Acta Francisci Pp. 877

terra Aegypti in signis et in portentis » ( Ier 32, 17.21). « Deus sempiternus

Dominus, qui creavit terminos terrae; non deficiet neque laborabit, nec

est investigatio sapientiae eius, qui dat lasso virtutem et invalido robur

multiplicat » ( Is 40, 28b-29).

74. Experta Babiloniae servitus spiritale discrimen attulit quod effecit

ut altior fides in Deo fieret, cum suam creatricem omnipotentiam liquidius

manifestaret, populum hortaturus ut spem in sua infelici condicione denuo

inveniret. Saeculis post, aliis exstantibus probationibus persecutionibusque,

cum Romanum Imperium suum absolutum dominatum intulisset, solacium

spemque reppererunt fideles, suam fiduciam in Deo omnipotenti augentes,

atque canebant: « Magna et mirabilia opera tua; iustae et verae viae tuae! »

( Apc 15, 3). Si Deus ex nihilo creare universum potuit, in hoc mundo agere

quoque potest atque omnes mali species vincere. Quocirca iniustitia invicta

non est.

75. Spiritalitatem tueri non possumus quae omnipotentem Deum crea-

toremque obliviscitur. Hoc modo alias mundi potestates adoraremus aut Do-

mini locum occuparemus, vel studentes realitatem ab Eo creatam proculcare,

haud fines agnoscentes. Rectior ratio hominem in proprio loco collocandi et

finem imponendi eius postulationi, ad quam absolute terram vult dominari,

tum datur, cum Patris creatoris unicique mundi domini effigies rursus ob

oculos habetur, quia aliter, realitati proprias leges propriaque commoda

imponere usque homo contendet.

iii. universi mysterium

76. Ad Iudaicam christianam traditionem « creatio » plus est quam natu-

ram dicere, quandoquidem Dei amoris consilium complectitur, ubi singulae

creaturae valent et significantur. Natura saepenumero complexio habetur

quaedam, quae pensatur, comprehenditur agiturque, at creatio ut donum

tantum intellegi potest, quod de patenti omnium Patris manu manat, sicut

illuminata amore realitas quae ad universalem communionem nos congregat.

77. « Verbo Domini caeli facti sunt » ( Ps 33, 6). Sic nobis ostenditur

mundum a quadam deliberatione proficisci, haud chao casuve, et id magis

eum elevat. Libera est electio in creatrice voce significata. Universum non

ortum est per quandam omnipotentiam ad arbitrium agentem, per vim

demonstratam vel per sui affirmandi studium. Creatio ad amoris genus

spectat. Dei amor praecipua est totius creati ratio: « Diligis enim omnia,