DE COGNITIONE DEI. TRACTATUS IMPERFECTUS.

 QUAESTIO PRIMA.

 His praemissis, probo quod de Deo possit haberi cognitio abstractiva, sicut de aliqua quidditate. Quia quicumque cognoscit actum visionis beatificae,

 QUAESTIO II.

 Adhibita distinctione scientiae in virtualem et formalem, et enumeratis conditionibus essentialibus et accidentalibus scientiae, tam ex parte objecti

 QUAESTIO III.

 Hoc viso, ad quaestionem dico, quod cognitio proprietatum personalium potest habere rationem scientiae, et probatur ista propositio : de omni illo de

 QUAESTIO IV.

 Propositis quibusdam difficultatibus, quas in fine quaestionis dissolvit, docet cognitionem Dei abs tractivam dari posse per speciem creatam, quae rep

 QUAESTIO V.

 Secundo ostenditur, quod differt specie intuitiva et abstractiva. Et primo arguitur ex comparatione potentiarum, quia quaecumque arguunt diversitatem

 QUAESTIO VI.

 QUAESTIO PRIMA.

 Ex hoc loco, et illatione istarum propositionum manifeste colligitur Scotum admittere distinctionem formalem inter eas realitates,quae non sunt eaedem

 Adductis variis argumentis contra distinctionem formalem, alia octodecim adjungit, in quibus potissimas quasque difficultates, quae contra eamdem urge

 Dico primo, in divinis Deitas est sub completa actualitate ex natura rei, et paternitas sub incompleta actualitate est ibi ex natura rei, illa est act

 QUAESTIO II.

 Circa istam quaestionem brevissime sic procedam: primo jam declarabo quod intellectus et voluntas in Deo non sunt totaliter idem: secundo, probabo quo

 QUAESTIO III.

 Circa primum nota, quod secundum beatum Augustinum homilia prima super Joannem, super illo verbo, sine ipso Verbo factum est nihil, exponit, id est, p

 Viso quid est peccatum mortale, videndum est de distinctione ipsorum actuum, circa quod notandum est, quod cum sint tres bonitates, scilicet naturalis

 Viso quae sit tertia bonitas actus, videndum est de actu Ecclesiastico. Actus autem Ecclesiasticus dicitur ille, qui ab institutione Christi et Eccles

 De munditia et puritate requisita ad ministrationem Sacramenti Baptismi, ad salutem necessarii, agit Scotus in 4. d. 5. q. 2. a n. 5. et de requisitis

 QUAESTIO IV.

 Sed dices: Christo et Martyribus praemium meritorum suorum est redditum abundanter: ergo non transit eorum paenalitas ad alios, cum sit sufficienter e

 Ex iis patet quod tria requiruntur ad hoc ut Indulgentiae valeant, scilicet auctoritas ex parte conferentis: indigentia, ex parte recipientis: pia cau

 Ex iis potest Indulgentiae descriptio colligi: Indulgentia est remissio paenae temporalis debitae pro peccatis actualibus paenitendum, non remissae pe

 Circa quartum arguitur primo quod Indulgentiae non possint dari. Agens instrumentale non extendit se ultra operationem principalis agentis. Praelati s

 Quaestionem hanc : an indulgentias tantum valeant, quantum sonant? Theologi antiqui communiter proponunt, circa quam in varias et extremas aliqui abie

 Tribus modis ait hic aliis applicari posse merita, qui ferme coincidunt cum aliis totidem modis, quos enumeravit et explicavit in quodl. 20. art. 1. S

 QUAESTIO V.

 Ad istam quaestionem respondet Magister Joannes de monte S. Eligii, in uno Quodlibeto, primo distinguendo quaestionem secundo, de quaestione juxta du

 Praemisso notabili de triplici modo conceptus simpliciter simplicis, mere simplicis et multiplicis et de trino actu intelligendi, de quibus late agit

 Quoad rationes ad aliam partem, quia magistrales sunt, volo discurrendo respondere ad singulas. Ad primam, quando arguebatur ad principale sic : conce

 QUAESTIO VI.

 Divisa quaestione in quinque partes, in prima tractat quae sitsacra Scriptura? quanta sit ejus auctoritas ? unde dicatur Canonica? dubitat an omnes ve

 Multiplicis hujusmodi sensus sacrae Scripturae hoc ipsum exemplum civitatis Jerusalem adducit Lyranus in prologo commentariorum ad Testamentum vetus,

 Circa quartum, sciendum quod duplex est certitudo : Una adhaesionis, et talis est in iis quae tenemus per fidem, et in iis quae ex fide sequuntur de n

 Dum haec scriberem, et Lyranum circa intelligentiam quorumdam locorum, quae de Salomone plurimi interpretantur, consulerem, incidi in c. 7. lib. 2. Re

 QUAESTIO VII. Utrum scientia naturalis sit scientia una ?

 Praecipuam hujus quaestionis partem habet Doctor lib. 6. Metaph. q. 1. ubi etiam hanc Henrici Quodl. 9. q. 4. de multiplicandis specie scientiis secun

 Alii ergo quantum ad istum articulum dicunt aliter quod unitas scientiae secundum speciem specialissimam attendatur penes unitatem subjecti, de quo es

 Quantum igitur ad istum articulum, unde scilicet sumatur unitas et distinctio scientiarum, duo declarabo : Primo, quomodo potest intelligi respectu al

 Respondet ad argumenta, quibus in principio quaestionis videbatur probari objectum scientiae naturalis, sive librorum de Physico auditu esse ens mobil

Scholium.

Multiplicis hujusmodi sensus sacrae Scripturae hoc ipsum exemplum civitatis Jerusalem adducit Lyranus in prologo commentariorum ad Testamentum vetus, quo etiam alii plerumque utuntur. Hanc sensuum divisionem sub his vocibus et numero primus, quem sciam, tradidit Eucherius in formulis spiritualibus, et invenitur apud Cassian collat. 14. cap. 8. a quibus demum Theologi acceperunt, et aliquis his versibus comprehendit, Littera gesta docet, quid credas Allegoria : Moralis quid agas, quo tendas Anagogia. An vero, quod hic Doctor negat, efficax desumi possit argumentum ab alio sensu praeter litteralem, multi disputant. Vide Lyram prologo 2. et Lorcam citatum disp. 18. De iis autem, qui varias sacrae Scripturae partes rejiciunt, quod tertio loco hic auctor admonet, vide Sixtum Senen. lib. 7. Bibliothec. de his late disserentem, et Scotum quaest. 2. prologi, num. 2. breviter attingentem.

Circa secundum, sciendum quod sacra Scriptura habet duplicem sensum, scilicet litteralem, qui primus est ; et spiritualem seu mysticum, et iste dividitur in tres : Allegoricum, Tropologicum seu moralem, et Anagogicum. Litteralis significat quasi rem gestam; Moralis autem seu Tropologicus, est quando ex re gesta significatur quid agendum sit in moribus. Allegoricus autem, quantum ad ea quae credenda sunt. Anagogicus quantum ad speranda, sicut patet in hoc nomine Jerusalem, quod in sensu litterali significat civitatem unam in terra promissionis; secundum moralem, animam sanctam; secundum Allegoricum, Ecclesiam militantem: secundum Anagogicum, triumphantem. Tamen solum potest argui aliquid, seu probari ex sensu litterali. Unde Augustinus in in epist. ad Vincentium Donatis tam : Quis non impudentissime innitatur aliquid in Allegoria positum, per se interpretari, nisi habeat manifestissima testimonia, quorum lumine illustrentur obscura. Hoc etiam patet primo, quia si ex aliis sensibus sumeretur probatio, sequeretur quod in argumento semper esset fallacia aequivocationis et amphibologiae, et sic patet secundum.

Circa tertium dicitur a quibusdam, quod illis solis per Scripturam sacram potest aliquid probari, apud quos est authentica, et ideo Judaeis non potest aliquid probari per novum Testamentum: similiter nec omnibus Judaeis per vetus, quia sunt aliqui Judaei, scilicet Sadducaei, qui non recipiunt nisi quinque libros Moysi, et similiter Samaritani ; et ideo Salvator volens eis probare resurrectionem et immortalitatem animae, quam negant, assumpsit illam auctoritatem Marc. 12. de resurrectione mortuo rum : Non legistis quod dictum est a Domino : Ego sum Deus Abraham, etc. sequitur, non est Deus mortuorum, sed viventium : de quo tamen habuisset auctoritatem magis expressam de aliis Scripturis veteris Testamenti, sed non fuisset efficax contra eos.

Similiter sunt aliqui haeretici, qui non recipiunt totum novum Testamentum, sicut Nazaraei epistolas Pauli, quia in illis observatio legalium damnatur, quam dicunt esse necessariam ad salutem. Similiter Alogi Evangelium Joannis, quia negant Dei Filium esse Verbum, et ideo dicuntur Alogi, ab A quod est sine , et logos, verbum, ut dicit Augustinus in lib. de haeresibus, et sic patet tertium.