41. De sancto Huberto.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Respiremus in beati

Huberti memoria,
Nos ipsius praeditati

Corporis praesentia,
Consurgamus excitati

In eius praeconia.

2. Insecutus nobilium
Ritus adulescentium.

Militari cingulo
Sese praecingens nobilis
In armorum est habilis

Usu placens populo.
3. Hic Aquitanus genere
Turriti regis tempore

Regalis palatii
Comes insignitus,
In doctrinis eruditus

Literalis studii.
4. Sub coniugali foedere

Castitatem coluit,
Quam iussus erat ducere

Uxorem sic babuit,
Quod iura thori petere

Coniugalis horruit.
5. Ebroinum considerat

Promptum ad malitiam,
Quam cum ferre non poterat,

Secessit in Austriam,
Ubi rex Pipinus erat,

Sic reliquit Franciam.
R. O Huberte, pastor pie,

morum virens plantula,
Summi regis, te collaudant

frequenter miracula,
Hostis saeva da prudenter

praecavere iacula,
V. Poscas nobis apud Deum

vitam prece sedula.

Ad Magnificat.

A. Petri clerus iucundetur
Hodie Leodii,

Praesens corpus veneretur

Praesulis eximii,
Ut eidem suffragetur

Ope patrocinii.

A d Matutinum.
Invitatorium.

Christo, regi confessorum,

Iubilemus pariter,
Quem civium supernorum

Hymnus laudat iugiter,
Quibus iunxit apex morum

Hubertum sollemniter.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Moram Tungris cum faceret

Iuvenis egregius
Et Lambertum agnosceret

Morari vicinius,
Traiectum, ut hunc cerneret,

Descendit velocius.
2. Hunc Lambertus amplexatur

Dato pacis osculo,
Sic in eius hospitatur

Comes habitaculo,
Ei quoque commendatur

Caritatis vinculo.

3. Post sermones sancti viri

Eiusque consilium,

Post totius reperiri

Mutatus in alium

Virum comes et sortiri

Cleri vult consortium.

Responsoria.

1. Consilio igitur.

Lamberti vir memoratus
Moribus imbuitur

divino rore rigatus,
Caelitus instruitur,

modo lege Dei meditatur,
V. Clericus efficitur,

Domino servire paratus.

2. Summum pastorum

post haec festinat adire,
Limina Sanctorum

Petri Paulique subire,
Ut per eos valeat

cum Cbristo foedus inire,
V. Quo sua mens nequeat
a proposito resilire.
3. Sergius Hubertum

Romae dum sciret adesse,
Illi Lambertum

Dodonis nuntiat esse
Occisum telis,

quoniam fuit ore fidelis,
V. Damnator Veneris

superinductae mulieris.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. In lamentis resoluta

Est Tungrorum regio,
Grave damnum consecuta

Lamberti martyrio,
Exstat prorsus destituta

Pastoris solatio.
2. Dum quievit in aurora

Corpus papae Sergii,
Dormienti ipsa bora

Praedicti martyrii,
Apparuit sine mora

Angelus consilii.
3. Rem Lamberti notam fuit

Divina relatio,
Rem Huberti patefecit

Dormienti Sergio,
Argumentum his subiecit

Baculi translatio.

Responsoria.
1. Sergius angelicis

monitis parere probatur
Mitra pontificis

Hubertus condecoratur,
Sic gerit Hubertus
Insignia pontificatus,

V. Priusquam Lambertus

est a Dodone necatus.
2. Post funus triste

Lamberti martyris iste
Praesul succedit

et in eius sede resedit,
Qui peregre venit,

mitratus ab urbe recedit,
V. Sic Deus adcedit

illi, quem gratia lenit.
3. Praecipuis meritis

et sanguine clarus avorum
Servet ab illicitis
nos actibus atque pra-
vorum,
Nos faciat monitis
attentos eloquiorum,
V. Inclitus et mitis

Hubertus semita morum.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Curam agens Tungrensium

Sparsas oves congregat
Et ad bonarum ovium

Gregem illos aggregat,
Pietatis officium

Nulli prorsus denegat.
2. Oves fessas sublevabat

Salutari baculo
Et confractas solidabat

Caritatis vinculo,
Aegrotantes sustentabat

Spiritali pabulo.
3. Magnus erat consolator

Horum, quibus praefuit,
Oppressorum sublevator

Illis nunquam defuit,
Infirmorum visitator,

Quibus semper adfuit.

Responsoria.

1. Quando suum scivit

corpus debere resolvi

Ac animam novit

de carnis carcere solvi,
Transiit ad claram

Lamberti martyris aram,
V. Exorando quidem

se commendavit eidem
2. Basilicam subiit,

quam Petri laude dicavit,
Albini petiit

altare, quod ipse sacravit,
Ante quod extensus

est Christum fiendo pre-
catus,
V. Illic prostratus

est tumbam corpore mensus.
3. Cum mors instabat,

oculos direxit ad astra,
Haec precabatur:

iam cogor languida castra
Corporis exire,

mortis quoque claustra sub-
ire;
V. Sic exspirasse,

sic fertur ad astra levasse.

Prosella.

1 a. Huberte, praesul eximie,

Proles insignis prosapiae,
1 b. Totius cultor munditiae,

Iubar praeclarum ecclesiae,
2 a. Resides hodie

In throno gloriae,
2 b. Frueris requie

Caelestis patriae.

3 a. Noxas nostras

clementer dilue,

3 b. Atque nostris

precibus adnue.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Post discessum confessoris
Anno sexto decimo
Sibi dari vas honoris
Placuit altissimo

Et levari ossa foris

Cum honore maximo.
2. Apertum est monumentum

Gloriosi corporis,
Nullum sensit detrimentum

Vetustate temporis,
Sed illaesum est inventam

Os cum membris ceteris.
3. Karlomannus ut audivit,

De regali solio
Cum uxore tunc exivit

Relicto palatio,
Ad videndum hunc transivit

Plenus magno gaudio.
4. Hunc cum coetu rex prima
tum

De sepulcro sustulit
Sacrum corpus praelibatum

Et cum hymnis detulit
Ad altare consecratum

Et in altum sustulit.
5. Postquam corpus collocavit

Cum suis proceribus,
Ecclesiam hanc ditavit

Magnis facultatibus,
Sic in suis honoravit

Hubertum muneribus.

Ad Benedictus.

A. Benedicta sis maiestas

Creatoris omnium,
Quae Huberto tuum praestas

Hodie palatium,
Cuius virtus et potestas

Non habet initium,
In qua nulla fit egestas,

Sed ubertas omnium.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

Hanc, Huberte, dedicatam
Aulam a te primitus,

Tuae quoque subarrhatam
Sepulturae dotibus

Et corpore consecratam
Serva tuis precibus

Atque plebem congregatam
Hic in tuis laudibus.