G1

 PGA

 PGB

 PG6A

 PG6B

 PG7A

 PG7B

 PG8A

 PG8B

 PG9A

 PG9B

 PG10A

 PG10B

 PG11A

 PG11B

 PG12A

 PG12B

 PG13A

 PG13B

 PG14A

 PG14B

 PG15A

 PG15B

 PG16A

 PG16B

 PG17A

 PG17B

 PG18A

 PG18B

 PG19A

 PG19B

 PG20A

 PG20B

 PG21A

 PG21B

 PG22A

 PG22B

 PG23A

 PG23B

 PG24A

 PG24B

 PG25A

 PG25B

 PG26A

 PG26B

 PG27A

 PG27B

 PG28A

 PG28B

 PG29A

 PG29B

 PG30A

 PG30B

 PG31A

 PG31B

 PG32A

 PG32B

 PG33A

 PG33B

 PG34A

 PG34B

 PG35A

 PG35B

 PG36A

 PG36B

 PG37A

 PG37B

 PG38A

 PG38B

 PG39A

 PG39B

 PG40A

 PG40B

 G2

 PGA

 PGB

 PG41A

 PG41B

 PG42A

 PG42B

 PG43A

 PG43B

 PG44A

 PG44B

 PG45A

 PG45B

 PG46A

 PG46B

 PG47A

 PG47B

 PG48A

 PG48B

 PG49A

 PG49B

 PG50A

 PG50B

 PG51A

 PG51B

 PG52A

 PG52B

 PG53A

 PG53B

 PG54A

 PG54B

 PG55A

 PG55B

 PG56A

 PG56B

 PG57A

 PG57B

 PG58A

 PG58B

 PG59A

 PG59B

 PG60A

 PG60B

 PG61A

 PG61B

 G3

 PG5A

 PG5B

 PG6A

 PG6B

 PG7A

 PG7B

 PG8A

 PG8B

 PG9A

 PG9B

 PG10A

 PG10B

 PG11A

 PG11B

 PG12A

 PG12B

 PG13A

 PG13B

 PG14A

 PG14B

 PG15A

 PG15B

 PG16A

 PG16B

 PG17A

 PG17B

 PG18A

 PG18B

 PG19A

 PG19B

 PG20A

 PG20B

 PG21A

 PG21B

 PG22A

 PG22B

 PG23A

 PG23B

 PG24A

 PG24B

 PG25A

 PG25B

 PG26A

 PG26B

 PG27A

 PG27B

 PG28A

 PG28B

 PG29A

 PG29B

 PG30A

 PG30B

 PG31A

 PG31B

 PG32A

 PG32B

 PG33A

 PG33B

 PG34A

 PG34B

 PG35A

 PG35B

 PG36A

 PG36B

 PG37A

 PG37B

 PG38A

 PG38B

 PG39A

 PG39B

 PG40A

 PG40B

 PG41A

 PG41B

 PG44A

 PG44B

 PG45A

 PG45B

 PG46A

 PG46B

 PG47A

 PG47B

 PG48A

 PG48B

 PG49A

 PG49B

PG18B

Sed # suum # res / intellectuales, causatae,/ in deo intellectualiter existit # ratione essentiae suae, cum agat per suam essentiam, utpote primum agens.

In seipso / in essentia sua # item. Omnis causa activa secundum proprietatem sui esse agit,/ aliter enim,/ agit enim unumquodque secundum quod actu est, et / sic / propter hoc / similitudo causae in effectu relinquitur. Sed deus secundum suum esse intellectivus est.

Agit / causat igitur res per intellectum. Omne autem quod per intellectum agit, cognoscit id / q- / cuius causa est. Deus igitur non solum se sed etiam alia cognoscit.

Naturam aliquam # praeterea. Cognita perfecte natura aliqua, cognoscuntur omnia in quibus invenitur natura illa secundum quod eam habent. Deus autem perfecte cognoscit naturam entitatis inquantum cognoscit seipsum, qui est ipsum esse. Deus igitur non solum se sed etiam alia cognoscit inquantum entia sunt.

Praedictas duas conclusiones # quidem alia a se non quasi primo et per se nota sed # alia # sed tamen non est dicendum quod in intellectu eius sit discursus aut successio sicut in intellectu nostro, quamvis primo et per se seipsum intelligat, rem vero causatam quasi per posterius cognoscendo essentiam suam. Non enim ex hoc constituitur discursiva sive collativa aut argumentativa cognitio quod aliquid cognoscitur aliquo sicut similitudine eius quod cognoscitur, alias visiva cognitio, quae fit per similitudinem rei visae, esset discursiva, quod patet esse falsum. Sed ex ipsa essentia divina cognoscitur res causata sicut ex propria similitudine, ut dictum est,/ non ergo,/ non sicut duarum rerum cognitarum una ex alia.

Non ergo est / successio / discursus / in intellectu divino, quamvis cognoscendo essentiam suam cognoscat alia. Item. Cognitio / discursus rationis est ex noto ad ignotum processus, vel saltem ex uno considerato in non consideratum. Cum ergo / considerantur duo / consideratur simul duorum notorum ad invicem comparatio, non est ex hoc aliquis discursus quod unum in alio inspicitur ut effectus in causa vel e converso.

Sed deus / ex essentia sua / non procedit ex cognitione essentiae suae in cognitionem rerum sicut ex noto ad ignotum vel ex considerato ad non consideratum, cum non alia specie informetur intellectus eius nisi sua essentia,/ sicut / ut supra ostensum est, quod oporteret si nova cognitio vel consideratio ei adveniret. Considerat tamen considerationem essentiae suae ad rem causatam et e converso, inquantum scit se esse causam. Non ergo ex hoc potest poni in eius cognitione aliquis discursus.

Praeterea. Operatio primi moventis simpliciter non consistit in moveri sed in movere tantum, alias haberet superiorem motorem, cum omne motum alio moveatur, ut supra ostensum est. Probatum autem est supra quod deus est primum movens. Ergo suum intelligere non erit moveri, sed magis omnis motus principium. Discursus autem rationis est quidam intelligibilis motus quo ex uno intellecto in aliud tenditur. Impossibile est igitur esse aliquem discursum in eius intellectu.

Amplius. Quod in uno perfectam sufficientiam invenit, ex eo in aliud non / tendit / discurrit, cum motus indigentiae attestetur. Sed intellectus