34. De sancto Hieronymo.

In 1. Vesperis.
Ad Matutinum.

A. Ut Christo debitas

solvamus carminis odas,
Sit patrocinio,

quem dulci psallimus hymno,
Sanctus Ieronymus,

virtutum flore decorus,
Tamquam sol splendens

et desuper aethera tendens,
Migrans e mundo,

vitiorum labe profundo,
Ad superos choros

divina laude sonoros.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Nunc hymnizemus

Christo, psalmis iubilemus
Viti, Ieronymo

sociemur in aethere summo.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. O lampas ecclesiae
Et lumen solare,
Beate Ieronyme,
Pro nobis precare.
2. Te ex matris utero
Dominus collegit,
Clara de prosapia
Quam sibi elegit.

3. Laetare, ecclesia,
De tanto doctore,
Qui sua sapientia
Vestivit te decore.

i. Divina eloquia

Ut speculum planavit,
In quo se Sion filia
Sponso praeparavit.

5. Eius eloquentia
Velut lacte lota
Est mater ecclesia
Vere pulchra tota.

6. Scripta eius relucent,
Velut tus in igne,
Nec effari sufficit

Quis eius laudes digne.

Responsoria.

1. Vita sancti splenduit
Ut stella matutina,
Quod donum ei contulit
Bonitas divina,
V. Lucens exemplo,
Ardens eloquio
Vita eius regularis
Ut fulgor lunaris.

2. Sicut arcus refulgens
Inter nebulas gloriae,
Sic. sanctus Ieronymus
In corpore ecclesiae,

V. Quasi lilia, quae sunt
In transitu aquarum.

3. Quasi flos rosaram spirat
in vernis diebus,
Sic totus fraglat, quasi sit
conditus speciebus,
V. Sicut luna plena lucet
suis in diebus,
Ita vir laudabilis
omnibus in rebus.
4. Istius memoria

sicut favus mellis,
Opus pigmentarii
carens faece fellis.
V. ''Immortalis est enim memoria
illius.''

In 2. Nocturno.
Antiphonae

1. Visio pulchritudinis
Vere nuncupatur,
Quod fama sui nominis
Clare protestatur.
2. Ut rosa patientiae

flagrat cum rubore,
Qui tanta sustinuit
Christi pro amore.
3. Candet quasi lilium
decore castitatis,
Ardet quasi calculus
fervore caritatis.
4. Coronatur merito,
digne coronatur,
Cuius vitae sanctitas
per mundum praedicatur.
5. Similis is factus est
in gloria sanctorum,
Qui errores dispulit
omnes haereticorum.

6. O mater ecclesia,

hunc pie amplexare,
Qui sic tuam gloriam
studuit dilatare.

Responsoria.

1. Qui erat sub nubilo,
tunc refulsit Phoebus,

Cum sanctus Ieronymus

velut Machabaeus
Contrivit Arianos

et omnes Manichaeos;
V. Praeter vitae meritum

dotemque virtutum
Hunc omni scientia

noveris imbutum.

2. O sanctitatis speculum
et gloria doctorum,
Consolator pauperum,
pater monachorum,
Qui interesse meruit
choris angelorum,
V. Institutor hic est morum,
Vera norma perfectorum.

3. O virum apostolicum

laude praeferendum,
Quemque vitae sanctitas

fecit reverendum,
Hunc precamur iudicem

nobis demulcendum.
V. Eius sapientia

Ecclesia fulcitur,
Sed modo praesentia

Caelum redimitur.

R. Praemiatur hodie
fides Mardochaei,
Cum doctor egregius

in conspectu Dei
Adductus inseritur
sanctorum aciei.
V. Afferuntur nunc annales
Veri regis aeternales
Ut ditet Ieronymum
Rex in perpetuum.

In 3. Nocturno.

Ad Cantica.

A. In aeternum Dominus
digne exaltavit,
Quem tantae sapientiae
munere dotavit.

Responsoria.
1. Omne, quod est pretiosum,
hic est contemplatus,
Et profunda fluviorum

vere perscrutatus,
Qui omnem sacram paginam
est interpretatus,
V. Sicut cataclismus
terram rigavit,
Sic donum pneumatis
hunc debriavit.
2. Cum esset hic presbyter
Romae cardinalis,
Nec in vitae merito

ei coaequalis,
Propter zelum disciplinae
oditur a malis;
V. Cumque summus pontifex
terrae commendatur,
Hic solus ab omnibus
dignus adclamatur.
3. Cumque summus pontifex
Romae est electus,
Instar Christi mundum sper-
nens
fit sibi despectus,
Ex quo summae theoriae
arcem est adeptus,
V. In scripturis transferendo

Laborans et exponendo.
4. Gloria sit Christo,

patri cum flamine sancto,
Quam decantari

simul ecclesiae iubilanti
Providus instituit,

qui caeli sidera scandit;
V. Sanctus Ieronymus,

divino munere fultus,
Hodie triumphat
Corona laureatus
Ad caelestia sublimatus.

In Laudibus.
Ad Cantica.
A. Laudes Deo referamus
die hodierna,

Qua regna Ieronymus
conscendit superna.

Ad Benedictus.

A. Benedictus Dominus

Deus Israelis,
Qui doctorem eximium

hodie in caelis
Coniunxit agminibus

civium sanctorum,
Ubi pie memorum

memor sit suorum,
Ne nos pro reatibus

scelerum nostrorum
Rex addicat iratus

poenis inferorum.

Per Horas.

Ad Primam.

A. Mira sancti sanctitas
in hoc declaratur,
Quod ei crudelis leo
ut servus famulatur.

Ad Tertiam.

A. O virum ineffabilem,
mitem ac benignum,
Quem caelesti gloria
Deus fecit dignum.

Ad Sextam.

A. Fama sancti redolet
quasi flos rosarum,
Fraglat sicut balsamus
dono gratiarum.

Ad Nonam.

A. Istius consortio
Caeli gaudet regio,
Ecclesia rutilat,
Paradisus fraglat
Mundus aromatizat.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Magnificat te, Domine,

tuorum mens servorum,
Qui es vera gloria
et splendor iustorum,

Qui doctorem egregium
choris angelorum

Invexisti hodie

cum gaudio sanctorum,

Exaudi supplicantium
preces famulorum.