890 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

facultatibus ipsis rebus oblatis subvenit seseque accommodavit. De iis ac-

cipiendis agebatur quae natura ipsa offerebat veluti manum porrigendo. E

contra, nunc interest ut e rebus, quantum fieri potest, omnia extrahantur

per hominis manus impositionem, qui ignorare aut oblivisci videtur res

ipsas quas ante oculos habet. Quapropter homo et res cessaverunt sibi in

amicitia auxiliari, et coeperunt vicissim inter se pugnare. Ab hoc facile trans-

itur ad notionem incrementi sine finibus aut limitibus, quae tam excitavit

peritos doctrinae oeconomicae, rei nummariae et technologiae. Hoc autem

mendacium supponit bona terrae sine finibus praesto esse, quod ducit ad

« eam exhauriendam » usque ad finem et ultra. Agitur de falsa coniectura,

« exstare quantitatem sine limitibus energiae rerumque adhibendarum, ea-

rum continuam regenerationem fieri posse atque perniciosos effectus pravi

naturae usus facile superari posse ».86

107. Affirmare igitur possumus plurimas hodierni mundi difficultates

oriri praesertim ex propensione, cuius haud semper conscii sumus, ad quam

methodologia et technoscientiae incepta disponuntur secundum compre-

hensionis paradigma quod personarum vitam ac societatis agendi rationem

afficit. Huius exemplaris adhibiti effectus, ad omnem realitatem, humanam

socialemque pertinentes, in ambitus degradatione reperiuntur, quae tamen

signum est tantum reductionis motus qui humanam vitam societatemque

afficit omnibus earum in rationibus. Agnoscere oportet res a technica factas

indifferentes non esse, quoniam rete efficiunt quod demum vitae formas

inducit et sociales possibilitates in commoda dirigunt certorum dominatus

coetuum. Quaedam selectiones, quae mere instrumentales videntur, revera

sunt selectiones quae ad socialis vitae genus attinent, quae ex voluntate

explicatur.

108. Cogitari nequit ut aliud paradigma culturale teneatur atque techni-

ca ars adhibeatur uti tamquam merum instrumentum, quia hodie paradigma

technocraticum sic dominatur, ut perdifficile sit eius opes neglegere, et

adhuc multo difficilius eius opibus uti, quin eius ratio nos non domine-

tur. Contra culturam agit qui vitae formam seligit, sibi statuens quaedam

incepta suscipere, quae saltem ex parte esse possint seiuncta a technica,

ab eius impensis eiusque imperio quod omnia complectitur et ad gregem

redigit. Re quidem vera technica sibi proponere solet ut ne aliquid extra

eius strictissimam logicam maneat, et « homo qui eius primas sustinet partes

86 PontifiCium ConsiLium de iustitia et PaCe, Compendio della Dottrina Sociale della Chiesa, 462.