30. De ss. Georgio et Aurelio.

In 1. Vesperis.

R. Martyrum sanctorum flores
Vitae spiramen flagrantes
Georgium sanctissimum
Et illustrem Aurelium
Poscamus, ut prece sancta
Nostra diluant crimina,

V. Martyrum patrocinia
Venerantes solemnia.

Ad Magnificat.

A. Solemne devote festum
Plebs celebret fidelium,
Quo sanguine coelestia
Sunt adepti palatia
Christi martyr Georgius
Et flos candens Aurelius,
Quorum nobis propitius
Sit interventu Dominus.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Regi concentu devoto
Jubilemus sidereo,
Per quem martyres beati
Coelo nitent laureati.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Inter sidereas

vernantes sanguine turmas
Consistit clarus

levita Georgius almus.
2. Hic celebris monachus,

Bethlehem is finibus ortus,
Expetiit saevos,

fieret quo martyr, Hiberos.

3. Pollebat socius

meritis Aurelius hujus,
Stemmate dissimilis

sed eadem morte celebris.

4. Hunc genuit claro

de stemmate Corduba mun-
do,
Post caesum gladio
direxit perfida coelo.
5. Duxerat hic claram

consortem moribus aptam
Ac sibi o dignam,

Nataham nomine dictam.
6. Haec spernens miseram

mundi cum conjuge pompam
Martyrio vitam

simul est mercata beatam.

Responsoria.

1. Inclita stirpe editus
Cordubensis Aurelius,
Gymnasia Arabica
Adhuc puer postposita,
Christi beata dogmata
Mente volvebat sedula,

V. Inter spinas gentilium
Germinans sicut lilium.

2. Hic puer insignis

jam pubescentibus annis
Cogitur excusans

ab amicis ducere sponsam,
Moribus ornatam,

generoso germine natam ;

V. Haec Natalia sacro

fuerat vocitata lavacro.

3. Levita Christi praeclarus,
Bethlemita Georgius
Propter fratrum stipendia
Directus est in Africam,
Hic, ut esset Christi testis,
Cordubam urbem petiit,

V. Ut perciperet bravium
Post hujus vitae stadium.

4. Vir Domini Georgius,
Virtutum gemmis ornatus,
A primaeyo vitae flore

Christo studuit placere,
Semper namque laus divina
Ore ejus resonabat ;
V. Dulcis erat alloquio,
Vultu nitens angelico.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Divino vere

fervens Aurelius igne
Mente voluptatem

carnis restinxerat omnem.

2. Divisis thalamis
et votis associati
Angelicis fuerant
Aurelius et Natalia.
3. Dum recubant stratis

soli sub tempore noctis,
Adfait his juvenis

coelorum clarior astris.
4. Protinus Aurelii

puer ille thorum petit almi,
Quem cruce consignans,
promens sibi mystica quae-
dam.

5. Inde cubile sacrae

puer expetiit Nathaliae,
Qua virum pridem,

sic sanctificavit eandem.
6. Hinc plane juvenem

fore credimus omnipotentem,
Qui semper proprios
dignatur visere servos.

Responsoria.

1. Dum Nathalia pervigil
Resideret in conclavi,
Ecce, directa superis
Adstat virgo dicens sibi:
Tempus instat certaminis ;

V. Palmam sanguine togati
Capietis, judex dicit.

2. O veneranda martyrum
Gloriosa certamina,
Qui in suis corporibus

Pro Christo imania
Pertulerunt tormenta.
Et ideo percipere
meruerunt immarcessibilem
aeternae gloriae coronam
V. Despecta namque suorum
corporum cruciatu
Saevientcm mundum
Dei. pro amore vicerunt.

In 3. Nocturno.

Ad Cantica.

A. Justi fulgebunt

ut sol in regno polorum,

Immortale decus

cum Christo semper adepti.

Responsoria.

1. Sancto etenim Aurelio

ostensum est necnon Nataliae,
Quod venturus erat

martyrii socius
Qui fuerat levita,

Georgius a patre dictus,
Condignum meritis

nomen habens monachi.
V. Hic socios saepe

hortatur contemnere mundum
Gaudentesque simul

martyrium accipiunt.