Principium est. Ex hoc igitur quod # res scitae sunt men- # intellectus # e converso autem de intellectu divino # qui # s- # disconvenientia # et rei # autem non # est # sed solum veritas.
Proprium subiectum potentia est, intellectus autem divinus non est / in / potentia, sed actus purus, ut ostensum est # adhuc / suum / divinum / intelligere est suum esse, ut supra ostensum est.
Esse autem divinum est perfectissimum, nullius / imperfectionis / defectus / capax. Neque igitur in intelligendo deficere potest. Nulla ergo falsitas est in eius intellectu.
Ve- # illud # q- # deus # esse # suus # sua # et # et ideo dicitur in Apoc. Esdr. Quod super omnia fortior est veritas.
Ex quorum persona dicitur / in / iob XXII, circa cardines caeli perambulat nec nostra considerat. Quinque # cum non sit in eo aliqua vis cognoscitiva corporali organo utens, ut supra ostensum est.
Et sic erit scientia de eo quod non est,# si primo modo sequetur quod # quia variatio scientiae esse non potest sine variatione scientis, non enim scientia est / relatio / de illis relationibus quae dicuntur / quandoque / convenire et non convenire absque mutatione eius de quo dicuntur, sicut dextrum et sinistrum, est enim scientia aliquid scientis. Deum autem esse omnino immutabilem supra ostensum est # quia inter