SANCTI HILARII LIBER DE SYNODIS, SEU DE FIDE ORIENTALIUM.

 0479B Dilectissimis et beatissimis Fratribus et coepiscopis, provinciae Germaniae primae, et Germaniae secundae, et primae Belgicae, et Belgicae secun

 1. Hilarii de Galliae episcoporum fide anxii propositum. ---Constitutum mecum habebam, Fratres carissimi, in tanto silentii vestri tempore nullas ad v

 0481A 2. Galliae episcopis gratulatur ob negatam Saturnino communionem, ob damnatam Sirmii fidem. ---Sed beatae fidei vestrae litteris sumptis, quarum

 3. Haeresi prorupturae non cedunt, prorumpentem frangunt. Ad resipiscentiam Orientales exemplo suo commovent. ---Exspectastis enim sanctae et indemuta

 4. Quorumnam devitent communionem. ---Sed tenet etiam nunc invicta fides vestra spectabilem conscientiae suae gloriam: et nihil subdolum, nihil ambigu

 5. Epistolae hujus occasio. Operis difficultas. ---Et quidem quamvis in omnibus, quae gessistis et geritis, constantem fidei vestrae libertatem et sec

 6. Qua conditione debeat legi. Operis utilitas. ---Oro autem vos per Domini misericordiam, ut quia mihi ad vos de divinis, ut 462 voluistis, rebus et

 0484C 7. Quid complectatur. ---Obsequor igitur Charitatis Vestrae impatientissimae voluntati: et omnes fides, quae post sanctam synodum Nicaenam diver

 8. Quis scopus. Orientalium et Gallorum mutuae suspiciones. ---Quamquam enim responderi litteris vestris necessarium fuerit, quibus communionem mihi d

 9. Orientalium adversus Sirmii formulam decreta cur hic relata. ---Et quidem rectum ac conveniens existimo, ut ante quam de verborum suspicionibus ac

 10. Sirmii formula quid tentatum. ---Meministis namque in ea ipsa scripta proxime apud Sirmium blasphemia id tentatum ac laboratum fuisse, uti dum Pat

 11. Deum esse unum. Substantiae vocem tacendam. Patrem Filio esse majorem. ---«Cum nonnulla putaretur esse de fide 465 disceptatio, diligenter omnia a

 12. Essentia et substantia quid. Ancyrana Synodus ann. 358. Filius ut imago non solo nomine alius a Patre. ---His itaque tot et tantis impietatis prof

 13. Item alius est, ut accipiens a Patre vitam. ---Exclusa est assertio volentium nominibus tantum Patrem et Filium praedicare cum quando imago omnis

 14. Filius essentia non dissimilis patri eo quod imago illius sit. ---Discernitur persona accipientis, et dantis ne ipse idem sit unus et solus. Cum

 15. Item eo quod sicut Pater, ita ipse vitam habet in semetipso. Vita Patris et Filii, ipsa utriusque essentia. ---Indiscreta confirmatur indissimilis

 16. Connectitur, tali confessione originis suae, indiscretae naturae perfecta nativitas. Quod enim in utroque vita est, id in utroque significatur ess

 17. Vox condidit me ex sequente intelligenda. Nativitatis et creationis discrimen. Dominus condidit creavit me 0493C 0494A 0494B

 18. Creatam se simul et genitam dicens originis suae naturam quam apte explicet. Solam virtutis similitudinem Filio tribuentes damnantur. ---At vero u

 19. Virtutis similitudo non est nisi ex naturae similitudine. Vita essentia significatur. ---Conclusi haeretici Scripturarum auctoritatibus, hoc solum

 20. Haeretici dolose Patrem et Filium confitentes. Refelluntur Filium negantes a Patre alium ob similitudinem naturae. ---Confusis permixtisque verbis

 21. Cavetur in omnibus adversum singularum per 0497A versitatum vitia, neque occasio fraudis admittitur. Plures enim haereticorum idcirco similem secu

 22. Filius eo quod natus, nec ipse qui Pater, nec aliud quam Pater. Filium a Patre aliud volentes, ob distinctionem personae. ---Sed nativitas non adm

 0498A 23. Quam caute duae haereses contra Dei filium peremptae. ---Dictum ad Apostolos Domini est: Estote prudentes ut sunt serpentes, et simplices ut

 24. Pater non intra tempora. Filium magis jam esse quam nasci docet Evangelium. ---Pia professio est, Patrem non intra tempora contineri: omnem enim i

 25. Filius ut Patris imago, non est eo junior. Ex eo quod Deus semel pater, semper fuit pater, semper et Filius. ---Similitudo essentiae configurata i

 26. Filius etsi intemporalis, non tamen innascibilis. ---Dedisse superior definitio occasionem haereticis videbatur, cum tempus nativitatis Filii nega

 27. Definitionum harum ratio. Expositio qualis ab Hilario adhibita. A quibus earum subscriptio extorta. Harum synopsis. ---Percucurrimus, charissimi F

 0501B 28. Decreta quo tempore edita. Qua occasione, cur. Fides subinde aliae. ---Et haec quidem, Fratres carissimi, omnis quae edita est fidei doctrin

 29. «Credimus consequenter evangelicae et apostolicae traditioni in unum Deum patrem omnipotentem, 0502B cunctorum quae sunt aedificatorem et factorem

 30. «Hanc ergo habentes fidem, et ab initio et usque in finem habituri in conspectu Dei et Christi, omnem haereticam et pravam sectam anathematizamus:

 31. Fides haec quatenus suspecta. ---Minus forte expresse videtur de indifferenti similitudine Patris et Filii fides haec locuta esse, maxime cum de P

 32. Excusatur ex scopo concilii. Haeresis nova post Nicaenam synodum. Trinitatis substantiae tres qui apud 0504B Orientales recte dicantur. 0504C subs

 33. Hac formula eamdem Patris ac Filii essentiam praedicari. Nativitatis et innascibilitatis discrimen. Filius immutabilis. ---Caeterum omnis superior

 34. «Credimus in unum Deum patrem omnipotentem, creatorem et factorem universorum, ex quo omnis paternitas in coelis et in terra nominatur. Credimus e

 35. Fides haec Filii originem aeternam statuit. Eamque ex Dei substantia. ---Brevibus expositio fidei hujus, sed absolutissimis usa est definitionibus

 36. Deus non nisi unus est quatenus dicantur plures. Fides superior unam Patris ac Filii substantiam praedicat. ---Ex omni autem parte, qua se circum

 37. Non tamen fides solitarium Deum, Filium recte docet innascibilem. Qui ex voluntate nascatur. ---Tamen 0509A 0509B

 38. «Credimus in unum Deum patrem omnipotentem, creatorem et conditorem, ex quo omnis paternitas in coelo et in terris nominatur. Et in unicum ejus Fi

 39. Photini fraus multiplex retunditur. Filius a Patre nec substantia differt nec tempore. ---Necessitas et 0512C 0513A

 40. Quis hic ambiguitatis locus? aut quid ex sincerae fidei conscientia reliquum est? Non est de non exstantibus: ut ei exstans origo sit. Non est exs

 41. Ut essentiae nomine, ita sunt unum essentiae genere. 0513C

 0513D 42. Filii et Patris non una persona. Contra eos qui asserunt Filium ante Mariam non esse nisi per praedestinationem. ---Ne quod nuncupatae essen

 43. Deum omnium nostrum Dei filium, ante quam 0514B corporeus nascitur, negaturi tamen secundum praescientiam et praedestinationem, non secundum natur

 44. Dilatatio et contractio in Deum non cadunt. Nec Filius est divinae substantiae dilatatio. ---Contrahi et dilatari, corporalis est passio: Deus aut

 45. Superior sententia, etsi indemutabilem Deum docere voluerit, ad hanc se tamen sequentem haeresim praeparavit. Quidam enim ausi sunt innascibilem 0

 46. Haeretici quo sensu filium Dei verbum praedicent. Filius de Maria Deus et homo. ---Haeretici perimentes, quantum in ipsis est, Dei filium, verbum

 47. Filius sola nativitate a Patre discernitur. Carnem assumens non demutatus est. ---Conservatur substantiae et nomen et 491 virtus. Cum enim in anat

 48. Filio Dei crucifixo corruptionem non est perpessa deitas. ---Conservatur dignitas divinitatis: ut in eo, quod Verbum caro factum est, dum Verbum c

 49. Passibilitas et passio quid. Filium patribus visum esse. ---Absolute ostenditur, cur Verbum, licet caro factum sit, non tamen translatum fuerit in

 50. Photini sententia. ---Haec quia Photinus, adversus quem tum conventum erat, negabat, inserenda fidei fuerunt: ne quis auderet non ante Dei filium

 0518A 51. Definitio haec a suspicione liberatur. Filius quatenus Patri non aequandus, manente naturae aequalitate. ---Et superiora et consequentia sus

 52. Pater et Filius non una persona. ---Non habet necessitatem contradicendi sibi absoluta perversitas: et tamen stultus quorumdam furor in id prorupi

 53. Spiritus sanctus non innascibilis Deus. Alius est a Filio. ---Adjectio nunc Paracleti, anathemati obnoxiam facit innascibilis in eo Dei praedicati

 54. Cur dicatur mitti a Patre. ---A Filio Paracletum missum meminimus, et in principio hoc fides ipsa exposuit. Sed quia frequenter Filius per indiffe

 55. Non est pars Patris aut Filii. ---Stultitia haeretici furoris haec coegit in scripta referre, non quaestio. Nam cum Spiritus sancti nomen habeat s

 0519D 56. Dii tres negantur. ---Duum deorum professio cum irreligiosa sit, quia nusquam nisi unum Deum praedicatum meminerimus et praedicemus: quanto

 57. Illud, non est Deus praeter me, Filium non negat Deum. non est Deus praeter me, 0520B non est Deus praeter me,

 58. Filius ex Dei substantia, non ut creaturae ex voluntate. 0520C

 59. Non tamen ex invito Patre Filius. ---Cum non ex voluntate, ut caetera, Filius subsistere doceretur, 0520D 0521A

 60. Filium innascibilem unitas Dei non patitur. ---Filium innascibilem confiteri, impiissimum est. Jam enim non erit Deus unus: quia Deum unum praedic

 61. Photini haeresis. Fidei nostrae principale. ---Concludi damnatio ejus haeresis, propter quam 0522A

 62. Difficultas de Deo paucis loquendi. ---Multifarie, ut intelligitur, episcoporum consiliis atque sententiis quaesita veritas est, et intelligentiae

 63. Fides in Oriente. Frequenter exposita in paucis sana. Osius. Fidei coactae subscriptiones. Occidentales scriptas fides nesciunt. ---Nihil autem m

 64. Hilarii fides de Patre et Filio. ---Confitemur sane in sancti Spiritus dono semper innocentes, et scribimus volentes, non deos duos, sed Deum unum

 65. Hilario desunt verba, non sensus. ---Exposui, Charissimi, quantum humani sermonis consuetudo patiebatur, et Dominus mihi semper ut ipse scit a me

 66. Transit ad alteram libelli partem. Ante finem ne judicetur. ---Nunc quia fides mea atque vestra, 0524C 0525A

 67. Homousion quando recte praedicetur. ---Multi ex nobis, Fratres charissimi, ita unam substantiam Patris et Filii praedicant, ut videri possint non

 68. Vocis ejusdem triplex sensus pravus. ---At vero si idcirco unius substantiae Pater et Filius dicatur, ut hic subsistens, sub significatione licet

 69. Homousion quo loco tuto proferatur. ---In his igitur tot et tam gravibus fidei periculis, verborum brevitas temperanda est ne impie dici existime

 70. Ne nude et ante alia praedicetur. ---Nemo itaque unam substantiam negari a nobis putet: cujus idcirco ratio ostenditur, ne negetur. Nemo unam subs

 71. Et pie dici potest, et pie taceri. ---Non est, 0527B

 72. Vox homoeusion an minus propria. ---Sed forte parum proprietatis in se habere similitudo videatur. Hoc si est, quaero quo modo possim alterum ad a

 73. Aequalitatem perfectam significat similitudo naturae. Quod Moysi similitudo, id Joanni aequalitas. --- 0528A Vixit autem Adam ducentis triginta an

 74. Similitudinem sine aequalitate confitentes refelluntur. ---Nec me fallit, Fratres charissimi, quosdam esse, qui similitudinem confitentes, negant

 75. Filii et Patris eadem virtus. ---Quamquam vero et communi sensu, et divinis auctoritatibus, inter 0529B Non potest Filius ab se facere quidquam, n

 50576. Homoeusion recte dici posse. ---Caret igitur, Fratres, similitudo naturae contumeliae suspicione: nec potest videri Filius idcirco in proprieta

 77. Exposita, Charissimi, unius substantiae, quae graece homousion dicitur, et similis substantiae, quae homoeusion appellatur, fideli ac pia intellig

 78. Orientalium laus ob haeresim coercitam. ---O 0530C 0531A 0531B

 79. Sirmiensis formulae auctores semper fallaces. Lepide carpuntur ac refelluntur. Christus unus, non duo. Valentis et Ursacii suspecta subscriptio. -

 80. Oro autem vos, sanctissimi viri, ut cum bona venia sollicitudines meas aestimetis. Testis enim Dominus est conscientiae meae, in nullo me expositi

 0534A 81. Epistola Sirmium delata de homousii et homoeusii expositione. Homousion ob nativitatem male respuitur. ---Epistolam, quam a vobis de homousi

 82. Quo sensu judicio communi damnetur. ---Sed 0535A

 83. Quod pie a Nicaena synodo susceptum, non debeat 0535B improbari. 0535C

 84. Nicaenae synodi scopus. Symbolum Nicaenum. ---Videamus igitur quid Nicaena synodus studuerit, homousion, id est, unius substantiae confitendo: non

 85. Homousion num improbandum, quia vitiose soleat intelligi. ---Sed forte e contrario dicetur, idcirco 0537A Mediator Dei et hominum homo Christus Je

 86. An quia ab 80 episcopis rejectum. ---Male intelligitur homousion: quid ad me bene intelligentem? Male homousion 513 Samosatenus confessus est: sed

 87. An quod tacendum decrevit Osius, qui Nicaeae interfuit. ---Sed forte dicetur mihi, Aliqui hodie ex his, qui tum synodo interfuerunt, tacendum de h

 88. Homousion quid intelligat Hilarius. Adversus homousion scrupuli levantur. ---Homousion, sanctissimi viri, intelligo ex Deo Deum, non dissimilis es

 89. Homaeusion non caret offendiculo. Similitudo vera. ---Sed dicis: Movet me cum scandalo homoeusii ambiguitas. Iterum audi, oro, sine scandalo: et m

 90. Ancyrae fides quibusdam tacitis Sirmium delata. ---Vereor enim, Fratres, Orientis haereses in tempora singula pullulantes: et quid vereri me dicam

 91. Ad homousion suscipiendum adhortatio. Nicaenam fidem non nisi exulaturus audivit. ---Oro vos, Fratres, adimite suspicionem, excludite occasionem .

 0546A 92. Egressus sum, Fratres charissimi, humanae conscientiae pudorem: et humilitatis meae immemor, de tantis ac tam reconditis rebus, et ad usque

38. “We believe in one God the Father Almighty, the Creator and Maker, from whom every fatherhood in heaven and in earth is named.

“And in His only Son Jesus Christ our Lord, who was born of the Father before all ages, God of God, Light of Light, through whom all things were made in heaven and in earth, visible and invisible. Who is the Word and Wisdom and Might and Life and true Light: who in the last days for our sake took a body, And was born of the holy Virgin, And was crucified, And was dead and buried: who also rose from the dead on the third day, And ascended into heaven, And sitteth on the right hand of the Father, And shall come at the end of the world to judge the quick and the dead; whose kingdom continueth without end and remaineth for perpetual ages. For He shall be sitting at the right hand of the Father not only in this age, but also in the age to come.

“And in the Holy Ghost, that is, the Paraclete, whom according to His promise He sent to the apostles after He ascended into heaven to teach them and to remind them of all things, through whom also are sanctified the souls of those who believe sincerely in Him.

I. “But those who say that the Son is sprung from things non-existent, or from another substance and not from God, and that there was a time or age when He was not, the holy Catholic Church regards as aliens.

II. “If any man says that the Father and the Son are two Gods: let him be anathema.

III. “And if any man says that God is one, but does not confess that Christ, God the Son of God, ministered to the Father in the creation of all things: let him be anathema.

IV. “And if any man dares to say that the Unborn God, or a part of Him, was born of Mary: let him be anathema.

V. “And if any man say that the Son born of Mary was, before born of Mary, Son only according to foreknowledge or predestination, and denies that He was born of the Father before the ages and was with God, and that all things were made through Him: let him be anathema.

VI. “If any man says that the substance of God is expanded and contracted: let him be anathema.

VII. “If any man says that the expanded substance of God makes the Son; or names Son His supposed expanded substance: let him be anathema.

VIII. “If any man says that the Son of God is the internal or uttered Word of God: let him be anathema.

IX. “If any man says that the man alone born of Mary is the Son: let him be anathema.

X. “If any man though saying that God and Man was born of Mary, understands thereby the Unborn God: let him be anathema.

XI. “If any man hearing The Word was made Flesh23    John i. 14.thinks that the Word was transformed into Flesh, or says that He suffered change in taking Flesh: let him be anathema.

XII. “If any man hearing that the only Son of God was crucified, says that His divinity suffered corruption, or pain, or change, or diminution, or destruction: let him be anathema.

XIII. “If any man says Let us make man24    Gen. i. 26.was not spoken by the Father to the Son, but by God to Himself: let him be anathema.

XIV. “If any man says that the Son did not appear to Abraham, but the Unborn God, or a part of Him: let him be anathema.

XV. “If any man says that the Son did not wrestle with Jacob as a man, but the Unborn God, or a part of Him: let him be anathema.

XVI. “If any man does not understand The Lord rained from the Lord to be spoken of the Father and the Son, but that the Father rained from Himself: let him be anathema. For the Lord the Son rained from the Lord the Father.

XVII. “If any man says that the Lord and the Lord, the Father and the Son are two Gods, because of the aforesaid words: let him be anathema. For we do not make the Son the equal or peer of the Father, but understand the Son to be subject. For He did not come down to Sodom without the Father’s will, nor rain from Himself but from the Lord, to wit by the Father’s authority; nor does He sit at the Father’s right hand by His own authority, but He hears the Father saying. Sit thou on My right hand25    Ps. cix 1..

XVIII. “If any man says that the Father and the Son and the Holy Ghost are one Person: let him be anathema.

XIX. “If any man speaking of the Holy Ghost the Paraclete says that He is the Unborn God: let him be anathema.

XX. “If any man denies that, as the Lord has taught us, the Paraclete is different from the Son; for He said, And the Father shall send you another Comforter, whom I shall ask26    John xiv. 16.: let him be anathema.

XXI. “If any man says that the Holy Spirit is a part of the Father or of the Son: let him be anathema.

XXII. “If any man says that the Father and the Son and the Holy Spirit are three Gods: let him be anathema.

XXIII. “If any man after the example of the Jews understands as said for the destruction of the Eternal Only-begotten God the words, I am the first God, and I am the last God, and beside Me there is no God27    Isai. xliv. 6., which were spoken for the destruction of idols and them that are no gods: let him be anathema.

XXIV. “If any man says that the Son was made by the will of God, like any object in creation: let him be anathema.

XXV. “If any man says that the Son was born against the will of the Father: let him be anathema. For the Father was not forced against His own will, or induced by any necessity of nature to beget the Son: but as soon as He willed, before time and without passion He begat Him of Himself and shewed Him forth.

XXVI. “If any man says that the Son is incapable of birth and without beginning, saying as though there were two incapable of birth and unborn and without beginning, and makes two Gods: let him be anathema. For the Head, which is the beginning of all things, is the Son; but the Head or beginning of Christ is God: for so to One who is without beginning and is the beginning of all things, we refer the whole world through Christ.

XXVII. “Once more we strengthen the understanding of Christianity by saying, If any man denies that Christ who is God and Son of God, personally existed before time began and aided the Father in the perfecting of all things; but says that only from the time that He was born of Mary did He gain the name of Christ and Son and a beginning of His deity: let him be anathema.”

38. «Credimus in unum Deum patrem omnipotentem, creatorem et conditorem, ex quo omnis paternitas in coelo et in terris nominatur. Et in unicum ejus Filium Dominum nostrum Jesum Christum, qui ante omnia saecula ex Patre natus est, Deum ex Deo, lumen ex lumine, per quem facta sunt omnia in coelis et in terra, visibilia et invisibilia. Qui est verbum, et sapientia, et virtus, et vita, et lumen verum: qui in novissimis diebus propter nos incorporatus est, et natus de sancta Virgine, et crucifixus, 0509C et mortuus est, et sepultus: qui et surrexit ex mortuis tertia die, et adscendit in coelum, et sedet in dextera Patris, et venturus est in consummatione saeculi judicare vivos et mortuos, et reddere unicuique secundum opera sua: cujus regnum sine fine perseverans, permanet in perpetua saecula. Erit enim sedens in dextera Patris, non solum in hoc saeculo, verum etiam et in futuro. Et in Spiritum sanctum, id est, paracletum, quem promittens Apostolis, postea quam coelum adscendit, misit docere eos, et 0510A commonere omnia, per quem et sanctificantur credentium in eum sinceriter animae.

I. «Eos autem qui dicunt: De nullis exstantibus Filius, vel de altera substantia, et non ex Deo; et quod erat tempus vel saeculum quando non erat: alienos scit sancta et catholica Ecclesia.

II. «Si quis autem Patrem et Filium duos dicit deos: anathema sit.

III. «Et si quis, unum dicens Deum, Christum autem Deum ante saecula filium Dei obsecutum Patri in creatione omnium non confitetur: anathema sit.

IV. «Et si quis innascibilem Deum, vel partem ejus, de Maria natum esse audet 486 dicere: anathema sit.

0510B V. «Et si quis secundum praescientiam vel praedestinationem a Maria dicit Filium esse, et non ante saecula ex Patre natum apud Deum esse, et per eum facta esse omnia: anathema sit.

VI. «Si quis substantiam Dei dilatari et contrahi dicit: anathema sit.

VII. «Si quis dilatatam substantiam Dei filium dicat facere; aut latitudinem substantiae ejus, sicuti sibi videtur, Filium nominet: anathema sit.

VIII. «Si quis insitum vel prolativum verbum Dei filium dicat: anathema sit.

IX. «Si quis hominem solum dicit de Maria Filium: anathema sit.

X. «Si quis Deum et hominem de Maria natum dicens, Deum innascibilem sic intelligit: anathema 0510C sit.

XI. «Si quis Verbum caro factum est (Joan. I, 14), audiens, Verbum in carnem translatum putet, vel demutationem sustinentem accepisse carnem dicit: anathema sit.

XII. «Si quis unicum filium Dei crucifixum audiens, dealitatem (θεότητα) ejus corruptionem vel passibilitatem (πάθος) aut demutationem aut deminutionem vel interfectionem sustinuisse dicat: anathema sit.

XIII. «Si quis, Faciamus hominem (Gen. I, 26), 0511A non Patrem ad Filium dixisse, sed ipsum ad semetipsum dicat Deum locutum: anathema sit.

XIV. «Si quis filium non dicat Abrahae visum (Gen. XVIII), sed Deum innascibilem, vel partem ejus: anathema sit.

XV. «Si quis cum Jacob non Filium quasi hominem colluctatum (Gen. XXXII, 24), sed Deum innascibilem, vel partem ejus dicat: anathema sit.

XVI. «Si quis, Pluit Dominus a Domino (Gen. XIX, 24), non de Filio et Patre intelligat, sed ipsum a se dicat pluisse: anathema sit. Pluit enim Dominus Filius a Domino Patre.

XVII. «Si quis Dominum et Dominum 487 Patrem et Filium (quia Dominus a Domino [supple pluit]), duos dicat deos: anathema sit. Non enim 0511B exaequamus vel comparamus Filium Patri, sed subjectum intelligimus. Neque enim descendit in Sodomam sine Patris voluntate; neque pluit ex se, sed a Domino, auctoritate scilicet Patris; nec sedet in dextera a semetipso, sed audit dicentem Patrem, Sede ad dexteram meam (Psal. CIX, 1).

XVIII. «Si quis Patrem et Filium et Spiritum sanctum unam personam dicat: anathema sit.

XIX. «Si quis Spiritum sanctum paracletum dicens, innascibilem Deum dicat: anathema sit.

XX. «Si quis, sicuti docuit nos Dominus, non alium dicat Paracletum a Filio; dixit enim: Et alterum paracletum mittet vobis Pater, quem rogabo ego (Joan. XIV, 16): anathema sit.

XXI. «Si quis Spiritum sanctum partem dicat Patris 0511C vel Filii: anathema sit.

XXII. «Si quis Patrem et Filium et Spiritum sanctum tres dicat deos: anathema sit.

0512A XXIII. «Si quis, quod dictum est: Ego Deus primus, et ego Deus novissimus, et praeter me non est Deus (Esai. XLIV, 6), ad destructionem idolorum dictum et eorum qui non sunt dii, in destructionem unigeniti ante saecula Dei judaice intelligat: anathema sit.

XXIV. «Si quis voluntate Dei, tamquam unum aliquid de creatura, factum dicat Filium: anathema sit.

XXV. «Si quis nolente Patre natum dicat Filium: anathema sit. Non enim nolente Patre coactus Pater, vel naturali necessitate ductus, cum nollet genuit Filium: sed mox voluit, sine tempore et impassibiliter ex se eum genitum demonstravit.

XXVI. «Si quis innascibilem et sine initio dicat 0512B Filium, tamquam duo sine principio et duo innascibilia et duo innata dicens: duos faciat deos: anathema sit. Caput enim, quod est principium omnium, Filius; caput autem, quod est principium Christi, Deus: 488 ita enim ad unum qui est sine principio omnium principium, per Filium universa referimus.

XXVII. «Et iterum confirmantes Christianismi intellectum, dicimus, quoniam si quis Christum Deum filium Dei ante saecula subsistentem et ministrantem Patri ad omnium perfectionem non dicat: sed ex quo de Maria natus est, ex eo et Christum et filium nominatum esse, et initium accepisse ut sit Deus, dicat: anathema sit .»