272 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
274 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
276 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
278 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
280 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
282 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
284 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
286 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
288 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
290 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
292 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
294 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
296 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
298 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 299
300 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 301
302 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 303
304 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 305
306 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 307
308 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 309
310 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 311
312 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 313
314 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 315
316 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 317
318 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 319
320 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
322 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 323
324 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 325
326 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 327
328 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 329
330 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 331
332 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 333
334 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 335
336 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 337
338 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
Congregatio de Causis Sanctorum 339
340 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
312 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale
PLACENTINA IN HISPANIA
Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Eladii Mozas Santamera Sacerdotis
Dioecesani Fundatoris Instituti Sororum Iosephinarum a SS. Trinitate (1837-1897)
DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS
« Super omnia autem haec: caritatem, quod est vinculum perfectionis »
( Col 3, 14).
Eladium Mozas Santamera, Dei Famulum, Apostoli monitum sincere
ac libenter observasse, facili negotio cum ex integro eius vitae cursu tum
ex mirabili eius animi casu concluditur. Nihil enim habuit antiquius quam
principatum caritatis adserere, qua duce in omnibus rerum adiunctis ad
evangelicae perfectionis fastigium totis viribus citatoque gradu contendit.
Hic Dei Famulus in pago vulgo Miedes de Atienza, dioecesis Seguntinae,
haud procul Guadalaiara in Hispania, die 18 mensis Februarii anni 1837
natus est et paulo post quam mortalis huius vitae lucem aspexit lustrali est
sacri fontis aqua expiatus. Fuit eius domus Christianae legis studiosissima,
utpote amplius decem presbyteris aucta, eaque patre Iosepho chirurgiam
exercente modice locuples. Quem tamen trimestris amisit Eladius. Itaque,
Monica matre ductante, ad sacerdotem avunculum primum, deinde vero,
eo demortuo, Seguntiam migravit, ubi tandem illa ad secundas nuptias cum
viduo transiit.
Interea haud obscuris indiciis persenserat Eladius sese divinitus ad sacra
capessenda munia vocari. Itaque undecim annorum puer arduum institutio-
nis sacerdotalis iter volenti animo arripiens, in Seguntino seminario, Sancto
Bartholomaeo dicato, extrinsecus primum, deinde in numerum discipulorum
ascitus impigram studiis operam dedit; ibique tantum progressum fecit tan-
taeque pietatis evasit, ut eodem die quo decimum sextum aetatis annum
complebat ad primam tonsuram sit promotus; qui ceterum paucis post annis
Latinitatis simul et humanarum disciplinarum praeceptor renuntiatus est.
Attamen interea diutino gravique morbo anno 1857 absumpta est mater;
cui piissime ille, ut filium addecet, usque ad ipsam mortis colluctationem
adsederat. Deinde Matritum se contulit, ubi praelectionibus de theologia