Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale502

habitualis erga auctoritatem ecclesiasticam, capacitas ad regimen normale

vitae fidei redeundi, etc.);

2. ad revelationem quod attinet, doctrina theologica et spiritualis vera

et ab errore immunis;

3. sana devotio et fructus spirituales uberes et constantes (v. g. spiritus

orationis, conversiones, testimonia caritatis, etc.).

B) Criteria negativa:

a) Error manifestus circa factum.

b) Errores doctrinales qui Ipsi Deo vel B. M. V. vel alicui Sancto sese

manifestanti attribuuntur habita tamen ratione possibilitatis pro subiecto

addendi - etiam inconscio modo - revelationi vere supernaturali elementa

mere humana, immo aliquem errorem in ordine naturali.2

c) Evidens quaestus lucri cum ipso facto arcte connexus.

d) Actus graviter immorales tempore vel occasione ipsius facti a subiecto

necnon ab eius asseclis commissi.

e) Morbi psychici vel tendentiae psychopaticae in subiecto, quae in ipsum

factum praesumptum supernaturale influxum certo exercuerunt, vel

psychosis aut hysterismus collectivus, aliave eiusdem generis.

Animadvertendum est haec Criteria, sive positiva sive negativa, indica-

tiva non autem taxativa esse, et cumulative seu cum aliqua ad invicem

convergentia adhibenda esse.

II. De modo sese gerendi competentis Auctoritatis ecclesiasticae

1. Cum occasione facti praesumpti supernaturalis, cultus vel aliqua

devotio ex parte fidelium quasi sponte incipiat, ecclesiasticae Auctoritati

competenti grave munus incumbit sine mora sese informandi atque

diligenter invigilandi.

2. Fidelibus legitime petentibus (id est in communione cum Pastoribus

atque spiritu sectario non impulsis), intervenire potest Auctoritas ecclesias-

tica competens ad permittendas et promovendas aliquas formas cultus et

devotionis, si iuxta Criteria, de quibus supra, nihil eas impediat. Cavendum

2 Cfr S. Ignatius, Exercit. n. 336.