44

∆ημοσθ. Τόν μή βουλόμενον γενναίως φέρειν ἀτυχίαν, μηδ᾿ εὐτυχίαν ἔφη δύνασθαι.

Κυψέλου. Κορινθ. Εὐτυχών μέτριος ἴσθι· ἀτυχών δέ, φρόνιμος. Ἐκ τοῦ Ἐπικτήτου καί Ἰσοκράτ. Οἱ πεπαιδευμένοι καθάπερ οἱ ἐκ παλαίστρας,

κἄν πέσωσι, ταχέως καί ἐπιδεξίως ἐκ τῆς ἀτυχίας ἐξανίστανται. Τόν λογισμόν ὥσπερ ἰατρόν ἀγαθόν, ἐπικαλεῖσθαι δεῖ ἐν ἀτυχίᾳ βοηθόν. Εὐτυχίας ὥσπερ μέθης ἄφρων ἐπί πλεῖον ἀπολαύσας, ἀνοητότερος γίνεται. Τῶν εὐτυχούντων ἀνταγωνιστής ὁ φθόνος. 15Ε_182 Ὁ μεμνημένος τί ἐστιν ἄνθρωπος, ἐπ᾿ οὐδενί τῶν συμβάντων

δυσχερανεῖ. Εἰς μέν τό εὐπλοῆσαι, κυβερνήτου καί πνεύματος· 836 εἰς δέ τό

εὐδαιμονῆσαι, λογισμοῦ δεῖ καί τέχνης. Τῆς εὐτυχίας ὥσπερ ὀπώρας παρούσης ἀπολαύειν δεῖ. Ἀλόγιστός ἐστιν, ὁ ἐν τοῖς συμβαίνουσι κατά φυσικήν ἀνάγκην ἀχθόμενος. Βίας. Ἀτυχῆ ἔφη εἶναι τόν ἀτυχίαν μή φέροντα. Ὁ αὐτός ἐρωτηθείς, Τί δυσχερές; Τήν ἐπί τό χεῖρον, ἔφη, μεταβολήν εὐγενῶς

ὑπενεγκεῖν. Ζήνων. Ζήνων ὁ Κιτιεύς περιπεσών ναυαγίῳ καί τά ὄντα ἀπολέσας, οὐδέν

ἀγεννές ἐφθέγξατο· ἀλλ᾿ Εὖγε, εἶπεν, ὦ τύχη, ὅτι συνέστειλας ἡμᾶς εἰς τό τριβώνιον τοῦτο.

Ἱέρωνος. Ὁ αὐτός ἐρωτηθείς, Τίς ὁ εὐδαίμων; ἔφη, Ὁ τό μέν σῶμα ὑγιής, τήν δέ ψυχήν εὔπορος, τήν δέ φύσιν εὐπαίδευτος.

Θαλῆς. Ὁ Θαλῆς ἐρωτηθείς, Πῶς ἄν τις ἀτυχίαν ἄριστα φέροι; ἔφη, Εἰ τούς ἐχθρούς χείρονα πράττοντας βλέποι.

Ῥωμήλ. Ῥαδίως μή μακαρίσῃς ἄνθρωπον σαλεύοντα ἐπί φίλοις ἤ τέκνοις, ἤ τισι τῶν ἐφήμερον σωτηρίαν ἐχόντων. Ἐπισφαλῆ γάρ τοιαῦτα· τό δέ ἐφ᾿ ἑαυτοῦ ὀχεῖσθαι, τοῦ Θεοῦ μόνου βέβαιον.

Ὁ αὐτός ἔφη, τά παθήματα τοῖς ἀνθρώποις, μαθήματα εἶναι περί τόν βίον. Πολλοί γάρ οὐ δυνάμενοι τό μέλλον προορᾷν τῷ λόγῳ τῷ πάσχειν ᾔσθοντο τά πράγματα.

Χαῖρε ἐπί τοῖς συμβαίνουσι τῶν ἀγαθῶν, καί λυποῦ μετρίως ἐπί τοῖς συμβαίνουσι τῶν κακῶν.

Φιλιστίων. Λύουσιν ἡμῶν συμφοραί τάς συμφοράς, Παρηγοροῦσι τά κακά δι᾿ ἑτέρων κακῶν. 15Ε_184 Εὐριπίδ. Ἐν τοῖς κακοῖς δέ τούς φίλους εὐεργετεῖν. Ὅταν γάρ ἡ τύχη διδῷ, τί χρή φίλου Ἀρκεῖ γάρ ὁ Θεός αὐτός ὠφελεῖν θέλων. Ἰωσήππου. Ὥσπερ ἀπειροκάλων τό λίαν ἐπαίρεσθαι ταῖς εὐπραγίαις· οὕτως

ἀνάνδρων τό καταπτήσσειν ἐν τοῖς πταίσμασι· ὀξεῖα γάρ ἀμφοτέροις ἡ μεταβολή. ΛΟΓΟΣ ΙΘ´. Περί ὀργῆς καί θυμοῦ.