42. De sancto Leonino.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Quam gloriosus es confessor
Domini, Leobine,
Decus sanctorum praesulum,
Qui gregem tibi creditum
Direxisti ad Dominum,
Cujus in gaudium
Ideo pastor bone introisti,
Unde te poscimus,
Ut tuis meritis et precibus
Mereamur tuum collegium.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Christum omnes pariter
Veneremur supplices,
Qui beatum hodie
Per confessionis meritum
Coronavit Leobinum.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Praeclaris patribus

fulsit sacer hic Leobinus,
Mundo progenitus,

coelo quandoque locandus.
2. Moribus eximiis

teneris rutilare sub annis
Coepit, in his docilis,
rapuit quibus arma salutis.

3. Rejiciens mundana petit
coelestia, sumini
Jussa boni complens
jamjamque monastice vivens.

Responsoria.

1. Sanctus praesul Leobinus
praeclaris parentibus
Oriundus in tellure
Pictavensi legitur,

V. Sociandus disponente
Deo coeli civibus.

2. Hic amore literarum

flagrans in primordio,
Has utcunque scriptas sumpsit

suo in cinctorio,
V. Castitatis ad exemplum

profuturus saeculo.
3. Jam supernis disciplinis

copiose praeditus,
Spreta mundi vanitate

monachus efficitur,
V. Summo regi militare

gliscens expeditius.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. Urentem segetes

ignem frondesque domosque
Consopire Dei

famulus prece faecis ob acta.
2. Affer opem, Leobine pater,
lymphaticus inquit,
Mox et aquis vacuata cutis
distensa recedit.
3. Pontificis vestis

filo contacta puella
Daemone quo fuerat
pulso vexata levatur.

Responsoria.
1. Exorbata tempestate
populata omnia
Sancti viri circa cellam,
sata, frondes, olera,
V. Ope fretus summi boni

restauravit omnia.
2. Hujus curis agitatos
furore daemonico
Vir beatus sospitatem
propinavit illico
V. Invocata trinitate

crucis cum signaculo.
3. Descendente ab hac luce
praesule Aethereo
Leobinus infulatur
magno cum tripudio,
V. Quod cleri plebisque fuit
summa gratulatio.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Quisquis anhelabat

cujusvis febris ab aestu,
Tectus palliolo

Leobini sanus abibat.
2. Infirmum sancto

Caletrium tinxit olivo
Et successorem

signis praenovit eundem.

3. Jam super astra poli

residens, Leobine sacerdos,
Posce Deum, nobis
concedat gaudia pacis.

Responsoria.

1. Ille quidem jam refulgens
lampas in candelabro,
Ut his rutilaret, qui sunt
in domo Dominica,
V. Jure caeco praebet lumen

primo in miraculo.
2. Cujusdam resuscitavit
Leobinus filiam,
Qui eum officiose
susceperat hospitem,
V. Prole sibi restituta

gaudet multifariam.
3. Cumque membra sancti viri
conderentur tumulo
Rupto fune, quo pendebat,

crux in monasterio
Cum lampadibus ad terram
ruit plenis oleo ;
V. Sed resurgens haesit fuui
admirante populo,
Quod uec vitri ne liquoris
fuit mutilatio.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Attollamus mirificum
Quod patravit miraculum
Praesul jam curvus senio
Morboque tentus valido.

2. Erant duo pueruli,
Acti furore daemonis,
Qui ad sanctum convenerant
Sospitatis ob gratiam.

3. Quibus, ut erat hilaris
Dator extemplo proprii,
Quae post esum remanserant,
Partem dedit edulii.

4. Quo ab ipsis antidoto
Mox exploso daemonio
Ooeli laudantes Dominum
Ad propria regressi sunt.

5. Dignetur ergo laudibus
Universalis dominus,
Qui sic sua clementia
Sanctos suos mirificat.

Ad Benedictus.
A. O virum ineffabilem,
Per omnia laudabilem,

Per quam tanta insignia
Miraculorum rutilant;
Is ut nos coeli civibus
Suis adjungat precibus,
Proni rogamus, supplicet
Rcgem, qui cuncta possidet.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Vir Dei Leobinus,

Tot insignis virtutibus,
Talentum sibi creditum
discens reddere duplicatum,
In gaudium Domini sui
Ut fidelis servus meruit
Intrare securus.