Acta Benedicti Pp. XVI 719

liber est, et ille unus liber Christus est, ... de Christo loquitur, et ... in Christo

impletur ».129 Biblia profecto, sub aspectu tantummodo historico vel littera-

rio, non sunt merus liber quidam, sed collectio textuum litterariorum, quo-

rum compositio protrahitur ultra millennium quorumque singuli libri facile

cognosci nequeunt uti pertinentes ad internam unitatem; patent tamen inter

eos discrepantiae. Hoc iam valet intra Biblia Israelis, quae nos christiani

Vetus Testamentum appellamus. Quod quidem potius valet cum nos,

tamquam christiani, Novum Testamentum eiusque scripta, ad instar clavis

hermeneuticae, coniungimus cum Bibliis Israelis, ea interpretantes veluti

viam ad Christum. In Novo Testamento plerumque non adhibetur vox

« Scriptura » (cfr. Rom 4, 3; 1 Pe 2, 6), sed potius « Scripturae » (cfr. Mt 21,

43; Io 5, 39; Rom 1, 2; 2 Pe 3, 16) quae tamen simul sumptae habentur

tamquam unicum Verbum Dei ad nos conversum.130 Unde perspicue patet

quomodo Persona Christi unitatem ferat omnibus « Scripturis » quatenus ad

unicum « Verbum » referantur. Tali modo percipiuntur ea quae asseruntur in

Constitutione dogmatica Dei Verbum 12, ad significandam internam Biblio-

rum unitatem, veluti criterium definitivum ad iustam fidei hermeneuticam.

Nexus inter Vetus et Novum Testamentum

40. Ad unitatem Scripturarum in Christo quod pertinet, sive theologi

sive pastores conscii sint oportet de vinculis inter Vetus et Novum Testa-

mentum. In primis perspicuum est quod in ipso Novo Testamento agnoscitur

Vetus Testamentum veluti Verbum Dei, quapropter amplectitur auctoritatem

sacrarum Scripturarum populi Hebraici.131 Implicite excipit eas idem dicendi

genus adhibens et saepe attingens paragraphos harum Scripturarum. Expli-

cite excipit eas, quoniam aperte refert complures partes, quibus utitur ad

argumentandum. Argumentatio quae nititur textibus Veteris Testamenti ita

constituit in Novo Testamento momentum definitivum, maius quam simpli-

ces humanas ratiocinationes. In quarto Evangelio Iesus hac de re declarat:

« Non potest solvi Scriptura » (Io 10, 35) et sanctus Paulus peculiarem in

modum explicat revelationem Veteris Testamenti valida esse pergere pro

129 De arca Noe, 2, 8: PL 176, 642 C-D. 130 Cfr. Benedictus XVI, Allocutio Lutetiae Parisiorum ad viros culturae deditos apud Colle-

gium a Bernardinis (12 Septembris 2008): AAS 100 (2008), 725. 131 Cfr. Propositio 10; Pontificia Commissio Biblica, Il popolo ebraico e le sue sacre Scritture

nella Bibbia cristiana (24 Maii 2001), 3-5: Ench. Vat. 20, n. 748-755.