A T E N .

ctoritate et egit de transactione ineunda et conventionis sti- pili ationi adfuit, expresse in textu contractus nominatus. Unde arbitratur oppositor, ea verba - (quod non creditur) - hoc sonare, nempe non credi necessarium ulterius Pontificis beneplacitum, postquam per suum Internuntium, actui ad- fuerit.

Verum, instat canonicus, postquam haec Transactio in sui favorem habet plus quam centenariam observantiam, eamdem nullo alio indigere beneplacito Papae, quum idem praesumatur prouti reperitur decisum a S. Rota « in Co- lonien. 29 ApriHs 1733 » coram Eminentissimo Orescentio, nempe « Beneplacitum, Apostolicum post lapsum centena- riam praesumendum esse in alienatione rei Ecclesiae si con- formis subsecuta sit observantia ».

Observatam vere usque fuisse, huiusmodi Transactionem, notat Actor, in aprico esse, siquidem beneficia adhuc con- feruntur partim a Capitulo, partim ab Episcopo ea lege in Conventione, constituta. - Ius vero civium Pratensium aeque recognitum fuit adeo, ut per centum annos huiusmodi be- neficia consecuti sint tantum cives Pratenses, hac civitate oriundi. Si postremis 50 annis, quatuor ad summum casus habentur exceptionis, advertit Orator, hos repetendos esse vel a defectu alicuius civis Pratensis, qui beneficio optare valeret, vel a silentio illorum, quorum intererat suum ius tueri.

Item animadvertit, mirum esse non debere, votum Ca- pituli pessumdantis Transactionem ; namque Capitulares, nu- mero plures sunt, qui beneficiis fruuntur in Transactione non comprehensis, quique Transactionis aut minime solliciti sunt, aut eamdem cupiunt aboleri, ut etiam civibus non Pratensibus, canonicatibus pateat aditus.

Demum advertit, a veritate remotum esse Episcopi ti- morem, ne scilicet ipsi copia sit remunerandi Sacerdotes dioecesis digniores, si huiusmodi beneficia tantum civibus Pratensibus conferenda sunt ; ait enim Actor, alias sane suppetere praebendas vel canonicales et locupletes, quibus