46. De s. Ludovico Episcopo.

In 1. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. O felix prosapia Francorum,
Quae germina pullulat sancto-
rum,
In te Ludovicus rex,
Ex te Ludovicus pontifex
Illustri praeconio
Coruscavit.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Regi, qui saecli regnum renuit,
Sit votiva mentis confessio,
Pro cujus voto vere viluit
Ludovico regni possessio.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Hic vir in potentatibus
Exortus excellenter
Nostris mendicitatibus
Dejecit se libenter.

2. Praeventus Christi gratia
Profectu virtuali
Crevit in innocentia
Servatus baptismali.
3. Venustas innocentiae

Renatum non deseruit,
Qui coronam justitiae
Jugi profectu meruit.
R esponsoria.
1. Ludovicus, vir inclitus
Origine regali,
Lucem dedit divinitus
In hac vita mortali,
Tamquam praeventus coelilus
Dono spirituali.
V. Fervebat ejus spiritus,
Fructum ferre sollicitus
Ex flore virginali.
2. Diutinae custodiae
Septennio probatus
Simulque sapientiae

Donis est illustratus,
Laetabatur justitiae
Coronam sic lucratus ;

V. Thesauros innoccntiae
Replebat novae gratiae
Muneribus ditatus.
3. Doetrinae fructu fertilis
Processit ab ergastulis
Crucis praeco mirabilis,
Factus Franoisco similis.
V. Nunc gaudet in aetherea
Domo divinae sobolis,
Corona fulgens aurea,
Decorus et aureolis.

In 2. Nocturno.
Arttiphonae.
1. Vocem decus angelicum
Praevenit doctrinalem,
Sic culmen evangelicum,
Gradum pontificalem.
2. Francisci junctus cuneo,
Beatus pauper spiritu,
Currens amore flammeo
Brevi profecit transitu.

3. In brevi consummatus

Explevit multa tempora,
Qui manens Deo gratus
Complevit magna merita.

Responsoria.

1. Libertati redditus,
Ne serviret malis,
Sibi clausit aditus
Curae mundialis,
Quamvis nollet primitus
Pater hoc carnalis ;
V. Regis primogenitus
Rex contempsit penitus
Esse temporalis.

2. Vitam vix obtinuit
Evangelicorum,
Per quos doctus claruit

Claritate morum,
Fratrum formam tenuit
Ordinis Minorum,
V. Paupertate viguit,
Qua rex esse meruit
In regno coelorum.

3. Disciplina utilis
Omni piae menti,
Pracsul fructu fertilis

Tholosanae genti,
Missus fuit nobilis
Jussu perurgenti,
V. Ad profectus habilis
Vir mitis et humilis
Paruit jubenti.

In 3. Nocturno.
Antiplionae.

1. Dei tabernaculum
Stabilis intravit,
Qui justus obstaculum
Maculae vitavit.

2. Revelata facie

Illum modo contemplatur.
Cujus clara visio
Solis corde mundis datur.
3. De torrente voluptatis
Mens sancta reficitur,
Dum visae divinitatis
Ubertate fruitur.

Responsoria.

1. Diffuso jam lumine
Fulgebat in culmine

Posita lucerna,
Fuit cum dulcedine,
Plena rectitudine

Bonitas interna,
Nullo cadens crimine
Vicit in certamine

Gratia superna,
V. In divino numine
Successit hoc ordine

Requies aeterna.

2. Felix hortus paupertatis,

Qui regalis majestatis

Fecundans germine,

Dum de celso culmine
Virum tantae dignitatis
Per exempla sanctitatis

Suo clausit ordine;

V. Vocatus de caligine
Ad excelsa deitatis,
Haustu purae veritatis
Lumen cernit in lumine.

3. Regis summi potentia
De stirpe dedit regia
Beatum Ludovicum,
Qui sumens vitae tramitem
IIabet magistrum militem
Sanctitatis amicum ;
V. Sanctum fore, praeludia

Monstrant, dum tenet limitem
Humilem et pudicum.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Quasi stella matutina
Ludovicus claruit,
Cujus vitae disciplina
Huic mundo splenduit.

2. In aurora suae vitae

Sanctitatem praetendebat,
Qui aetatem primitivam
Bonitate transcendebat.

3. In aetate media

Duce divina gratia
Virginis pudicitia
Coruscavit.

4. In vitae vespere
Plenus divino munere
Requievit.

5. Stella maris hunc servavit,
Cujus callem subsecutus
Incorrupte terminavit.

Ad Benedictus.

A. Dum leproso ministrabat
Subito disparuit,
Et sic Christus ostendebat,
Cui se exhibuit.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O proles Ungariae,

Decus aquilonis,
Ludovice sacer,

Tuis praeclaris donis
Sub coelesti hierarchia

Mirifice illustratur.