N.2

Verbum supernum prodiens, nec patris linquens dexteram, ad opus suum exiens, venit ad vitae vesperam.

In mortem a discipulo suis tradendus aemulis, prius in vitae ferculo se tradidit discipulis.

Quibus sub bina specie carnem dedit et sanguinem, ut duplicis substantiae totum cibaret hominem.

Se nascens dedit socium, convescens in edulium; se moriens in pretium, se regnans dat in praemium.

O salutaris hostia, quae caeli pandis Ostium; bella premunt hostilia, da robur, fer auxilium.

Uni trinoque domino sit sempiterna gloria, qui vitam sine termino nobis donet in patria.