Acta Francisci Pp. 341

communicandam. Verba haec sensum sexualitati tribuunt, qualibet dempta

ambiguitate. Verumtamen, revera, omnis in commune coniugum vita, omnis

necessitudinum complexio, quae inter eos, liberos mundumque erunt, sacra-

menti gratia imbuetur ac roborabitur, quae ab Incarnationis et Paschatis

mysterio manat, in quo totum suum amorem in homines patefecit Deus atque

cum iis arte se coniunxit. Numquam soli erunt, suis viribus fisi, ad provo-

cationes quae forte erunt sustinendas. Vocantur ipsi sua opera, creatrice

sua vi, sua firmitate et codiana contentione ad Dei dono respondendum, at

Spiritum Sanctum invocare continenter poterunt, qui eorum vinculum conse-

cravit, ut recepta gratia in omnibus novis condicionibus rursus manifestetur.

75. Ad Latinam Ecclesiae traditionem, in matrimonii sacramento vir et

femina nuptias facturi sunt ministri,70 qui mutuum consensum manifestantes

eundemque per mutuo corpus traditum ostendentes, magnum donum reci-

piunt. Eorum consentio et corporum coniunctio instrumenta sunt divinae

operae, quae ambo unam carnem reddit. In Baptismo eorum facultas se

matrimonio coniungendi est consecrata, tamquam Domini ministros ut Deo

vocanti respondeant. Itaque, cum duo non christiani coniuges Baptismum

recipiunt, haud necesse habent matrimonialem promissionem iterare atque

sufficit ut eam non reiciant, propterea quod, Baptismi recepti gratia, eorum

coniunctio per se fit sacramentalis. Ius Canonicum validitatem agnoscit

etiam nonnullorum matrimoniorum quae absque ordinato ministro celebran-

tur.71 Etenim naturae ordo a Christi Iesu redemptione assumptus est, ita

ut « inter baptizatos nequeat matrimonialis contractus validus consistere,

quin sit eo ipso sacramentum ».72 Requirere potest Ecclesia ut actus publi-

cus sit, adsint testes necnon aliae condiciones, quae annorum decursu sunt

mutatae, sed hoc duobus sponsis sacramenti ministrorum proprietatem non

aufert, neque primo loco aliquid detrahitur, quem viri feminaeque obtinet

consensus, qui per se sacramentale vinculum efficit. Quidquid est, oportet

de divina actione in nuptiali ritu ultra inquiramus, quae in Orientalibus

Ecclesiis multum praestat, cum benedictioni matrimonium contrahentium,

uti Spiritus doni signo, magnum pondus tribuatur.

70 Cfr piuS Xii, Litt. Enc. Mystici Corporis (29 Iunii 1943): AAS 35 (1943), 202: « Matrimonio enim quo coniuges sibi invicem sunt ministri gratiae ».

71 Cfr Codex Iuris Canonici, cc. 1116; 1161-1165 ; Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, cc. 832; 848-852.

72 Codex Iuris Canonici, c. 1055 § 2.