MEMBRUM V. Quid est cognoscere

per speciem ?

Quinto quaeritur, Quid sit cognoscere per speciem ?

Species enim est apud Philosophum, qua quodlibet ponitur in esse suo ultimo substantiali. Dicit etiam Boetius, quod " species est totum esse individuorum, et quod post speciem nihil est nisi materia et individuantia accidentia. "

Videtur ergo quod per speciem cognoscere, est cognoscere per propriam naturam et essentiam. Si autem hoc est: tunc videtur, quod in hac vita cognoscibilis Deus non sit per speciem.

i. Unde Gregorius tractans illud Joannis, i, 18: Deum nemo vidit umquam, dicit in Moralibus : " Per quod patenter datur intelligi, quod quamdiu in hac mortali vita vivitur, videri Deus per quasdam imagines potest, sed per ipsam naturae suae speciem non potest. " Hoc etiam videtur per ea quae superius inducta sunt, Exod, xxxiii, 20: Non videbit me homo, et vivet. Et, I ad Timoth, vi, 16: Quem nullus hominum vidit, sed nec videre potest,

2. Adhuc, Quidam per rationem objiciunt sic: Species penitus absoluta ab omni materia et ab omni dependentia materiae corporeae et incorporeae, intelligi non potest nisi ab intellectu penitus ab hujusmodi absoluto. Intellectus autem humanus ab hujusmodi dependentia dum in corpore est, non potest esse absolutus. Ergo talem speciem intelligere non potest. Solus autem Deus talis species est. Ergo Deum dum in hac vita vivit, videre non potest,

In contrarium hujus est,

1. Quod dicit Augustinus in libro de Videndo Deum, quod Moyses palam et non per aenigma Deum vidit, quia per speciem vidit. Et si objicitur de Paulo, I ad Corinth, xii, 2 ei seq., Augustinus respondet dicens, quod " necesse est, quod ab hac vita mentem abstrahat, quando aliquis in illius affabilitatem visionis assumitur. " Dicit etiam, quod non sit incredibile, quibusdam sanctis nondum vita defunctis ut sepelienda cadavera remanerent, etiam illam excellentiam visionis esse concessam. Videtur ergo, quod in hac vita per speciem videtur.

2. Adhuc, Objiciunt quidam per rationem: Dicit enim Augustinus in [I Confessionum, quod " homo factus est ad cognoscendum et videndum Deum. " Si ergo non videat, hoc erit per defectum peccati: sed non est defectus qui non est reparabilis per gratiam: ergo videtur, quod homo reparatus per gratiam potest videre Deum in hac mortali vita.

Solutio. Ad hoc, si antecedentia revocentur ad memoriam, non est difficile solvere. Concedimus enim, quod per spe-ciem videre, per essentiam est videre. In ipso enim essentia et omne et id quod est et esse idem sunt. Unde si species pro essentia accipiatur, idem est videre per speciem, quod videre per essentiam. Et sicut in hac vita non videtur per essentiam, ita non videtur per speciem. Si species autem dicatur species intelligibilis theoriae vel theophaniae, secundum quod videre per speciem condividit visionem divinam cum visione sensibili, quae est per sensibilem visionem corporis et figuram, et cum visione imaginaria, quae est per imagines corporum etiam corporibus sensu non praesentibus: tunc nihil prohibet multos in hac vita Deum per speciem vidisse. Omnes enim qui intellectualiter in theoriis et theophaniis Deum viderunt, per speciem Deum viderunt, ut dicit Augustinus de Moyse. Et quod objicitur postea de Paulo, solutum est. In sua enim visione mortalem vitam excessit per raptum: quod potentiae divinae est et gratiae. Psal, lxxxviii, 10: Domini est assumptio nostra, et sancti Israel regis nostri.