41
καί μέλος ἕκαστον ἡμῶν ὅλος Χριστός ὑπάρξει. Εἰς γάρ πολλά γινόμενος εἷς ἀμέριστος μένει, μερίς ἑκάστῃ δέ αὐτός ὅλος Χριστός ὑπάρχει˙ πάντως οὖν οὕτως ἔγνωκας Χριστόν καί δάκτυλόν μου καί βάλανον - οὐκ ἔφριξας, ἤ σύ καί ἐπῃσχύνθης; Ἀλλά Θεός σοί ὅμοιος οὐκ ᾐσχύνθη γενέσθαι, σύ δέ ἐκείνῳ ὅμοιος αἰσχύνῃ γεγονέναι; Οὐχί ἐκείνῳ ὅμοιος αἰσχύνομαι γενέσθαι, ἀλλά ἐκεῖνον ὅμοιον τοῦ ἀσχήμονος μέλους ῥηθέντα βλασφημίαν σε εἰπεῖν ὑπενοήθην. Κακῶς ἄρα ὑπέλαβες, οὐ γάρ ἄσχημα ταῦτα! Μέλη δέ Χριστοῦ εἰσι κρυπτά, καλύπτονται γάρ, καί κατά τοῦτο τῶν λοιπῶν σεμνότερα ὑπάρχει ὡς πᾶσιν ἀθεώρητα τοῦ κρυπτοῦ κρυπτά μέλη, ἐξ οὗ τό σπέρμα δίδοται ἐν συνουσίᾳ θείᾳ, θεῖον ἐν θείᾳ τῇ μορφῇ φρικτῶς μεμορφωμένον ἀπό θεότητος αὐτῆς ὅλης, ὅλος Θεός γάρ, ὅς συνενοῦται μεθ᾿ ἡμῶν, ὤ φρικτοῦ μυστηρίου! Καί γάμος ὄντως γίνεται, ὁ ἄρρητος καί θεῖος˙ (91) ἑνί ἑκάστῳ μίγνυται, καί πάλιν ταῦτα λέξω ὑφ᾿ ἡδονῆς, καί ἕκαστος ἑνοῦται τῷ ∆εσπότῃ. Εἰ οὖν ὅλῃ ὅλον Χριστόν σαρκί σου ἐνεδύσω, ἀνεπαισχύντως ἅπαντα νοήσεις, ἅπερ λέγω. Εἰ δέ οὐδ᾿ ὅλως ἤ ἐπίβλημα μικρόν, ἀχράντου χιτῶνος λέγω τοῦ Χριστοῦ, ἐπέβαλες ψυχῇ σου, ἐν ἱματίῳ παλαιῷ, ἐν ἑνί πάντως τόπῳ ὑπάρχεις καί αἰσχύνεσαι τά λοιπά πάντα μέλη, τό σῶμα κεκτημένος δέ ῥυπαρόν ὅλον μᾶλλον, ἐνδεδυμένος ῥυπαρά, πῶς οὐκ ἐρυθριάσεις; Ἐμοῦ λαλοῦντος τά φρικτά περί μελῶν ἁγίων καί δόξαν βλέποντος πολλήν καί τόν νοῦν λαμπομένου καί χαίροντος καί σαρκικόν μηδέν ἐνθυμουμένου, σύ μέν τάς σάρκας βλέπει σου τάς κατερρυπωμένας καί τῷ νοΐ τάς πράξεις σου διέρχῃ τάς ἀτόπους, καί ὁ νοῦς σου τούτοις ἀεί ὡς σκώληξ ἰλυσπᾶται. ∆ιό προσάπτεις τῷ Χριστῷ κἀμοί τήν σήν αἰσχύνην καί λέγεις˙ Οὐκ αἰσχύνῃ σύ περί τῶν ἀσχημόνων, μᾶλλον δέ εἰς ἀσχήμονα μέλη Χριστόν κατάγειν; Ἐγώ δέ πάλιν λέγω σοι˙ Βλέπε Χριστόν ἐν μήτρᾳ, καί τά ἐν μήτρᾳ νόησον καί μήτραν ὑπεκδύντα, καί πόθεν ἐξερχόμενος ὁ Θεός μου διῆλθε! Καί πλεῖόν τι εὑρήσειας, ὑπέρ ἅ ἐγώ εἶπον, ἅπερ καί κατεδέξατο εἰς ἡμετέραν δόξαν, ἵνα μηδείς αἰσχύνηται μιμούμενος ἐκεῖνον μηδέ, ἅ πέπονθε, λαλῶν ἤ καί αὐτός πανθάνων. Ἄνθρωπος ὅλος γέγονε καί Θεός ὅλος ὄντως, εἷς οὗτος, οὐ μεμέρισται, ἀνήρ τέλειος πάντως˙ ὁ δέ αὐτός Θεός ἐστιν, ὅλος μέλεσιν ὅλοις. Οὕτως ἐγένετο καί νῦν ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις