AnHym Author, Analecta Hymnica – XXVI. Historiae Rhythmicae

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Enarrent caeli gloriam
Ob Iacobi victoriam
Verbo, quod hic eructavit,
Quo prophetas declaravit.
2. In Domino laudabitur
Mansuetus, qui laetabitur
Iacobi doctrina,
Per quam a ruina
Diaboli liberabitur.
3. Oleo laetitiae

Perunxit eum hodie
Deus, nam dilexit
Dominum iustitiae,
Servos qui perfidiae
Dicendo invexit.

Responsoria.
1. Iesu Christi famulus,
Frater Iohannis, Iacobus

Per Iudaeam praedicabat
Et ex scripturis affirmabat
lesum Dei filium
Fore delinquentium
Redemptorem gentium.

V. Beati, qui scrutantur testimonia

Prophetarum dicentia.
2. Philetus videns singula
Iacobi miracula
Hermogeni nuntiabat
lesum fore natum Dei,
Crucifixum quem Iudaei
Turpiter necabant,

V. Per quem lumen caecis dabat
Et infirmos hic curabat,
Hunc constanter affirmabat.

3. Hermogenes haec audiens
Zelo Philetum adiens

Fortiter ligabat,
Quod Iacobus percipiens
A vinculis eripiens
Eundem et praecipiens,
Vincto quod sic cantabat:

V. Dominus erigit elisos,
Et ipse solvit compeditos.

ln 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. Psallite regi,
qui respexit
Speciem Iacob,
quem dilexit.
2. Permanet in conspectu Dci,
Veritatem namque fidei
Sanctus iste requisivit,
Per quam fideles acquisivit.
3. Iudaei linguas acuerunt
Contra sanctum disputantes,
In hoc tamen defecerunt
Scripturas patrum perscrutan-
tes.

Responsoria.
1. Hermogenes videns vanam
Artem suam, christianam

Fidem mente induit
Et chartas, quibus magica
Perfecit maleficia,
Submergendo respuit;
V. Aspernans saeculum
Secutus est apostolam
Verumque Deum coluit.

2. Iudaei dum viderent istum
Magnum praedicantem Chri-
stum,
Iacobum ceperunt,
Quem adeuntes: quare Iesum
Praedicaret cruce laesum,
Secundum legem audierunt;
V. Qui ex prophetis retulit
Et fructum Dei contulit
Populo, quod credidit.

3. Iudaeorum labia
Dei replevit gratia

Per Iacobi doctrinam,
Qui clamabant paenitenter:
Baptizemur diligenter,
Ne tradamur in ruinam,
V. Ut per Christum renovemur,
Fide Christi gloriemur.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Hic docuit diligere
Nos Deum, non extollere

Cor nostrum exaltando,
Pauperes reficere,
Cunctis benefacere

Semper miserando.

2. Adnuntiavit gloriam
Caelorum et iustitiam,
Quam populi viderunt,
Cum Christum induerunt.

3. O Domine, iustitiam
In Iacob tu fecisti,
Thronorum in laetitiam
Dum eum assumpsisti.

Responsoria.

1. Iacobus dum ducebatur
Decollari, curabatur
Homo paralyticus,
Quod Iosias videns signum,
Fune trahens hunc benignum,
Effectus est catholicus;

V. In Christo Iesu est renatus
Et pro Deo decollatus.

2. Dum Iosias benedixit

Christo, pontifex tunc dixit:
Ni Iesu maledixeris
Et eum abnegaveris,
Cum Iacobo decollaberis.

V. Iosias inquit: maledicti
Sint dii tui et convicti,
Iesu nomen benedictum
Ab aeterno sic est dictum.

3. Diem festum celebremus,
Exauditam quo videmus
Apostolorum matrem,
Bibentes namque calicem
Sedent cum sanctis invicem
Apud summum patrem;

V. Ut ibidem congaudere
Sanctis valeamus vere,
Iesu, mala fac deflere
Nosque sibi consedere.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Plebem terrae tunc firmavit
Iacobus, cum enarravit
De Christo testimonia
Facta credibilia.

2. Viri fratres, hic narravit,
Deo, qui nos liberavit,
Iubilate, quia lavit
Oves, quas daemon prostravit.

3. Terra deserta floruit
Et germen Deo praebuit,
Plebem cum Iabob docuit
In tantum, quod paenituit.

4. Domino benedicite,
Hic inquit, et diligite,

Iesum, quem illicite
Negastis, nunc induite.

5. Laudate Deum gloriae,
Per quem assumptus hodie

Servus est fidelis,
Qui oret, ut laetitiam
Donet et nobis gratiam

Dominus de caelis.

Ad Benedictus.

A. Benedictus es, Domine,
Tuo namque numine
Iacobus erexit

Assedentes umbrae mortis,
Viae pacis ut consortes
Forent, sic direxit.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Huius sancti gloriose
Rutilat sollemnitas,
Quem assumpsit vigorose

Caelis Dei bonitas,
Ut ibi nos radiose

Illuminet divinitas,
Pro nobis oret studiose
Iacobi sedulitas.