38. De sancto Hieronymo

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Iens per mundi circula

Astra quaerit Ieronymus,
Gerens vitam pauperculam,
Sicut praedixit Dominus.
2. Eius laudes magnificans
Et exsultans exercebor.
Doctrinam suam applicans
Et declarans confitebor.
3. Repellens hic caliginem
Errorum et inflammatus
Sacro spirante flamine
Est Ieronymus beatus.

4. Omnes fideles pariter,
Caeli cives, cantate,
Christi redempti sanguine,
Ieronymum laudate.
5. Novum praestet praesidium
Norma vitae beatae,
Quae dotavit Ieronymum,
omnes gentes, laudate.

Ad Magnificat.

A. O quam sanctum Ieronymum
Leo de silva praedicat,
Qui scripturarum cumulum

Mira virtute enodat,
Eremita mirificam
Vitam gerens perlucidam
Caeli cives laetificat,
Caeli cives magnificat.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Omnes ante praesepium

Domino iubilemus,
Cum beato Ieronymo,

Venite, exsultemus.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Intravit monasterium
Ardore inflammatus

Ante Dei praesaepium
Ieronymus beatus.

2. Motu resolvi febrium
Quia fratres viderunt,
Ieronymum....
Et quare fremuerunt.

3. Ipse fratres redarguit,
Plenos amaritudine,
Et, ne flerent, admonuit,
Sed decantarent: Domine.

Responsoria.

1. Vitae praeclarae speculum

Et norma sanctitatis,
Piissimus Ieronymus,

Doctor veritatis,
Vitae exsolvens debitum
Ait suis prostratis:
V. Sacco corpus contegite

Nudum humo tradentes,
Exspoliatum vestibus,

Sitis oboedientes.

2. Pastor et doctor optime,

Cur nos sic desolatos
Sine praesule deseris

Filios enutritos
Errantes et orphanos,

Oves bonis privatos?
V. Erue, pater, profugos

In terra aliena,
Non habentes refugium

Neque salutis venam.

3. Terrae asperitatem

Ut persensit vir Dei,
Iucundatus est nimium,

Fecit sermonem veri,
Deiciendo vitia

Plantavit, quae sunt Dei;
V. Regulam dedit fratribus

Fultam Dei timore
Et ornatam virtutibus

Dominico sermone.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Vitam vestram dirigite
in Dei salutare,
Quia mihi praesidium
fuit, cum invocarem.

2. Salutis patrem praefero
vobis, ut vita vera
Vivatis regulariter
secundum verba mea.

3. De Cremonensi ambitu
Eusebium nomine
Sanctum virum et nobilem
proferens nobis, Domine.

Responsoria.

1. Vocemque mediocriter
Elevans vultu placido
Osculum dedit pariter
Suis iucundo animo,
V. In caelum tensis manibus
Ad Deum oravit
Lacrimis inundantibus
Se recommendavit.

2. Terrae macie affectum

Iuxta Domini praesepe,
Cum cernetis dissolutum,

Corpus meum sepelite
Et spoliate veste, nudum

Terra cooperite,
V. Eius mihi dantes corpus,

Qui in ligno me redemit,
Antequam sim absolutus

Ab his sarcinis terrenis.

3. Regis regum sanctum corpus

Cum Ieronymus conspexit,
Caritate inflammatus

Et ad intus genuflexit
Et prostratus exclamavit:

Domine, ad quid venisti?
V. Bone pastor, non sum dignus,

Ut sub tectum meum intres,
Quia reus, tu benignus,

Ut te ipsum mihi praestes

Et te dones tamquam pignus
Promittentem summas vestes.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Ingemiscens Ieronymus
caritatis dulcedine
Sumpsit corpus dominicum
dicens: salva me. Domine.

2. Felix [atque] piissime,
serve Dei Ieronyme,
Qui exhalans exclamasti:
pacem da mihi, Domine.

3. Corpus tinsit.....

.....Ieronymi

Quasi solaris radii
missi a sede Domini.

Responsoria.

1. Regni caelestis gaudia
Sanctorum et militiam,
Vocem clamantem caelicam

Astantes persenserunt:
Veni, dilecte, accipe
Illam immensam gloriam,
Quam tibi tua opera

Praeclara meruerunt.
V. Audito hoc Ieronymus
Mentis cum summo gaudio
Clamavit: ecce, venio,
Pie Iesu Domine, suscipe
Quem tuo recuperasti
Pretioso sanguine.

2. Tunc subito disparuit

Lux illa et gloria,
Cum animam Ieronymi
Fulgentem solis radiis
Carnis solutis debitis

Caeli suscepit curia;
V. Erat Cyrillus, pontifex

Ierosolymae urbis,
In exstasi iam positus,

Divinitus dum vidit.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Regni caelestis curia,
Cito obviam venimus
Pro Ieronymi anima,
Quia mandavit Dominus.
2. De carnis ergastulo
Animam separate,
Eam cum summo gaudio
Ferentes, iubilate.
3. Immensis beneficiis
Ieronymum laudate,
Caecis visum restituit
Tactu, laudetur Deus.
4. Nefandorum spirituum
Propulsorem adducite,
Laudes, decus et gloria
Psallentes benedicite.
5. Solventes linguae vinculum
Et aurium vocate
Doctorem eximium,
Extollentes laudate.

Ad Benedictus.

A. Nobis assit Ieronymus

Virtutibus munitus,
Per quem malus haereticus

In lignum est mutatus
Et omnibus videntibus

Ab igne est consumptus
Et in cinerem conversus;

Deus sit benedictus.

Par Horas.
Ad Primam.

A. Nil quaerens Ieronymus

Quam salutem pro homine,
Sicut novit altissimus,
Dixit: Deus in nomine.

Ad Tertiam.

A. Corde clamans Ieronymus:
Deus et pastor optime,
Qui es doctorum optimus,
Tu mihi legem pone.

Ad Sextam.

A. Latens intra corpusculum
Amor eum perfecit
Duxit[que] ad praesepium,
In quo mundo defecit.

Ad Nonam.

A. Usque ad finem pariter
contempsit mundialia,
Laudes Dei magnificans
narravit mirabilia.

In 2. Vesperis.

Antiphonae.

1. Imitando vestigia

Salvatoris Ieronymus
Deseruit propria

Sicut dixit Dominus.

2. Opera magna Domini
Inquirens meditabor,
Viam salutis homini
Enodans confitebor.

3. Habitum gerens humilem,
Virtutibus ornatus
Exaltatus est hodie
Ieronymus beatus.

4. A summo rapit spiritum
A mundi sanitate,
Cum beato Ieronymo,
Pueri, Deum laudate.

5. Norma scripturae, speculum
Vitae in sanctitate,
Quia despexit saeculum,
Omnes gentes, laudate.

Ad Magnificat.

A. Regnans magnus Ieronymus
In urbe, quam aedificat,
Sui monstravit artubus
Legem quam iam laetificat,
Viam vitae notificat,
Regum regem magnificat.